این داروها را نخورید منجر به افسردگی می شوند

یک تیم بین‌المللی شامل ۲۴ پژوهشگر با استفاده از روش‌های پیشرفته محاسباتی فارماکوژنومیک، به بررسی اثرات جانبی آگونیست‌های گیرنده پپتید شبه گلوکاگون-۱ (GLP-1) پرداختند. این ترکیبات که در داروهایی مانند اوزمپیک به کار می‌روند، مسیرهای ژنتیکی خاصی را تحت تأثیر قرار می‌دهند که می‌توانند در برخی افراد، مستعد بروز علائم افسردگی شوند.   

این مطالعه نشان می‌دهد که آگونیست‌های گیرنده پپتید شبه گلوکاگون-۱ می‌توانند بر سطح دوپامین  در مغز تأثیر بگذارند. در حالی که این داروها ممکن است برای افراد مبتلا به هایپردوپامینرژی  (سطح بالای دوپامین در نواحی مرکزی مغز) مفید باشند، اما در افراد مبتلا به هیپودوپامینرژی  (سطح پایین دوپامین در قشرپیش‌پیشانی مغز)، اثرات نامطلوبی دارند.   

پژوهشگران ارتباط مستقیمی میان این داروها و چندین ژن کلیدی که در تنظیم خلق‌وخو و سیستم پاداش مغز نقش دارند، شناسایی کرده‌اند. این ژن‌ها شامل DRD3 ، BDNF  و CREB1  هستند که در سیگنال‌دهی دوپامین اهمیت زیادی دارند. اختلال در عملکرد این ژن‌ها می‌تواند به بروز علائم افسردگی، اختلالات خلقی و حتی افکار خودکشی در افراد آسیب‌پذیر کمک کند.   

پیشنهاد پژوهشگران: پزشکی شخصی‌سازی‌شده  

پژوهشگران توصیه می‌کنند که قبل از تجویز این داروها، از رویکردهای پزشکی شخصی‌سازی‌شده  استفاده شود. این رویکرد شامل انجام آزمایش‌های ژنتیکی برای شناسایی افراد مستعد هیپودوپامینرژی است. با شناسایی این افراد، می‌توان از بروز عوارض روانی ناخواسته جلوگیری کرد و در عین حال، از مزایای این داروها برای بیماران مناسب بهره برد.   

جمع‌بندی  

اگرچه داروهایی مانند اوزمپیک در کاهش وزن و مدیریت بیماری‌های مرتبط با چاقی مؤثر هستند، اما این یافته‌ها نشان می‌دهند که استفاده از آن‌ها بدون در نظر گرفتن ویژگی‌های ژنتیکی و سلامت روانی افراد می‌تواند خطرناک باشد. پزشکان تأکید می‌کنند که تصمیم‌گیری درباره تجویز این داروها باید با دقت و بر اساس معیارهای شخصی‌سازی‌شده انجام شود تا از به خطر افتادن سلامت روان بیماران جلوگیری شود.