عملکرد ریه مرتبط با چاقی یا لاغری کودک است!

اگر بتوان وزن آنها را قبل از رسیدن به بزرگسالی نرمال کرد، این اختلال را می‌توان جبران کرد.

دکتر «اریک ملن»، محقق اصلی و متخصص اطفال در مؤسسه کارولینسکا در سوئد، گفت: «این نشان می‌دهد که بهینه‌سازی رشد کودکان چه در اوایل زندگی و چه در سال‌های ابتدایی مدرسه و نوجوانی بسیار مهم است.»

محققان توضیح دادند که از هر ۱۰ کودک، ۱ کودک در دوران کودکی رشد عملکرد ریه اش کاهش می‌یابد و در نتیجه نمی‌تواند به حداکثر ظرفیت ریه در بزرگسالی دست یابد.

این امر خطر ابتلاء به مشکلات سلامتی جدی مانند بیماری قلبی، بیماری ریوی و دیابت را افزایش می‌دهد.

برای این مطالعه، محققان ۳۲۰۰ کودک را از بدو تولد تا ۲۴ سالگی ردیابی کردند. در طول این دوره، شاخص توده بدنی (BMI) کودکان بین ۴ تا ۱۴ بار اندازه گیری شد.

ملن گفت: «در این مطالعه، ما توانستیم کودکان را از بدو تولد تا سن ۲۴ سالگی دنبال کنیم و کل دوره رشد عملکرد ریه را پوشش دهیم.»

به گفته محققان، عملکرد ریه در سنین ۸، ۱۶ و ۲۴ سالگی اندازه گیری شد تا ایده‌ای از رشد مجاری هوایی کودکان ارائه شود.

نتایج نشان می‌دهد که برخلاف کودکان دارای BMI طبیعی، آن‌هایی که BMI بالا داشتند در بزرگسالی عملکرد ریه‌هایشان مختل بود که عمدتاً نتیجه محدودیت جریان هوا در ریه‌ها است.

ملن خاطرنشان کرد: «جالب است که ما دریافتیم که در گروهی که در ابتدا BMI بالایی داشتند اما قبل از بلوغ BMI نرمال شده بودند، عملکرد ریه در بزرگسالی مختل نشد.»

نمونه‌های ادرار کودکان با BMI بالا همچنین سطوح بالایی از متابولیت های اسید آمینه ضروری هیستیدین را نشان داد. الگوی مشابهی نیز در بیماران مبتلا به آسم و بیماری انسداد مزمن ریه مشاهده شد.

اما محققان دریافتند BMI پایین با کاهش عملکرد ریه نیز مرتبط است، که در این مورد به دلیل رشد ناکافی ریه است.