کهیر گرمایی را بشناسید

معمولا در چین‌های پوستی مانند زیر بغل، کشاله ران، آرنج و زیر سینه‌ها دیده می‌شود. در افرادی که در آب و هوای گرم و مرطوب زندگی می‌کنند و کسانی که زیاد عرق می‌کنند شایع است.

نوزادان به دلیل داشتن غدد عرق نابالغ بیشتر در معرض آن هستند. همچنین در افراد چاق، بالای 65 سال، کسانی که داروهای خاصی مصرف می‌کنند یا استراحت طولانی‌مدت در رختخواب دارند، شایع‌تر است.

معمولا کهیر گرمایی از برجستگی‌های کوچک و خارش‌دار با هاله‌ای در اطراف آنها تشکیل شده است. جز جنبه آزاردهنده آن واقعاً نگرانی چندانی برای سلامتی ندارد. با این حال اگر این بیماری درمان نشود، می‌تواند تاول‌های حاوی چرک ایجاد کند و منجر به عفونت شود.

معمولاً طی چند روز خود به خود از بین می‌رود، برخی از درمان‌های خانگی ساده و محصولات بدون نسخه می‌توانند به درمان کهیر یا پیشگیری از آن کمک کنند.

با آب سرد حمام کنید

• بدن شما را خنک می‌کند.

• یک شستشوی ملایم می‌تواند منافذی را که در ایجاد بثورات موثر هستند باز کند.

لباس‌های گشاد بپوشید

هنگامی که کهیرگرمایی دارید، حتماً لباسی بپوشید که پوست تحریک شده التیام یابد. انتخاب پارچه‌های سبک و لباس‌های گشاد که چروک نمی‌شوند، مهم است. برای ورزش، به دنبال لباس مناسب باشید که رطوبت را جذب کند تا بتوانید از جمع شدن عرق و تشدید بثورات جلوگیری کنید.

اجتناب از گرما

اجتناب از گرما و ماندن در محیطی با تهویه مطبوع تا حد امکان می‌تواند کمک‌کننده باشد.

از محصولات مراقبت شخصی سنگین خودداری کنید

مرطوب‌کننده‌های سنگین، لوسیون‌ها و پمادها می‌توانند منافذ شما را بیشتر مسدود کنند، که می‌تواند باعث بدتر شدن کهیر گرمایی شود. محصولات سبک‌تر را برای ماه‌های تابستان انتخاب کنید، یا تا زمانی که پوست‌تان از این جوش‌های بهبود می‌یابد، به‌کلی از آنها صرفنظر کنید.

از کمپرس سرد استفاده کنید

کمپرس سرد می‌تواند پوست را خنک و آرام کند. می‌توانید از یک دستمال مرطوب استفاده کنید یا یک کیسه یخ را در یک حوله بپیچید.

درمان‌های کهیر گرمایی بدون نسخه

ممکن است پزشک استفاده از کرم کورتیکواستروئیدی بدون نسخه را پیشنهاد کند. برخی افراد دریافتند استفاده از ژل آلوئه‌ورا خالص می‌تواند به کاهش سوزش کمک کند. گاهی اوقات از آنتی‌هیستامین‌ها برای درمان کهیر گرمایی استفاده می‌شود.

داروهای تجویزی

شدیدترین شکل کهیر گرمایی پتانسیل تبدیل شدن به عفونت ثانویه را دارد. در اینصورت، آنتی‌بیوتیک‌های خوراکی یا موضعی تجویز شده برای کنترل عفونت مورد نیاز خواهد بود.