جغدهای شب در کمین شب زنده داران/ این مطلب را جدی بگیرید

دیر خوابیدن در شب ممکن است تاثیر منفی قابل توجهی بر سلامت شما داشته باشد. یک مطالعه جدید نشان داده است که "جغدهای شب" که دیر به رختخواب می روند و دیر از خواب بیدار می شوند در مقایسه با "پرندگان زودرس" با احتمال بسیار بیشتری برای ابتلا به دیابت روبرو هستند.

در تحلیلی که شامل بیش از 63000 نفر بود که در 12 سپتامبر در Annals of Internal Medicine منتشر شد ، "افراد عصرگاهی" 72 درصد بیشتر در معرض خطر ابتلا به دیابت بودند . آنها همچنین احتمال بیشتری داشت که در مقادیر بالاتر الکل بنوشند، رژیم غذایی کم کیفیت داشته باشند، ساعات کمتری بخوابند و در حال حاضر سیگاری باشند. علاوه بر این، وزن، BMI و میزان فعالیت بدنی آنها بیشتر در محدوده ناسالم قرار داشت.

سینا کیانرسی، دکتری، محقق ارشد این مطالعه، پژوهشگر فوق دکتری  در بیمارستان زنان بریگهام و دانشکده پزشکی هاروارد در بوستون، می گوید: «به طور کلی، جغدهای شب در مقایسه با پرندگان اولیه 54 درصد بیشتر احتمال دارد که سبک زندگی ناسالمی داشته باشند. با این حال، پس از اینکه عوامل سلامتی مانند وزن، فعالیت بدنی و رژیم غذایی را در نظر گرفتیم، خطر دیابت آنها از 72 درصد به 19 درصد کاهش می یابد. این بدان معناست که بیشتر خطر افزایش یافته ناشی از عادات ناسالم آنهاست."

عادات خواب خود ممکن است بر سلامتی تأثیر بگذارد

به گفته دکتر کیانرسی، خطر 19 درصدی بیشتر دیابت ناشی از عادات ناسالم همچنان قابل توجه است. نتایج نشان می‌دهد که عوامل دیگری مانند خود الگوهای خواب و تأثیر آنها بر متابولیسم و ​​هورمون‌ها ممکن است در خطر ابتلا به دیابت نقش داشته باشند.

برای دکتر سان کیم، متخصص غدد و دانشیار پزشکی در پزشکی استنفورد در کالیفرنیا، این یافته‌ها از تحقیقات قبلی که ارتباط بین خود خواب و پیامدهای سلامتی را نشان می‌داد، حمایت می‌کند.

دکتر کیم که در این مطالعه شرکت نداشت، می‌گوید: «مدت خواب کوتاه و/یا محرومیت از خواب [برای مثال] با افزایش خطر دیابت مرتبط است. اگرچه مکانیسم‌ها هنوز در حال بررسی هستند، خواب کوتاه ممکن است هورمون‌های اشتها و استرس را افزایش دهد و التهاب را افزایش دهد، که می‌تواند منجر به مقاومت به انسولین شود، مکانیزم شناخته شده‌ای برای بدتر کردن کنترل گلوکز.

کیانرسی می افزاید که تیم او قصد دارد بررسی کند که چگونه ژنتیک می تواند به توضیح این خطر بالاتر کمک کند.

او می گوید: «اکتشافات اخیر در واقع نشان می دهد که بیش از 350 نشانگر ژنتیکی یا نشانه ژنتیکی در DNA ما وجود دارد که می تواند از ما یک جغد شب یا یک پرنده اولیه بسازد. ما واقعاً می‌خواهیم بفهمیم که مکانیسمی که باعث افزایش خطر در بین جغدهای شب می‌شود، حتی پس از محاسبه عادات ناسالم آنها چیست.»

چگونه ترجیحات خواب تفاوت ایجاد می کند

برای این مطالعه، دانشمندان به دنبال درک این موضوع بودند که چگونه ترجیحات خواب ممکن است بر خطر دیابت تأثیر بگذارد. هر فردی تمایلی طبیعی برای زمانی که ترجیح می دهد بخوابد، "کرنوتیپ" نامیده می شود. کرونوتایپ شما ممکن است زود به رختخواب، زودتر از خواب برود. دیر به رختخواب، دیر برخاستن; یا جایی در این بین

کرونوتیپ‌ها تحت تأثیر ژنتیک هستند و توسط ریتم‌های شبانه‌روزی هدایت می‌شوند، فرآیندهای طبیعی بدن که توسط نور و تاریکی در طول یک دوره 24 ساعته هدایت می‌شوند.

کیانرسی و تیمش داده های 63676 پرستار زن (45 تا 62 ساله) را بررسی کردند که زمان و فاکتورهای سلامتی خود را از جمله کیفیت رژیم غذایی، وزن و شاخص توده بدنی، زمان خواب، رفتارهای سیگار کشیدن، مصرف الکل، فعالیت بدنی و ... گزارش دادند. سابقه خانوادگی دیابت

شرکت کنندگانی که به مدت هشت سال تحت نظر بودند، در نقطه شروع مطالعه در سال 2009 هیچ سابقه سرطان، بیماری قلبی عروقی یا دیابت نداشتند.

فقط بیش از 1 نفر از هر 10 شرکت‌کننده گزارش کردند که کرونوتایپ "عصر مشخص" دارند و حدود 35 درصد گزارش کردند که کرونوتایپ "صبح مشخص" دارند. جمعیت باقیمانده، تقریباً نیمی، به عنوان "متوسط" نامگذاری شدند، به این معنی که آنها نه صبحگاهی و نه عصرگاهی بودند یا فقط کمی بیشتر از دیگری بودند.

نویسندگان مطالعه خاطرنشان کردند که در میان شرکت‌کنندگانی که سالم‌ترین شیوه‌های زندگی را داشتند، تنها 6 درصد کرونوتایپ‌های عصرانه داشتند، در حالی که در میان افرادی که ناسالم‌ترین شیوه‌های زندگی را داشتند، 25 درصد آن‌ها کرونوتایپ‌های عصر بودند.

آنها همچنین ارتباط بین کرونوتیپ عصر و خطر ابتلا به دیابت را فقط در پرستارانی که شیفت روز کار می کردند و نه آنهایی که در شیفت شب کار می کردند، یافتند.

نویسندگان این نظریه را مطرح می‌کنند که این ارتباط ممکن است به دلیل برنامه‌های کاری باشد که با زمان‌بندی فرد همخوانی ندارد. بنابراین، افزایش خطر دیابت ممکن است با عدم تطابق بین کرونوتایپ و زمان کار به جای خود کرونوتیپ توضیح داده شود.

دکتر لورن آمایا، استادیار آموزشی و متخصص دیابت در دانشگاه ایالتی اوکلاهما در استیل واتر، می‌گوید: «یک راه‌حل بالقوه برای این امر می‌تواند این باشد که افراد برنامه‌ریزی کنند که با کرونوتیپ شخصی آنها هماهنگ باشد تا سبک زندگی سالم‌تری را ترویج کنند.

فیونا بارویک می‌افزاید: اگر کرونوتایپ‌های عصر اجازه داشته باشند نزدیک‌تر به ساعت شبانه‌روزی خود بخوابند و بیدار شوند - به عنوان مثال، با کار کردن در شیفت عصر به جای شیفت صبح - این ممکن است منجر به یک برنامه ثابت‌تر شود که بهتر با زمان خواب و بیداری شبانه‌روزی آنها مطابقت داشته باشد. ، دکترا، دانشیار روانپزشکی و علوم رفتاری متخصص در پزشکی خواب در مراقبت های بهداشتی استانفورد در شهر ردوود، کالیفرنیا.

دکتر بارویک می‌گوید: «این ممکن است به نوبه خود منجر به کاهش «نوبت کاری»، خواب بیشتر، نیاز کمتر به وسایل کمکی خواب، زمان‌بندی مناسب‌تر وعده‌های غذایی، و رژیم غذایی سالم‌تر شود – که همه اینها خطر سلامت قلبی متابولیک را کاهش می‌دهد.

عادات سبک زندگی را به ریسک کمتر تغییر دهید

در حالی که ممکن است افراد از نظر ژنتیکی شبیه جغدهای شب یا پرندگان اولیه باشند، محققان پیشنهاد می‌کنند که «افراد عصرگاهی» همچنان می‌توانند برای بهبود عادات ناسالمی که خطر ابتلا به دیابت را افزایش می‌دهند، اقداماتی انجام دهند، مانند اصلاح رژیم غذایی، کاهش وزن، ورزش بیشتر، کاهش نوشیدن الکل. ، و ترک سیگار .

دکتر آمایا، که در این تحقیق شرکت نداشت، اشاره می‌کند که مطالعه از این نظر محدود بود که عمدتاً شامل پرستاران زن سفیدپوست میانسال با سطح تحصیلات و وضعیت اقتصادی-اجتماعی نسبتاً بالا می‌شد که نوبت‌کاری در بیمارستان‌ها انجام می‌دادند.

او می‌گوید: «تکرار این مطالعه با سایر جمعیت‌های افراد، مانند مردان، گروه‌های نژادی و قومیتی غیرسفیدپوست، و افرادی که دارای وضعیت اجتماعی-اقتصادی پایین‌تر هستند، جالب خواهد بود، که همگی عوامل مرتبط با افزایش خطر دیابت نوع 2 هستند.»

منبع: https://www.everydayhealth.com/