کاهش پوسیدگی دندانی با کنترل مصرف قند!

اما محدود کردن مصرف قندهای آزاد به کمتر از ۱۰ درصد کل انرژی مصرفی می‌تواند به طور قابل توجهی میزان پوسیدگی دندان را کاهش دهد. پوسیدگی دندان، یکی از شایع‌ترین بیماری‌های غیرقابل انتقال در جهان است و می‌تواند تأثیرات مخربی بر روی سلامت دهان و دندان‌ها داشته باشد. با این حال، با استفاده از روش‌های ساده و مقرون‌به‌صرفه، می‌توان پوسیدگی دندان را به حداقل رساند.

درمان پوسیدگی دندان همواره هزینه‌بر است و برای بسیاری از افراد در کشورهای با درآمد پایین و متوسط دسترسی به درمان قابل قبول نیست. بنابراین، دندان‌های آسیب‌دیده به دلیل پوسیدگی ممکن است به دلیل ناتوانی مالی برای درمان، از بین برود.

گرچه همه افراد در معرض خطر پوسیدگی دندان هستند، اما میزان آن در بین کودکان و نوجوانان بیشتر است. مطالعات نشان می‌دهند که تقریباً نیمی از جمعیت جهان با پوسیدگی دندان روبه‌رو هستند، اما در کشورهای با درآمد متوسط، میزان بالایی از پوسیدگی دندان روی می‌دهد که به دلیل مصرف قندهای آزاد است.

قندهای آزاد مانند گلوکز، فروکتوز و ساکارز از عوامل اصلی پوسیدگی دندان به شمار می‌روند. باکتری‌های موجود در دهان قندها را متابولیزه کرده و اسید تولید می‌کنند که به انحلال مینای دندان و عاج آن می‌انجامد.

محصولات شیرین مانند شکلات، کیک، بیسکویت، دسر، عسل و نوشیدنی‌های شیرین شده از جمله منابع اصلی قندهای آزاد هستند. محدود کردن مصرف قندهای آزاد به کمتر از ۱۰ درصد کل انرژی مصرفی و در بهترین حالت ممکن به کمتر از ۵ درصد، می‌تواند به طور قابل توجهی میزان پوسیدگی دندان را کاهش دهد.