۹ علت فحاشی کودکان + ۱۱ رفتار والدین هنگام فحش دادن کودک
برای کودکان کلمات ناسزا بسیار جذاب است. آنان با گفتن دو کلمه ناسزا می‌توانند بی‌درنگ واکنش شدیدی را از سوی پدر یا مادر موجب شوند. پاسخ‌های پرخاشگرایانه یا ناسزاگویی می‌تواند به علت جلب توجه، قدرت‌طلبی و کنترل محیط، ناکامی، افسردگی و اضطراب، بیان نوعی اعتراض، رسیدن به خواسته‌ها و اهداف، الگوپذیری از والدین و دوستان، به عنوان کانالی برای برقراری ارتباط و بروز هیجانات منفی و عصبانیت بروز پیدا کند.
با پاسخ دادن، مشاجره طولانی‌تر می شود و جنگ کلامی بارها از سر گرفته می شود. گستاخی یکی از شیوه‌هایی است که فرزند شما سعی میکند با آن قدرت خود را به شما نشان دهد. همه کاری که باید کودک انجام دهد، بر زبان آوردن کلمه‌ای زشت است که به سوی پدر یا مادر پرتاپ کند تا مشاجره‌ای که پایان گرفته بود، بار دیگر از سرگرفته شود و شکست تبدیل به پیروزی شود.
در پاره‌ای از موارد کودکان با به کار بردن حرف‌های زشت می‌توانند به خواسته‌های خود برسند. بنابراین از آن به عنوان راهی برای رسیدن به اهداف خود استفاده میکنند و در بلندمدت جزو رفتار آنان خواهد شد. گاهی نیز کودکان قلدر، اغلب قربانیان روابط زورگویانه بوده‌اند. وقتی کودک از بدرفتاری کلامی یا بدنی رنج برده است، این نتیجه‌ای کاملا واضح است.
کودکان رفتارهای والدین را به طور ناخودآگاه درونی میکنند. رفتارهای درون فکنی شده جزو معیارهای نهادینه شده کودک قرار می‌‌گیرند و او مطابق این معیارها عمل میکند؛ به این فرآیند همانندسازی می‌‌گویند. رابطه کودکان با والدین و دوستانشان تقریبا نسخه رونوشتی از روابط والدینشان با یکدیگر و نیز با کودک است.
روش‌های فرزندپروری سختگیرانه والدین که مدام به کودک امر و نهی میکنند و بر کودک کنترل دارند و همچنین رفتارهای پرخاشگرانه آنها، ناسزاگویی کودک را افزایش می‌دهد. کودک احساس میکند با استفاده از این روش دیگران بیشتر به او گوش می‌دهند و آنها را برای پذیرفتن نظر خودشان ترغیب میکند و نیز گاهی کودک روش مناسب بیان و تخیله هیجانات منفی و خشم خود را بلد نیست.
-
در آن لحظه والدین نباید پاسخی به کودک دهند، والدین نباید در روش ادب کردن کودک، خودشان بی‌ادب باشند.
-
همان گونه که می‌خواهید فرزندتان با شما صحبت کند، با او سخن بگویید.
-
نسبت به این رفتار بی‌توجه باشید و بدانید که مرحله‌ای گذراست.
-
کلمه‌ای برای جایگزینی پیشنهاد کنید. برای تخلیه احساساتش، روش‌های سالمی جهت یادگیری مهارت ابراز صحیح خشم و کنترل آن را به او پیشنهاد دهید.
-
از هیجان زده شدن، شوکه شدن، مسخره کردن، تنبیه و نصیحت کردن، خندیدن و یا واکنش‌های افراطی اجتناب کنید.
-
کاری کنید تا از آن کلمه متنفر شود. کابرد مکرر یک کلمه قدرت آن را از بین می برد. بنابراین با تکرار آن کلمه، از آن کلمه زشت خسته می‌شود. مثلا به ازای هر سال سن کودک، یک دقیقه آن واژه را تکرار کند. به این صورت از تکرار واژه مشخص به ستوه آمده و دیگر نمی‌خواهد آن را تکرار کند.
-
بیان احساس ناراحتی خودتان: من دوست ندارم اینجوری با من حرف بزنی.
-
به خاطر گستاخی کودک را تنبیه نکنید، زیرا با تنبیه فقط ترس را آموزش می‌دهیم و نه احترام را.
-
در مقابل ناسزایی کودک به جای تنبیه‌های ناکارآمد، محرومیت‌های موثر را در نظر بگیرید و او را از انجام فعالیت‌های مورد علاقه‌اش مثل فوتبال بازی کردن و یا استفاده از تبلت و ... محروم کنید، البته لازم به ذکر است که این پیامدها، از قبل اطلاع داده شود و برای کودک بدیهی باشد و بداند چه محرومیتی در انتظارش است. در اعمال پیامدها اعتدال را حفظ کنید و کاملا با آرامش برخورد کنید.
-
سخن گفتن پسندیده او را تشویق کنید، تا بداند چه نوع واژه‌هایی را ترجیح می‌دهید.
-
مراقب دوستان، رسانه‌ها و حتی کلام خود باشید، زیرا آنچه به گوشش می‌رسد از دهانش بیرون می‌آید.
-
از برچسب زدن به کودک و گفتن اینکه پسر بدی هستی، بی‌ادب و گستاخی و .... بپرهیزید.
-
فیلم‌های خشونت آمیز تلویزیونی را، محدود کنید و در انتخاب کارتون‌ها و برنامه‌ها دقت کنید.
-
گاهی به کار بردن الفاظ زشت تنها بخشی از مشکل نهفته دیگری است و این الفاظ تنها نمای بیرونی آن مشکل است و در صورت ادامه مشکل مراجعه به رواشناس کودک توصیه می‌شود.
برای ورود به کانال تلگرام فرتاک نیوز کلیک کنید.
