میانگین زمان رازداری زنان: تنها ۳۴ ساعت!| زنان هر ۴۱ دقیقه یک شایعه منتشر می‌کنند
شایعه نه تنها در بین مردم ایران بلکه بین مردم جوامع دیگر پرطرفدار است. کافیست چند جمله از یک اتفاقی بشنویم تا سر و کله شایعه هم پیدا بشود و مشکل اینجاست که اکثر کسانی که شایعه را می‌شنوند، حتی درباره آن فکر هم نمی‌کنند.
به نظر می‌رسد که دو شرط «اهمیت» و «ابهام» در انتقال شایعه ، قانون اصلی شایعه را توضیح دهد. بدین معنا که فرمول حدت و شدت شایعه را می‌توان به این صورت تعریف کرد:
میزان رواج شایعه تقریباً برابر است با حاصلضرب اهمیت در ابهام موضوع مطروحه در آن شایعه.
رواج شایعه‌ها نشان‌دهندهٔ زودباوری مردم و ظرفیت آن‌ها برای تن دادن به تلقین و همچنین همراهی با جمع است.
نتایج این بررسی‌ها حاکی از آن است که زنان به طور متوسط هر 41 دقیقه یکبار یک شایعه را منتشر می کنند. نتایج نظرسنجی یک تیم تحقیقاتی از کافی شاپ‌های زنجیره‌ای انگلیس بر روی چهار هزار زن نشان می‌دهد که زنان واقعا رازدار نیستند.
در شرایطی که یک زن بخواهد نهایت رازداری خود را نشان دهد حداکثر پس از 34 ساعت راز را به فرد دیگر می‌گوید. اما در یک دهم موارد ، زنان موفق نمی شوند دهان خود را بیشتر از 45 دقیقه بسته نگه دارند.
این نظرسنجی نشان می‌دهد حتی زنانی که قسم می‌خورند که راز شما را به هر قیمتی نگه دارند پس از چند ساعت قول خود را فراموش می‌کنند.
نتایج این بررسی ها حاکی از آن است که زنان به طور متوسط هر 41 دقیقه یکبار یک شایعه را منتشر می کنند. بیشتر مسائل مورد گفتگو درباره کار (در 57 درصد از موارد)، غصه های دوستان (55 درصد) ، زندگی خصوصی دوستان (54 درصد) و همکاران (50 درصد) است.
نتایج تحقیق دیگری که در سال 2009 بر روی 3 هزار زن بین 18 تا 65 سال انگلیسی انجام شد نشان داد که حداکثر مقاومت زنان در حفظ یک راز 47 ساعت است.
این نشان می دهد که رازداری زنان در طول یکسال گذشته به میزان 13 ساعت کاهش یافته است.
شایعه پیامی است که در میان مردم رواج می‌یابد، ولی واقعیت‌ها آن را تایید نمی‌کند. شایعه در موقعیت‌هایی رواج می‌یابد که مردم، مشتاق خبر باشند ولی نتوانند آن را از منابع موثق دریافت کنند. هر گاه آدم‌ها مشتاق خبرگیری درباره قضیه‌ای باشند، به هر نوع اطلاعاتی در این باره متوسل می‌شوند و سپس آن اطلاعات را در میان خودشان پراکنده می‌سازند.
