یک درمان جدید برای سرطان خون که در ۷۳ درصد بیماران موفقیت آمیز بوده

داده‌های جدید از یک کارآزمایی بالینی که فاز یک و دو خود را می‌گذراند، نشان می‌دهد که یک نوع ایمنی‌درمانی(ایمونوتراپی) تجربی در ۷۳ درصد از بیماران مبتلا به مولتیپل میلوما که نوعی سرطان خون مرگبار است، موفقیت‌آمیز بوده است. بر اساس این داده‌های امیدوارکننده، درخواستی به سازمان غذا و داروی ایالات متحده آمریکا(FDA) برای عرضه این دارو به بازار ارسال شده است.

این ایمنی درمانی آزمایش شده تالکتاماب(talquetamab) نام دارد. این درمان که با عنوان آنتی‌بادی‌های درگیرکننده سلول‌های T با فعالیت دوگانه شناخته می‌شود، نوع نسبتا جدیدی از رویکرد ایمنی درمانی است.

برخلاف آنتی‌بادی‌های مونوکلونال سنتی، آنتی‌بادی‌های دوگانه برای اتصال به دو آنتی‌ژن مختلف مهندسی شده‌اند. در این مثال، تالکتاماب به گیرنده CD۳ سلول‌های ایمنی T، و گیرنده GPRC۵D، که در سطوح بالایی در سلول‌های پلاسمای سرطانی یافت می‌شود، متصل می‌شود.

ایده پشت ایجاد آنتی بادی‌های دوگانه این است که از آنها برای پل زدن بین سلول‌های ایمنی و سلول‌های سرطانی استفاده شود. آنها به طور همزمان پرچم هدف را بر روی سلول‌های سرطانی می‌کارند و به سلول‌های ایمنی نقشه‌ی راهی برای رسیدن به آن هدف می‌دهند.

دهه‌ها است که این فناوری در حال توسعه است، اما چند سال است که این آنتی‌بادی‌های دوگانه در نهایت به مرحله استفاده بالینی رسیده‌اند. در حال حاضر سه نوع درمان با آنتی‌بادی‌های دوگانه مورد تایید اداره غذا و داروی آمریکا در بازار وجود دارد که عمدتا سرطان‌ها را مورد هدف قرار می‌دهد و بیش از ۱۰۰ آنتی‌بادی دیگر در مرحله آزمایشات بالینی با هدف درمان سایر بیماری‌ها از جمله آلزایمر تا دیابت وجود دارند.

داده‌های فاز یک و دو تالکتاماب که به تازگی اعلام شده متشکل از صدها بیمار مبتلا به مولتیپل میلوما بوده که دو دوز مختلف و برنامه‌های مختلفی از دریافت دارو را به صورت هفتگی یا هر دو هفته یکبار دریافت کرده‌اند. به طور کلی، در میان تمام گروه‌های تحت درمان، کارآزمایی‌ها نشان داد که ۷۳ درصد از افراد به درمان پاسخ مثبت دادند.

 داده‌های آزمایشی فاز ۲ هنوز به طور رسمی در یک مجله معتبر منتشر نشده، اما داده‌های فاز ۱ به تازگی در مجله پزشکی نیوانگلند منتشر شده است. این داده‌ها نشان می‌دهد که اکثر بیمارانی که تحت درمان با تالکتاماب بوده‌اند عوارض جانبی خفیفی را تجربه کرده‌اند و تنها حدود پنج درصد از آنها مجبور به توقف درمان به دلیل بروز عوارض جانبی شده‌اند.