درمورد بیماری التهاب چشم چه می دانید؟

ژیلا حسینی در گفت‌وگویی اظهار کرد: چشم ازجمله حساس‌ترین اندام‌های بدن محسوب می‌شود که مراقبت‌های ویژه‌ای دارد که در صورت عدم مراقبت، ممکن است با بیماری‌هایی مانند التهاب چشم روبرو شود.

وی ادامه داد: بیماری التهاب چشم، ازجمله بیماری‌های بسیار رایج است که عدم آگاهی از آن می‌تواند مشکلات جدی را برای فرد ایجاد کند.  

حسینی در پاسخ به این سؤال که التهاب چشم چیست؟ بیان کرد: التهاب چشم در پاسخ به عفونت، آلرژی، اختلالات خودایمنی، تحریک، آسیب یا ضربه به چشم‌ها، پلک‌ها یا بافت‌های اطراف رخ می‌دهد.

این متخصص چشم‌پزشکی با اشاره به این‌که بسته به علت التهاب، قسمت‌های مختلف چشم ممکن است تحت‌تأثیر قرار گیرد، افزود: التهاب چشم شایع بوده و در هر سنی ممکن است رخ دهد، طبق نظر متخصصان التهاب چشم، از بیماری‌هایی است که می‌تواند سلامت چشمان شما را به خطر بیاندازد و یک تهدید برای بینایی شما است.

وی تصریح کرد: بیماری التهاب چشم، در هر سنی اتفاق می‌افتد و علت آن پاسخ چشم به عفونت، ضربه، گرد و غبار، اختلالات خود ایمنی و ... است

حسینی بیان کرد: نشانه و علائمی که در التهاب چشم دیده می‌شود شامل قرمزی، درد، حساسیت به نور، مشکل در باز کردن پلک و احساس وجود جسم خارجی در چشم می‌شود، لازم نیست همه این علائم در یک شخص وجود داشته باشد که نشان دهد وی دارای التهاب چشمی حاد است بلکه وجود برخی از آن‌ها کافیست.

این متخصص چشم پزشکی با اشاره به این‌که ورم ملتحمه ویروسی یکی از انواع چشم صورتی است و به چشم صورتی اشاره دارد که توسط یک ویروس ایجاد می‌شود، اضافه کرد: این ورم از گروه ویروس‌هایی است که باعث سرماخوردگی می‌شوند و انواع مختلفی مانند ورم ملتحمه باکتریایی، ملتحمه آلرژیک دارد.

وی افزود: ورم ملتحمه ویروسی بسیار مسری است و بیشتر ویروس‌هایی که باعث ورم ملتحمه می‌شوند از طریق تماس دست به چشم توسط دست‌ها یا اشیاء آلوده به ویروس عفونی پخش می‌شوند.

حسینی تصریح کرد: زمانی که باکتری وارد چشم و یا اطراف آن شود به‌سرعت شروع به پیش‌روی می‌کند و باعث ایجاد عفونت می‌شود، ازجمله علائم این ورم می‌توان به سرخی در بخش سفیدی چشم، ترشحات سفید یا خاکستری از چشم، درد خفیف و تورم پلک بالایی که باعث افتادگی پلک‌ها می‌شود، اشاره کرد.

این متخصص چشم پزشکی بیان کرد: کراتیت یا التهاب چشم می‌تواند جز بیماری‌های جدی باشد و در صورت عدم درمان ممکن است باعث از دست دادن بینایی یا کوری شود.

وی افزود: این بیماری معمولاً در صورت تشخیص زودهنگام قابل‌درمان است و چندان نگران‌کننده نیست و عوارض آن می‌تواند شامل اسکار دائمی، زخم روی قرنیه یا آب سیاه باشد.