تعداد جهش‌های منحصربه‌فرد امیکرون

تحقیقات جدید نشان می‌دهد که ۴۶ جهش یافت شده در سویه اومیکرون ویروس کرونا، آنتی‌بادی‌ها را بی‌ اثر کرده‌اند، که علت تعداد بالای ابتلاهای مجدد است.

تحقیقات جدید انجام شده توسط دانشگاه مینه‌ سوتا نشان می‌دهد که سویه بسیار مسری کووید-۱۹، یعنی اومیکرون، دارای تعداد زیادی جهش منحصربه‌ فرد است که به آن امکان می‌دهد از آنتی‌ بادی‌های از قبل موجود در بدن انسان دوری کند، که این موضوع به نرخ بالاتر ابتلا به ویروس کرونا منجر می‌شود.

این مطالعه برای اولین بار در مجله Autoimmunity منتشر شد و توسط کاملندرا سینگ، استاد کالج دامپزشکی دانشگاه میسوری و دستیار مدیر مرکز تعاملات مولکولی انجام شده است.

این تیم تحقیقاتی به جمع‌آوری داده‌ها در مورد جهش‌های موجود در پروتئین اسپایک (پروتئین S) سویه اومیکرون پرداختند.

پروتئین اس به ساختار بزرگی اطلاق می‌شود که از سطح خارجی‌ترین لایه ویروس بیرون می‌زند و معمولاً با تمام انواع سلول‌های ویروس کرونا مرتبط هستند.

تیم تحقیقاتی تعداد بی سابقه‌ای از جهش‌ها را در پروتئین اس اومیکرون پیدا کردند؛ آن‌ها توالی‌های موجود ویروس را به همراه داده‌های ساختاری روی پروتئین سنبله تجزیه و تحلیل کردند تا تأثیر احتمالی تعداد بالای جهش‌ها بر اتصال آنتی بادی‌ها به ویروس را درک کنند.

آنتی بادی‌ها به بدن انسان اجازه می‌دهند با ویروس‌هایی که وارد سیستم می‌شوند مبارزه کند و از ورود آن‌ها به سیستم ایمنی جلوگیری کند.

در حالی که قبلاً تصور می‌شد که آلوده شدن به کووید-۱۹ یا واکسینه شدن در برابر آن، آنتی بادی‌های کافی برای جلوگیری از ابتلای مجدد را فراهم می‌کند، اما سویه اومیکرون خلاف آن را ثابت کرده است، زیرا تعداد زیادی از افراد دوباره به این ویروس آلوده می‌شوند و یا با وجود واکسینه شدن کامل به آن آلوده می‌شوند.

تیم تحقیقاتی با استفاده از توالی‌های کامل سویه اومیکرون، در مجموع ۴۶ جهش را در این گونه شناسایی کردند که ۲۳ مورد از آن‌ها کاملا منحصر به فرد بودند و در هیچ یک از سویه‌های قبلی ویروس شناسایی نشده بودند.

دو عدد از جهش‌ها ابتدا در سویه دلتا یا دلتا پلاس که چندین ماه قبل از اومیکرون شناسایی شده بود، ثبت شد.

از ۴۶ جهش یافت شده، ۳۰ جهش در پروتئین اس شناسایی شد در حالی که بقیه در جای دیگری در سلول ویروس قرار داشتند.

پس از شناسایی جهش‌های منحصربه‌فرد موجود در سویه اومیکرون، گروه به تحقیق در مورد اینکه آیا آن‌ها مسئول عدم پاسخ آنتی‌بادی علیه این نوع هستند یا خیر، روی آوردند.

با استفاده از یک ساختار پروتئین اس موجود که از بانک داده پروتئین گرفته شده بود، ساختاری که از نظر تئوری از اتصال آنتی بادی‌ها به ویروس جلوگیری می‌کرد، محققان سعی کردند تا ارزیابی کنند که آیا جهش‌های اومیکرون به طور مشابه بر پروتئین اس تأثیر می‌گذارد یا خیر.

از طریق این روش، گروه تحقیقاتی کشف کردند که جهش‌های خاص باعث ایجاد تداخل در سطح ویروس می‌شوند و از اتصال آنتی‌بادی‌ها به آن جلوگیری می‌کنند، در حالی که برخی دیگر به از بین رفتن کامل تعامل بین آنتی‌بادی‌ها و ویروس منجر می‌شوند و در نتیجه آنتی‌بادی‌ها را در برابر نوع جهش یافته ویروس بسیار بی‌اثر می‌کنند.

این مطالعه ارزیابی کرد که ایمن‌سازی از قبل (از واکسیناسیون و یا ابتلای قبلی) ممکن است دیگر نتواند محافظت مطلوبی در برابر سویه اومیکرون ایجاد کند و به آن اجازه می‌دهد آنتی‌بادی‌ها را دور بزند و وارد سیستم ایمنی شود.

یک کارشناس می‌گوید «هدف آنتی بادی‌ها شناسایی ویروس و توقف اتصال است که این موضوع از ابتلا جلوگیری می‌کند؛ با این حال، ما دریافتیم که بسیاری از جهش‌ها در سویه اومیکرون درست در جایی قرار دارند که قرار است آنتی‌بادی‌ها متصل شوند، بنابراین مطالعات نشان می‌دهد که چگونه ویروس به تکامل خود ادامه می‌دهد به گونه‌ای که می‌تواند به طور بالقوه از آنتی‌بادی‌های موجود فرار کند یا در برابر آن مقاومت کند و بنابراین برای آلوده کردن افراد زیادی از این شیوه استفاده می‌کند.»