آیا می توان دوبار آبله مرغان گرفت؟ |علائم آبله مرغان در بزرگسالان

امکان ابتلای مجدد به آبله مرغان ممکن است ولی رایج نیست. پس از ابتلا به آبله مرغان، کودکان معمولاً مصونیت مادام العمر دارند و دیگر به آن مبتلا نمی شوند. گاهی اوقات، ایمنی کودک در برابر ویروس ناقص است، بنابراین ممکن است به عفونت دوم آبله مرغان هم مبتلا شود.

اگر برای بار دوم آبله مرغان بگیریم چه اتفاقی می افتد؟

این یک وضعیتی شایع نیست اما ممکن است افراد دو بار به آبله مرغان مبتلا شوند. ابتلا به دومین عفونت آبله مرغان در زندگی شما بیشتر است اگر:

•     اولین مورد ابتلا به آبله مرغان را زمانی که خیلی جوان بودید به خصوص کمتر از 6 ماهگی داشته اید.
•     اولین باری که به آن مبتلا شدید، یک عفونت بسیار خفیف (زیر بالینی) آبله مرغان داشتید.
•     سیستم ایمنی بدن شما ضعیف است و کارآمد نیست.

اگر به طور کلی سالم هستید، اگر بار دوم آبله مرغان بگیرید، احتمالاً لازم نیست نگران عوارض جدی باشید.

علائم آبله مرغان در بزرگسالان

علائم و نشانه های آبله مرغان در بزرگسالان مشابه علائم در کودکان است و می تواند شامل موارد زیر باشد:

علائم پرودرومال اولین علائم آبله مرغان اغلب تب، خستگی، ضعف، سردرد و بی اشتهایی است. این علائم ممکن است در بزرگسالان بیشتر از کودکان باشد.

در ابتدا لکه ها می توانند شبیه جوش یا نیش حشرات باشند. بثورات معمولا از صورت یا وسط بدن (مثلا قفسه سینه، شکم، پشت) شروع می شود اما در نهایت در همه جا پخش می شود. در طی چند روز آینده، برجستگی ها پر از مایع (تاول) می شوند و خارش ایجاد می کنند. تاول ها باز می شوند و مایع ترشح می کنند، سپس با شروع بهبود (معمولاً در عرض یک هفته) پوسته پوسته می شوند پوسته پوسته های آبله مرغان معمولا در عرض دو تا سه هفته می ریزند.

تا زمانی که بثورات آبله مرغان در حال گسترش است، صدها لکه در بدن وجود دارد.

برجستگی های آبله مرغان در پوست های رنگ روشن می توانند بسیار قرمز به نظر برسند. در پوست‌های تیره‌تر، آبله مرغان بیشتر به رنگ صورتی یا بنفش، خاکستری، قهوه‌ای یا گوشتی به نظر می‌رسد.

آیا بزرگسالان بیشتر در معرض عوارض آبله مرغان هستند؟

آبله مرغان می تواند یک بیماری جدی برای بزرگسالان باشد، به خصوص اگر سیستم ایمنی ضعیفی داشته باشند. بزرگسالانی که به آبله مرغان مبتلا می شوند نه تنها می توانند کاملاً بیمار شوند، بلکه می توانند مشکلات سلامتی دیگری نیز داشته باشند که می تواند بسیار جدی باشد. بزرگسالان بیشتر از کودکان در صورت ابتلا به آبله مرغان در بیمارستان بستری می شوند.

عوارض احتمالی آبله مرغان در بزرگسالان عبارتند از:

•     عفونت های پوستی ناشی از بثورات
•     ذات الریه
•     عفونت های خون (مانند سپسیس)
•     التهاب (به عنوان مثال، مغز، کبد، قلب)

افراد بارداری که به آبله مرغان مبتلا می شوند، در معرض خطر بیشتری هستند و می توانند این خطر را به جنین نیز منتقل کنند. یک عارضه جدی اما نادر آبله مرغان در افراد باردار، سندرم آبله مرغان جنینی (مادرزادی) است.

آیا بزرگسالان می توانند از آبله مرغان بمیرند؟

بزرگسالانی که به عوارض شدید آبله مرغان مبتلا می شوند به ویژه ذات الریه ممکن است در اثر این بیماری بمیرند، به خصوص اگر سیستم ایمنی ضعیفی داشته باشند. بر اساس گزارش مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری (CDC)، میزان مرگ و میر ناشی از آبله مرغان حدود 21 مورد در 100000 مورد در بزرگسالان است.

درمان آبله مرغان در بزرگسالان

درمان آبله مرغان برای بزرگسالان و کودکان به منظور کاهش علائم شما در حین بهبودی است. شما برای آبله مرغان آنتی بیوتیک مصرف نمی کنید زیرا ناشی از ویروس است و نه باکتری. اگر خیلی بیمار هستید، ممکن است پزشکتان برای شما یک داروی ضد ویروسی مانند والاسیکلوویر تجویز کند.

اگر تب و بدن درد دارید، می‌توانید از مسکن‌های بدون نسخه (OTC) و داروهای کاهش‌دهنده تب مانند تایلنول و ادویل استفاده کنید.

استفاده از لوسیون های تسکین دهنده (مانند کالامین) روی پوست و گرفتن حمام یا دوش خنک می تواند به کاهش خارش آبله مرغان کمک کند.

واکسیناسیون پس از ابتلا به آبله مرغان

اکثر کودکانی که به آبله مرغان مبتلا می شوند پس از آن به طور طبیعی مصون خواهند بود و نیازی به واکسن آبله مرغان ندارند.

با این حال، ممکن است بخواهید در صورتی که کودکتان در زمان بیماری بسیار کوچک بود یا یک مورد خفیف آبله مرغان داشت، واکسینه شود.

از آنجایی که بسیاری از بچه ها علیه آبله مرغان واکسینه شده اند، افراد کمتری وجود دارند که کودک یا بزرگسال دارای نقص ایمنی را در معرض آبله مرغان قرار دهند. این عوامل حتی احتمال ابتلای کودک به عفونت مکرر آبله مرغان را کاهش می دهند.

ابتلای مجدد به آبله مرغان چقدر نادر است؟

مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری ها (CDC) بیان می کند که "ایمنی بدنبال عفونت واریسلا طولانی مدت در نظر گرفته می شود و موارد دوم واریسلا نادر است" اما موارد دوم ممکن است در بین افراد دارای صلاحیت ایمنی بیشتر از آنچه قبلاً در نظر گرفته شده بود، باشد.

امروزه اکثر بچه ها واکسن آبله مرغان را دریافت می کنند، بنابراین موارد اول و دوم آبله مرغان چندان رایج نیستند.

چه چیزی را می توان برای آبله مرغان اشتباه گرفت؟

یکی از دلایل رایج برای ابتلای مجدد کودک به آبله مرغان این است که مورد اول اشتباه تشخیص داده شده است. همچنین ممکن است که دومین عفونت «آبله مرغان» نیز اشتباه تشخیص داده شده باشد و در واقع عفونت یا مشکل پوستی دیگری مقصر باشد.

چند بیماری وجود دارد که می تواند با آبله مرغان در کودکان و بزرگسالان اشتباه گرفته شود.

زونا

برخی از افرادی که آبله مرغان داشته اند به زونا مبتلا می شوند، وضعیتی که زمانی اتفاق می افتد که ویروس آبله مرغان دوباره فعال شود.

بثورات زونا معمولاً یک "بند" فقط در یک طرف بدن است و معمولاً بسیار دردناک می شود.

واکسن زونا برای افراد 50 ساله و بالاتر در دسترس است و می تواند به پیشگیری از زونا کمک کند.

تبخال

تبخال توسط ویروس های مربوط به واریسلا ایجاد و اغلب از طریق رابطه جنسی منتقل می شود. تبخال بسته به نوع عفونت می تواند به صورت زخم در دهان یا اندام تناسلی ظاهر شود.

اولین شیوع تبخال در یک فرد اغلب بدترین است و می تواند با علائمی شبیه آنفولانزا همراه باشد.

زرد زخم

زرد زخم یک عفونت پوستی بسیار مسری است که معمولا در کودکان اتفاق می افتد. باعث ایجاد زخم های پوسته ای و عسلی رنگ روی پوست می شود. زخم‌ها همچنین می‌توانند مانند تاول‌هایی در قسمت‌های مختلف بدن، معمولاً صورت و اندام‌ها به نظر برسند.

گال

گال یک نوع بثورات خارش دار روی پوست است که توسط کنه ایجاد می شود. اغلب شب ها خارش بیشتری دارد و خاراندن شدید می تواند منجر به تحریک و عفونت پوست شود. نشانه واضح گال دیدن خطوط (نفخ) در پوست است.

نیش حشرات

نیش حشرات می تواند مانند نقاط قرمز روی پوست به نظر برسد و اغلب خارش دار یا دردناک است. بیشتر نیش های حشرات جدی نیستند و به خودی خود بهتر می شوند. با این حال، نیش جدی تر (مثلاً از انواع خاصی از عنکبوت ها ) ممکن است به مراقبت پزشکی نیاز داشته باشد.

آیا می توانید برای آبله مرغان آزمایش دهید؟

یک مورد کامل آبله مرغان به سختی فراموش می شود، اما سایر عفونت های ویروسی و حتی نیش حشرات را می توان به عنوان موارد خفیف آبله مرغان، به ویژه توسط افرادی که متخصص مراقبت های بهداشتی نیستند (به عنوان مثال، والدین، معلمان، کارکنان مهدکودک) تشخیص داد.

آزمایش آبله مرغان به ندرت مورد نیاز است، اما برخی آزمایش‌ها می‌توانند تأیید کنند که آیا کودک مبتلا به آبله مرغان شده است یا خیر. این موارد می تواند در موارد خفیف یا زمانی که کودک مشکوک به دومین مورد مشکوک به آبله مرغان است مفید باشد.

آزمایشات برای آبله مرغان می تواند شامل موارد زیر باشد:

    تست واکنش زنجیره ای پلیمراز (PCR) ماده سلولی از یک وزیکول، حساس ترین آزمایش

    سنجش مستقیم آنتی بادی فلورسنت (DFA) ماده از یک وزیکول

    کشت ویروسی مایع از یک وزیکول

    سطح آنتی بادی ایمونوگلوبولین G (IgG) و ایمونوگلوبولین M (IgM)

خلاصه

ابتلای مجدد به آبله مرغان ممکن است اما محتمل نیست. در برخی موارد، مورد اول (یا دوم) آبله مرغان به اشتباه تشخیص داده می شود. شرایطی مانند زرد زخم، تبخال و حتی نیش حشرات را می توان به راحتی با آبله مرغان اشتباه گرفت. در بزرگسالان، فعال شدن مجدد ویروس آبله مرغان می تواند به شکل زونا رخ دهد.

با این حال، اگر کودک شما در سنین پایین به آبله مرغان مبتلا شده باشد، فقط یک مورد خفیف داشته باشد، یا با سیستم ایمنی بدن خود مشکل داشته باشد، ممکن است برای دومین بار به آبله مرغان مبتلا شود. از آنجایی که واکسنی برای آبله مرغان وجود دارد، امروزه عفونت های اول و دوم نسبت به گذشته کمتر رایج است.