به بهانه زادروز موفق ترین زوج کمدی جهان + عکس

الیور نورول هاردی در هجدهم ژانویه 1892 در هارلم جورجیا آمریکا به دنیا آمد. او در دانشگاه ایالتی جورجیا در رشته حقوق تحصیل کرد و در هنگام تحصیل، به دلیل صدای خوبی که داشت در کنسرواتوی موسیقی آتلانتا آواز می‌خواند.

البته در خانوادهٔ او هیچ‌کس تا آن زمان وارد عرصهٔ هنر نشده بود اما هنر بازیگری در خون الیور بود. او پس از فراغت از تحصیل به طور جدی آواز را دنبال کرد تا در سال 1910 با افتتاح یک سالن تئاتر در میلد گویل جورجیا به سینما علاقه‌مند شد و سپس با کمپانی لوسین فلوریدا شروع به کار کرد.

یکی از نقش‌های دو نفرهٔ متعددی که او در آن ظاهر شد سگ خوش شانس بود که نقش کوچکی در مقابل لورل داشت. این ماجرا تقریباً یک دهه قبل از آن بود که این دو دوباره با هم همبازی شوند.

او در نقش‌های چاق بسیاری بازی کرد و در سال 1926 به استخدام هال روچ در آمد. در فیلم‌های اولیه‌اش با نام‌های نورول هاردی، بیب هاردی لقبش در کودکی، الیور بیب هاردی و الیور نورول هاردی بازی می‌کرد و پس از پیوستن به روچ نام الیور هاردی برای او تثبیت شد.

شخصیت سینمایی هاردی به قول خودش کمی برآمده از شخصیت واقعی او و کمی نیز متأثر از داستان مصور هلپ فول هنری بود. هاردی از شخصیت خود، خلق و خوی جنوبی و ویژگی هیکلش را گرفت. درون شخصیت تنومند او قلبی مهربان قرار داشت.

دیگر مشهور است که لورل مغز متفکر آثار بود و هاردی پس از بازی معمولاً به سراغ گلف می‌رفت و البته نصف لورل نیز حقوق می‌گرفت. شخصیت‌ها و روابط سینمایی آن دو در خلال 27 فیلم کوتاه بین 1926 تا 1929 شکل گرفت.

بعد از بازی در فیلم سوپ اردک این دو به بهترین زوج کمدی تاریخ سینما تبدیل شدند. بعد از بیش از دو دهه موفقیت آمیز در کنار استنلی، الیور بدون استن در فیلم‌های Riding High و Fighting Kentuckian ظاهر شد. 

در می سال 1954 ، هاردی دچار یک حمله قلبی خفیف شد. در طول سال 1956، هاردی شروع به مراقبت از سلامتی خود برای اولین بار در زندگی اش کرد. او بیش از 68 کیلوگرم از وزنش را طی چند ماه از دست داد، که به طور کامل ظاهرش را تغییر داد.

نامه‌های نوشته شده توسط لورل اشاره به آن دارد که هاردی سرطان لاعلاج داشته است. برخی از خوانندگان نامه فکر می‌کردند این دلیل واقعی برای کاهش وزن سریع هاردی بوده است. لورل و هاردی هر دو به شدت سیگاری بودند. هال روچ گفته است که آنها یک زوج "دودکش قطار باری" بودند.

در 14 سپتامبر 1956 ، هاردی دچار یک سکته مغزی شدید شد که او را زمین گیر و محدود به تخت کرد و برای چند ماه قادر به صحبت کردن نبود. او در خانه باقی ماند و همسرش لوسیل از او مراقبت می‌کرد. در اوایل آگوست 1957 او دچار دو سکته مغزی دیگر شد و به کمایی فرو رفت که دیگر هرگز از آن بیرون نیامد.

اولیور هاردی بر اثر ترومبوز مغزی در 7 آگوست 1957 (16 مرداد 1336) در سن 65 سالگی درگذشت. قبر اولیور هاردی در قبرستان پارک یادبود والهالا در نورث هالیوود، لس‌آنجلس واقع شده است.