چگونه اطلاعات دارویی مان را افزایش دهیم؟

طبق قوانین هر کشوری، یکسری داروها همواره بدون نسخه ارائه می‌شود. به‌طور معمول این داروها شامل مکمل‌های غذایی، مسکن‌های پرکاربرد و بدون ایجاد وابستگی، ضدحساسیت‌ها، تب‌برها و داروهای ضداحتقان است.

اما فرد بیمار و متقاضی برای مصرف این داروهای ظاهرا بی‌خطر باید اطلاعاتی درباره آنها داشته باشد و درصورت لزوم از مصرف آنها خودداری کند تا از عوارض احتمالی و ناخواسته این داروها پیشگیری شود. با دکتر بابک قرائی مقدم، متخصص جراحی مغز و اعصاب درباره دلیل نیاز به اطلاعات دارویی و اینکه از چه منابعی باید این اطلاعات را کسب کنیم، گفت‌وگویی انجام داده‌ایم.

ما یکسری داروهای بدون نسخه (Over the counter drug یا OTC) داریم که در همه جای دنیا نیز وجود دارند و اینها داروهایی هستند که خریدشان تا یک حد محدودی مشکل خاصی برای افراد ایجاد نمی‌کند؛ مانند داروهای ضددرد معمولی.محدودیت‌ها در ارائه دارو به‌دلیل عوارضی که می‌تواند برای افراد ایجاد کند و از سویی دیگر برای پیشگیری و جلوگیری از قاچاق دارو اعمال می‌شود.

به اطلاعات دارویی‌تان مغرور نشوید

برخی شهروندان هستند که نسبت به اطلاعات دارویی خودشان، اعتماد به نفس زیادی دارند. این البته می‌تواند خطرناک هم باشد؛ چرا که گاهی یک نکته کوچک در تداخل‌های دارویی یا عوارض آن، وجود دارد که شاید ما نتوانیم از طریق مطالعه آن را به‌دست بیاوریم. به قول دکتر بابک قرایی مقدم، متخصص‌جراحی مغز یکی از فلسفه‌های محدودیت در فروش داروها و حتی داروهای بدون نسخه، این است که فردی که اطلاعات دارویی و پزشکی ندارد، امکان دارد دارویی را به اشتباه استفاده کند که می‌تواند برایش خطرناک باشد. همچنین به‌گفته او، درصورت بروز مشکل از ناحیه عوارض مصرف دارو، صرفاً اطلاعات داخل بروشور نمی‌تواند کارساز باشد و حتما باید پزشک دم دست‌مان باشد. اینچنین است که نباید به اطلاعات و جست‌وجوهای خودمان زیادی اعتماد داشته باشیم.