با خروج نجفی از شهرداری /برای «بهشت» تجمع نمی شود

با شروع به کار نجفی به عنوان شهردار تهران، آمار تجمع های اعتراضی نسبت به دوره مدیریت قبلی به یکباره آنقدر زیاد شد که بیشتر ایام هفته شاهد برگزاری تجمع مقابل ساختمان شهرداری و شورا بودیم.

آمار تعداد تجمع های اعتراضی مقابل ساختمان شهرداری بعد از انتخاب نجفی به عنوان شهردار تهران نسبت به قبل آنقدر زیاد بود که برخی تحلیلگران امور شهری، این افزایش را حرکتی سیاسی تحلیل می کردند تا اینکه ناشی از مسایل صنفی باشد.

حال که با پذیرش استعفای نجفی و رفتن وی از شهرداری تهران این اعتراض ها هم به طور چشمگیری کاهش یافته، تحلیل این کارشناسان مبنی بر سیاسی بودن تجمع ها عینیت بیشتری یافته و اینطور گمانه زنی می شود که اگر مشکلات تجمع کنندگان صنفی بود، چرا پس از استعفای شهردار به رغم اینکه مشکلات همچنان وجود دارد، دیگر خبری از تجمع در خیابان بهشت نیست؟

از زمان استعفای شهردار تهران تاکنون تنها یک تجمع در هفته جاری مقابل ساختمان شورای شهر با حضور جمعی که می گفتند کارمند شهرداری بوده و با تعدیل نیرو بیکار شده اند، برگزار شد.

نجفی که پس از محمدباقر قالیباف(طولانی ترین زمان تصدی شهرداری در تاریخ بلدیه پایتخت) به عنوان شانزدهمین شهردار تهران انتخاب شد، 22 اسفند سال گذشته استعفا کرد.

شورای شهر تهران در مرحله اول استعفای نجفی را نپذیرفت، اما دومین استعفای شهردار از سوی اعضای شورا قبول شد و سمیع اله حسینی مکارم معاون مالی و اقتصاد شهری به عنوان سرپرست شهرداری انتخاب شد.

علت این استعفا بیماری اعلام شد، درحالی که بسیاری از اعضای شورا و کارشناسان، اعمال فشار و محدودیت را عامل اصلی این استعفا می دانند.

نجفی در نخستین اظهار نظر پس از استعفایش در پاسخ به سئوال خبرنگاران با کنایه گفت که «بهتر آن باشد که سر دلبران؛ گفته آید در حدیث دیگران» و ورود برخی از مقامات قضایی به این موضوع و صحبت های دادستان کل کشور پس از رد استعفای اول در شورای شهر، این گمانه زنی ها را تقویت کرد.

دادستان کل کشور پس از رد استعفای اول نجفی در شورای شهر گفت:« شورای اسلامی شهر تهران این بساط سیاست بازی که راه انداخته اید چه معنایی دارد؟ وقتی شهردار رسما اعلام می کند که توان کار سنگین کلانشهر تهران را ندارم و به علت بیماری نمی توانم این کار را ادامه دهم این موضوع در دستور قرار می گیرد و شهردار در جلسه رسمی شورا می گوید که با این کیفیت ادامه کارم را خیانت می دانم؛ اما نوبت به رای گیری که می رسد با رای خود عنوان می کنند که شما مریض و ناتوان برای انجام کار نیستی و کار نکردنت خیانت است.»

وی به شهردار تهران پیشنهاد داد دوباره استعفای خود را تقدیم شورای شهر کند.

دادستان کل کشور با طرح این سئوال که فردا اگر این آقای شهردار نتوانست مدیریت لازم را بر شهر تهران داشته باشد چه کسی مسئول است؟ اظهار داشت: بنده به عنوان مدعی العموم به شورای شهر تهران عنوان می‌کنم که مسئولیت این کار با شماست.

اظهارات دادستان کل کشور بازتاب زیادی در جامعه به ویژه رسانه ها داشت و برخی از اعضای شورای شهر تهران نیز به اظهارات دادستان پاسخ دادند.

آنچه که در واقعیت میدانی شهر تهران به چشم می خورد این است که خیابان بهشت اکنون آرام ترین روزهای خود را سپری می کند، ماه های پایانی سال 96 روزی نبود که رهگذری از این خیابان بگذرد اما گروهی معترض با پلاکاردها و دست نوشته های اعتراضی را مقابل شهرداری و شورای شهر نبیند. از گروه های مختلف پیمانکار گرفته تا کارکنان و بازنشستگان اتوبوسرانی که به حقوق از دست رفته خود در تعاونی مسکن معترض بودند.

خیابان بهشت تهران در فاصله ساختمان شورای شهر و شهرداری تهران پس از آغاز فعالیت نجفی، شاهد اعتراض گروه ها و تشکل های مختلفی بود که ماهیت این تجمع و اعتراض ها نیز با گذشت زمان تغییر کرد.

باوجود آنکه این اعتراض ها و تجمع ها در دوره گذشته نیز سابقه داشت، اما آنچه شائبه هدایت شده بودن این اعتراض ها را بیشتر می کرد، تکرار هر روزه و تغییر شعارهای آنها در طول زمان و برچیده شدن یکباره آنها پس از استعفای نجفی بود.

بخش عمده ای از مشکلات و مسایل مطرح شده در تجمع های اعتراضی اوایل حضور نجفی در شهرداری تهران، مطالبات مالی و دریافت معوقات مربوط به پیمانکاران بود.

به گفته نجفی، شهرداری تهران 52 هزار میلیارد تومان بدهی دارد و وی وارث این بدهی زیاد بجا مانده از مدیریت قبلی شهر است، که پرداخت 6 هزار میلیارد تومان از این میزان بدهی، یکی از نقاط قوت و موفقیت های بزرگ وی در دوره کوتاه مدیریت شهری پایتخت است.

اگرچه مدیریت جدید شهری در ماه های نخست هم شاهد تجمع و اعتراض هایی بود اما در سه ماه پایانی سال گذشته، این تجمع ها هر روز مقابل شهرداری تهران برگزار می شد به طوری که شاید خبرنگاران نیز بی تفاوت از کنار این اعتراض ها رد می شدند.

در برخی از این تجمع ها به تدریج شعارها تغییر کرد، ابتدا شعارها با مضامین «یک اختلاس کم بشه مشکل ما حل میشه» و «هاشمی حمایت حمایت» بود که کم کم به شعارهایی از جمله «شهردار حیا کن شهرداری رو رها کن» تبدیل شد.

هرچند که برگزاری بسیاری از این تجمع و سردادن شعارها علیه شهردار، با استعفای نجفی پایان یافت.

البته به نظر می رسد این مسائل و برخی فشارها و دست اندازی ها که نجفی از آن به عنوان «مسائل مشدد» یاد کرد تا دست یافتن به گزینه مطلوب و مورد توافق همه گروهها، ادامه داشته باشد.

اعضای شورای اسلامی شهر تهران پس از بررسی 28 نامزد موردنظر برای تصدی پست شهردار تهران، 7 نفر را به عنوان گزینه های اصلی انتخاب کردند که قرار است با ارائه برنامه برای مدیریت شهر، 2 نفر آنها انتخاب و در نهایت با رای گیری شهردار تهران از بین این 2 نفر انتخاب و معرفی شود.

«محمدعلی افشانی، محمدابراهیم انصاری لاری، محمود حجتی، سید محمود حسینی، پیروز حناچی، سمیع الله حسینی مکارم و حجت الله میرزایی» هفت گزینه اصلی شورای شهر برای انتخاب شهردار هستند.

گفته می شود، پس از منتفی شدن موضوع انتخاب محسن هاشمی به عنوان شهردار، محمدابراهیم انصاری لاری بیش از دیگران برای تصدی این مسئولیت شانس دارد.

قرار است، شورای شهر اصلاح طلب تهران روز 23 اردیبهشت، شهردار منتخب تهران را معرفی کند.

اعضای شورای اسلامی شهر تهران با توجه به تجربه انتخاب نجفی و همچنین مسایل مرتبط با آن، باید بهترین انتخاب را برای مدیریت شهر داشته باشند چرا که حساسیت های موجود بر فعالیت شورای پنجم و شهردار منتخب به خوبی برای همگان مشهود است، حساسیتی که در برخی مواقع علاقمند به ناکارآمد نشان دادن مجموعه مدیریت شهری دراین دوره است.