خارجی ها نیستند، داخلی ها حرفه ای باشند!

در گذشته نه چندان دور، حتی به زور و فشار تماشاگران نیز، نمی شد مربیان را از تیم ها برکنار کرد، ولی مدتی است که هر مربی، هر وقت که دلش خواست، ساکش را بر می دارد و از این باشگاه به باشگاه دیگری می رود و قرارداد امضاء می کند. در این راستا هر جور که فکر می کنیم؛ کار، کاره حرفه ای نیست و یک مربی که تیم را از اول فصل خودش بسته و نتیجه هم گرفته، بیاید با یک پیشنهاد از تیم دیگری همه تعهدات اخلاقی و حرفه ای اش را زیر پا بگذارد و باشگاهش را ترک کند، درست نیست. این وسط، گاهی وقت ها حتی بعضی از مربیان به خاطر جدایی؛ مشکلات خانوادگی از جمله، مریضی همسر و فرزند را نیز بهانه می کنند و برای جدایی دست به هر کاری می زنند! البته الان هم از این دست مربیان وجود دارد و سالی دو تا سه تیم عوض می کنند و گاهی وقت ها دو تیم را نیز در یک سال سقوط  می دهند!  یا مربی که هوای اراک را بهانه کرد و گفت باید در تهران مربیگری کنم که به تهران آمد، حال اینکه هوای تهران به اراک چه فرقی داشت؛ مشخص نبود! جالب اینجاست همین مربی دو ساله در رفسنجان مربیگری میکند که باید کارشناسان هواشناسی فرق بین آب و هوای اراک، تهران و رفسنجان را توضیح دهد تا ما هم اطلاعات مان بیشتر شود! جالبت تر اینجاست که مربیانی هستند که هر سال از مربیگری خداحافظی می کنند ولی سال بعد دوباره بر میگردند! یا مربیانی وجود دارند که فقط پنج - شش بازی کار می کنند و خیلی راحت، بعد از چند بازی جدا می شوند! حال اینکه پشت پرده چه می گذرد، با کمی فکر کردن به آن خواهید رسید! یا مربی سالی دو تیم را سقوط می دهد، ولی باز سال بعد تیم دارد!

خلاصه بحث در مورد مربیان داخلی زیاد است که نیاز به کارشناسی و البته تحقیقات درست و حسابی دارد.

ناگفته نماند، این قانون منع به کارگیری مربیان خارجی هم روی مربیان داخلی تاثیرگذار بوده و همین که آنها سایه مربیان "چشم رنگی" و البته با دانشی ماننده برانکو، استراماچونی و دیگران را بالای سرشان نمی بینند، خیالشان راحت است که به اندازه کافی تیم وجود دارد و الان موقع اش رسیده کلاس خودشان‌ را برای باشگاه ها بگذارند و..... مربیانی که هنوز دو سال سابقه کار ندارند، ولی چند تیم را سر کار می گذارند و با احساسات هواداران بازی می کنند.! البته گاهی وقت ها نیز عده ای از مربیان به دلیل عدم تعهدات‌ مالی و سایر امکانات باشگاه مجبور می شوند، تیم های شان را ترک کنند، چون وقتی باشگاه نمی تواند مشکل بازیکنان و کادر فنی را حل کند، سرمربی تیم را نیز حق دارد به تیم دیگری برود که امکانات بهتری دارد. این وسط هواداران نیز خوشحال می شوند، مربی به تیم شان اضافه شده که در تیم قبلی کارنامه خوبی داشته و حداقل توسط دلالان به باشگاه قالب نشده و قابل تحمل است. در پایان هم این را یادآور شویم که امیدواریم، مربیان داخلی از غیبت مربیان خارجی سو استفاده نکنند و حرفه ای رفتار کنند تا باعث لغو قانون نشوند. به این دلیل که رفتارهای بعضی از مربیان کاملا آماتور بوده و این احتمال وجود دارد که یا باشگاه ها را مجاب کنند، قرارداد مربیان را سفت و سخت ببندند یا اینکه اجازه ندهند، یک مربی شبانه بدون دردسر ساکش را بردارد و به شهر دیگری کوچ کند.

*به قلم‌ علی مسعودی