تغییر مغز در اثر کم شنوایی

کم شنوایی بیش از ۶۰ درصد از بزرگسالان ۷۰ ساله و بالاتر را در ایالات‌متحده تحت تأثیر قرار می‌دهد و مشخص شده که با افزایش خطر زوال عقل مرتبط است. دلیل این ارتباط به‌طور کامل درک نشده است.

برای درک بهتر این ارتباط، گروهی از محققان دانشگاه کالیفرنیا سن دیگو و موسسه تحقیقات بهداشت واشنگتن آمریکا از آزمایش‌های شنوایی و تصویربرداری تشدید مغناطیسی (ام‌آرآی) برای تعیین ارتباط اختلال شنوایی با تفاوت‌ها در مناطق خاص مغز، استفاده کردند.

محققان گزارش کردند، افرادی که در این تحقیق مشاهده‌ای ثبت‌نام کرده و دارای اختلالات شنوایی بودند، تفاوت‌های ریزساختاری را در نواحی شنوایی لوب تمپورال و در نواحی قشر پیشانی درگیر با پردازش گفتار و زبان همچنین حوزه‌های مرتبط با عملکرد اجرایی نشان دادند.

این نتایج نشان می‌دهد که اختلال شنوایی ممکن است به تغییراتی در نواحی مغز مرتبط با پردازش صدا‌ها همچنین در مناطقی از مغز مرتبط با توجه ارتباط داشته باشد.

لیندا کی. مک اووی، محقق ارشد این تحقیق از دانشکده بهداشت عمومی و علوم طول عمر انسانی دانشگاه سن دیگو هربرت ورتیم گفت: تلاش اضافی برای درک صدا‌ها ممکن است تغییراتی در مغز ایجاد کند که منجر به افزایش خطر زوال عقل شود.

اگر چنین است، مداخلاتی که به کاهش تلاش‌های شناختی لازم برای درک گفتار کمک می‌کنند مانند استفاده از زیرنویس‌ها در تلویزیون و فیلم‌ها، زیرنویس‌های زنده یا برنامه‌های تبدیل گفتار به متن، سمعک‌ها و ملاقات با افراد در محیط‌های آرام به‌جای فضا‌های پر سر و صدا، می‌تواند برای محافظت از مغز و کاهش خطر زوال عقل مهم باشد.

مک اووی با همکاری محققان دانشکده پزشکی ریس و دانشگاه کالیفرنیا سن دیگو که داده‌هایی را از تحقیق پیری سلامت رانچو برناردو جمع‌آوری کردند، تحقیق را طراحی و رهبری کرد.

تحقیق پیری سلامت رانچو برناردو، یک تحقیق گروهی طولی روی ساکنان حومه رانچو برناردو در سن دیگو است که در سال ۱۹۷۲ راه‌اندازی شد. برای این تجزیه و تحلیل، ۱۳۰ شرکت‌کننده در تحقیق بین سال‌های ۲۰۰۳ و ۲۰۰۵ تحت آزمایش‌های آستانه شنوایی در بازدید از کلینیک تحقیقاتی قرار گرفتند سپس بین سال‌های ۲۰۱۴ و ۲۰۱۶ اسکن ام‌آرآی انجام دادند.

نتایج این تحقیق نشان می‌دهد که اختلال شنوایی با تغییرات مغزی خاص منطقه‌ای مرتبط است و ممکن است ناشی از محرومیت حسی و افزایش تلاش مورد نیاز برای درک محرک‌های پردازش شنوایی رخ دهد.

امیلی تی ریس، استادیار دانشکده پزشکی دانشگاه کالیفرنیا سن دیگو و یکی از محققان این تحقیق اظهار کرد: یافته‌ها بر اهمیت محافظت از شنوایی با اجتناب از قرار گرفتن طولانی مدت در معرض صدا‌های بلند، استفاده از محافظ شنوایی هنگام استفاده از ابزار‌های بلند و کاهش استفاده از دارو‌های اتوتوکسیک تاکید می‌کند.

لازم به‌ذکر است که دارو‌های اتوتوکسیک می‌توانند اثر سمی روی گوش داخلی شامل حلزون و اندام تعادلی گوش داخلی داشته باشند و باعث اختلال در عملکرد حلزون و یا وستیبول می‌شوند، از آنجایی که گوش داخلی هم وظیفه شنوایی و هم حفظ تعادل بدن را بر عهده دارد مصرف این دارو‌ها می‌تواند هم عوارض شنوایی و هم تعادلی برای بیمار ایجاد کند که شدت و میزان عارضه بستگی به نوع داروی استفاده شده و مدت زمان مصرف دارو دارد. این مسمومیت گوشی می‌تواند عوارض خفیف تا شدید از نوع دائمی یا موقتی یا برگشت‌پذیر ایجاد کند.