سینمای ما دچار تنگی نفس است

به نقل از روابط عمومی شبکه آی فیلم، سیروس الوند، کارگردان سینما درباره «کافه‌فیلم» ابراز کرد: در اوضاع و احوالی که خیلی از فیلم‌ها و برنامه‌ها در حد شوخی هستند، برنامه‌ این‌چنینی که با نگاهی جدی به فیلم و سینما می‌پردازد، خیلی ارزشمند است و باید به فال نیک گرفته‌شود.

وی که پس از پخش فیلم سینمایی «هتل کارتن» در این برنامه حضور یافت، گفت: «یک بار برای همیشه» و «چهره» و سپس «هتل کارتن» را ساختم. در میان فیلم‌های من، این فیلم درست دیده نشد یا کم دیده شد.

سازنده «هتل کارتن» درباره فیلمش گفت: در «یک بار برای همیشه» دو شخصیت فیلم یک فصل مشترک دارند که جنین است و مرد تلاش می کند این فصل مشترک را از بین ببرد و جدا شوند. همان‌موقع که این فیلم را می‌ساختم فکر کردم که عکس این اتفاق بیفتد؛ یعنی دو نفر که از هم جدا هستند تلاش ‌کنند فصل مشترکی را که وجود دارد پیدا کنند و از این طریق به هم برسند.

الوند ادامه داد: همچنین تم بازگشت به وطن را دوست داشتم؛ برای دعوت از کسانی که ته دلشان می‌خواهد به ایران بازگردند. مجموعه این چشم‌اندازها ضمن اینکه همیشه دوست داشتم ارادت خودم را به رزمندگان دوران جنگ نشان دهم، شد فیلمنامه «هتل کارتن» که یک کار اورجینال بوده و از جایی گرفته نشده و تحت تأثیر هیچ کاری نوشته نشده بود.

کارگردان «هتل کارتن» با بیان اینکه می‌خواستم قهرمان دیروز را با قهرمان امروز روبه‌رو کنم، توضیح داد: یکی قهرمان ورزش است و دیگری قهرمان اجتماعی است و در روزهای جنگ حضور داشته است و ورزشکاران حاضر در فیلم، همه بازیکنان تیم ملی والیبالِ نشسته هستند.

وی با اشاره به اینکه سینماگر، کالای فرهنگی تولید می‌کند که نسبت به دیگر هنرها مخاطب فراگیری دارد، تصریح کرد: به همین خاطر این هنرمند باید ناهنجاری‌ها را به قصد خیر ببیند و لایه‌های پنهان جامعه را بشکافد و دردها و ضعف‌ها و نارسایی‌ها را نشان دهد به این نیت که  برطرف شوند.

الوند افزود: آنچه که واقعیت دارد به نظرم این است که فیلم‌های ما از واقعیت‌های اجتماع عقب است و اگر این نگاه‌ها و تلخی‌ها را بیان نکنیم سبب می‌شود آنها باقی بمانند و برطرف نشوند. بر این باورم سینما جای این حرف‌ها است.

کارگردان فیلم سینمایی «هتل کارتن» همچنین گفت: این فیلم توانست روی مخاطب خارج از کشور تأثیر خود را بگذارد؛ ولی در داخل مهجور ماند و دیده نشد.

وی با اشاره به اینکه  اگر جشنواره فیلم فجر نباشد، آن وقت دیگر دغدغه ما فقط می‌شود فروش، و دیگر ارزش‌های هنری و فرهنگی سینما فراموش می‌شود، ابراز کرد: باید قدر همین ۱۰ روز را دانست. آن وقت از عید تا عید فقط به فروش فکر می‌کنیم. این جشنواره فجر است که با همه نواقصش این روحیه را در میان سینماگران زنده می‌کند. به بهانه همین جشنواره برنامه‌های مختلفی تولید شده و فرصت حرف زدن پیدا می‌شود.

الوند به وضعیتی از سینمای ایران در دوره‌های مختلف پرداخت و گفت: در دهه ۶۰ جامعه‌ای انقلاب کرده و علیه ارزش‌هایی که در نظام قبلی مطرح بوده برخاسته و نوع نگاه به سینما نیز به گونه‌ای است که انگار در درون این ارزش‌ها قرار داشته است. تا بخواهد سینما شکل بگیرد که چه باید ساخت و از چه بازیگری باید استفاده کرد و ... این دهه تمام می‌شود ولی سینما راه می‌افتد.

این کارگردان سینما اضافه کرد: دهه ۷۰ دهه‌ای است که ممیزی به سینما اعتماد می‌کند و سینماگران را دلسوز جامعه می‌داند و این سوءتفاهم از بین می‌رود یا کمرنگ می‌شود. ممیزی در این دهه مزاحم فیلمساز نیست بلکه مشاور فیلمساز است. حاصل این موضوع را در اکثر آثار کارگردانان می‌بینیم که جامعه در آن به چشم می‌آید.

وی با بیان اینکه  دهه ۸۰ با عنایت بیش از حد به تهیه‌کننده و سرمایه‌گذار آغاز می‌شود و کارگردان منزوی می‌شود، گفت: سینما از دو سو اسیر است که یک طرف سیاست و دیگر سو سرمایه‌گذار قرار دارد. سینما از این اسارت در دهه ۷۰ نجات پیدا کرده بود و این دو را در خود حل کرده بود ولی در دهه ۸۰ اگر سیاست دست از سر سینما برمی‌دارد، سرمایه آن را رها نمی‌کند و اگر در دهه ۷۰ با نام کارگردان‌ها مردم به سینما می‌رفتند ولی در دهه ۸۰ با اسامی چند بازیگر به سینما می‌روند.

الوند درباره اوضاع سینما در دهه ۹۰ تصریح کرد: دهه ۸۰  به همین شکل پیش می‌رود تا دهه بلاتکلیف ۹۰ آغاز می‌شود. دهه‌ای که نه مسئول سینمایی ما می‌گوید چه می‌خواهد نه  مخاطب.

کارگردان سینما و تلویزیون کشور، با بیان اینکه ما به نیمه دوم دهه ۹۰ رسیده‌ایم ولی هنوز تکلیف روشن نیست و کسی برای این وضعیت جواب و توضیحی ندارد، گفت: سینمای ما شده کمدی‌های سطح پایین که تحت تأثیر برخی مجموعه‌های تلویزیونی تولید می‌شوند و بازیگران همان مجموعه‌های تلویزیونی در آنها بازی می‌کنند. قرار بود سینما روی تلویزیون اثر بگذارد ولی می‌بینیم که برعکس شده و این تاثیرپذیری از مجموعه‌های تلویزیونی ارزشمند نیست بلکه از سریال‌های سطحی تاثیر می‌گیرد.