۶ نکته در مورد شکست غیرمنتظره پرسپولیس در شب قهرمانی
در روزی که جشن قهرمانی پرسپولیس بدون حضور هواداران به‌اندازه کافی سرد و بی‌روح بود، شکست غیرمنتظره این تیم برابر ذوب‌آهن کار را خراب‌تر هم کرد. غیراز این اما بازی جمعه‌شب چند نکته کلیدی هم داشت که نباید به آسانی از کنارش عبور کرد.
1- «بی‌انگیزگی» بهانه یحیی گل‌محمدی برای شکست پرسپولیس برابر ذوب‌آهن بود؛ آنچه نمی‌توان پذیرفت. قطعا بعد از مسجل شدن قهرمانی عطش تیم برای استمرار در مسیر موفقیت کاهش می‌یابد، اما این مسئله در مورد هر مسابقه‌ای می‌توانست صدق کند، غیراز بازی با ذوب‌آهن. مسلما بازیکنان پرسپولیس دوست داشتند با برد به استقبال جشن قهرمانی بروند. روند بازی هم نشان می‌داد آنها انگیزه کافی داشتند. پس یحیی نباید آدرس غلط بدهد. بازبینی فنی این بازی به پرسپولیس برای موفقیت در جام حذفی و لیگ قهرمانان آسیا کمک خواهد کرد. یحیی باید با خودش خلوت کند و ببیند آیا واقعا بهترین پست بازی دادن به وحید امیری دفاع چپ است؟ آیا مهدی عبدی به‌عنوان مهاجم فیکس، نیاز تیم را برطرف می‌کند؟ آیا مهدی شیری بهترین کارایی را در منطقه راست دارد؟ اگر این سؤالات پاسخ درست و دقیق پیدا نکنند، امپراتوری پرسپولیس زودتر از حد تصور سقوط خواهد کرد.
2- خطر برای پرسپولیس یعنی اینکه بوژیدار رادوشوویچ در 2 بازی اخیر روی یک شوت و 2 موقعیت نصفه‌ونیمه رقبا، 2 گل خورده است. صد البته رادو محبوب هواداران است و توانایی‌هایش را هم قبلا نشان داده است. هر گلری هم ممکن است دوران افت داشته باشد، اما اگر پنجره پرسپولیسی‌ها باز بود و قرار شد برای جذب دروازهبان اقدام کنند، باید حتما روی این موضوع بررسی بیشتری داشته باشند. هر گلر دوم خوبی، لزوما یک گلر اول مطمئن نیست. این مسئله را امسال حسین حسینی در استقلال به خوبی ثابت کرده است.
3- کلیدواژه مربیگری یحیی گل‌محمدی در همه تیم‌هایش «فوتبال مالکانه» است. در بازی با ذوب‌آهن هم مخصوصا در نیمه دوم توپ و میدان در اختیار سرخپوشان بود، اما عجیب است که شاید به‌جز ضربه سر اوساگونا هیچ موقعیت گل قابل ذکری برای پرسپولیس در این مسابقه خلق نشد. حداقل سیر حرکتی بارسلونا به‌عنوان نماد فوتبال مالکانه در 15سال گذشته نشان داده آفت این سبک می‌تواند اصرار بیهوده بر حفظ توپ به جای خلق موقعیت باشد. پرسپولیس یحیی امسال نمونه‌های دیگری از همین مدل بازی را مثلا در نیمه دوم داربی با استقلال و مسابقات آسیایی برابر الریان و الشارجه نشان داده بود. پس مسئله جدی است.
4- مسئله محمد نادری باید روشن شود. ابتدا گفته شد این بازیکن مصدوم است و برخی شائبه برخورد انضباطی را هم در مورد او مطرح کردند، اما گویا دلیل غیبت نادری هیچ‌کدام از این مسائل نیست. ظاهرا قرارداد قرضی مدافع چپ سرخپوشان تمام‌شده و پرسپولیسی‌ها به‌خاطر تبعات احتمالی حقوقی می‌ترسند از او استفاده کنند. در این صورت حقیقت باید به مردم گفته شود. عجیب است که هواداران در هیچ موردی محرم تلقی نمی‌شوند؛ حتی موضوع به این سادگی. غیراز این باشگاه تا قبل از شروع مسابقات جام حذفی باید تکلیف ادامه همکاری با نادری را در تعامل با باشگاه کورتریک بلژیک مشخص کند.
5- از لطایف فوتبال ایران، یکی هم این است که در پرسپولیس از صغیر تا کبیر علیه مدیریت باشگاه موضع می‌گیرند، اما روی استیج قهرمانی، جلال حسینی در آماتورترین شکل ممکن بلند کردن جام را به مهدی رسول‌پناه تعارف می‌کند. همین نفس حضور آقای سرپرست موقت در این پست و روی آن سکو محل اشکال است، بعد کاپیتان پرسپولیس جام را دست او می‌دهد که بلند کند. بله؛ اینجا فوتبال ایران است.
6- از بین مصاحبه‌های بعد از جشن قهرمانی، اظهارنظر افشین پیروانی بسیار جالب بود؛ جایی که سرپرست تیم پرسپولیس مدعی شد: «مدیران قبلی باید بیشتر دقت می‌کردند تا ما امروز اینقدر مشکل نداشته باشیم.» مدیران قبلی یعنی تیم محمدحسن انصاری‌فرد؟ کسی که شما را به پرسپولیس برگرداند و به‌خاطر این کار، کل ارکان باشگاه را زیرورو کرد؟ چه جالب!
