نتیجه بی‌تدبیری در فدراسیون؛ لیگ فرسایشی و حذف آسیایی

مرحله یک‌هشتم لیگ قهرمانان آسیا با حضور تنها یک نماینده ایران در مرحله بعدی به پایان رسید. استقلال و تراکتور برابر رقبای عربستانی‌شان شکست خورده و حذف شدند. به جز مشکلات مدیریتی هر 2 باشگاه، موضوع دیگری هم در این شکست نقش داشت و آن را می‌توان عدم شروع لیگ بیست و یکم دانست. 

درحالیکه پیش از این اعلام شده بود لیگ برتر از اوایل مهر 1400 شروع می‌شود، فدراسیون فوتبال به بهانه فیفادی و بازی‌های تیم ملی،آغاز فصل بعد را به اواخر این ماه و از 27 مهر موکول کرد. این تاریخ دقیقا 81 روز بعد از اتمام لیگ قبلی است. این در حالی است که براساس قوانین فیفا لیگ جدید باید با فاصله 6 هفته بعد از لیگ قبلی برگزار شود اما ایران فاصله‌ای تقریبا 2 برابر میان دو لیگ قرار داده است.

به دور از بازی، به دور از آمادگی

هر 3 نماینده ایران درحالی وارد لیگ قهرمانان شدند که از آخرین بازی‌شان مدت زیادی گذشته بود. پرسپولیس و تراکتور از 8 مرداد و استقلال از 17 مرداد دیگر بازی رسمی‌ای برگزار نکرده بودند. همین موضوع هم عاملی شد تا این دو تیم و حتی پرسپولیس آمادگی لازم را مقابل رقبا نداشته باشند. این درحالیست که النصر و الهلال (رقبای تراکتور و استقلال) 3 بازی در لیگ عربستان برگزار کرده بودند و رقیب پرسپولیس هم در میانه فصل لیگ تاجیکستان قرار داشت و 17 بازی اش را انجام داده بود. مرور لیگ‌های معتبر اروپایی هم نشان می‌دهد در اسپانیا، فرانسه، آلمان، ایتالیا، انگلیس و پرتغال حداقل 3 هفته از بازی‌ها برگزار شده آنهم درحالیکه همه این لیگ‌ها یک هفته تعطیلی به دلیل فیفادی هم داشته‌اند.

چرا لیگ شروع نشد؟

اتفاق عجیب‌تر اما این است که لیگ در شرایط کنونی هم آغاز نخواهد شد. بازی بعدی تیم ملی 15 مهر است و بین 23 شهریور و 15 مهر یک بازه سه هفته‌ای مناسب برای شروع لیگ وجود داشت. دراگان اسکوچیچ حتی اگر یک اردوی 10 روزه هم نیاز داشته باشد، سازمان لیگ بازهم فرصتی مناسب شروع لیگ را پیش روی خود می‌دید. شروع بازی‌ها، تیم‌ها را از بلاتکلیفی نجات می‌داد و باعث می‌شد پرسپولیس و ملی‌پوشان در شرایط مسابقه قرار بگیرند.

فدراسیون فوتبال می‌توانست با برگزاری زودتر بازی‌ها دو، سه هفته از لیگ را برگزار کند و بعد از آن مانند لیگ بقیه کشورها، بازی‌ها را برای فیفا دی تعطیل کند. آن هم در حالی که تیم ملی ایران وابستگی زیادی به بازیکنان داخلی ندارد و بازی‌های ملی صدمات زیادی به برنامه مربیان لیگ برتری نمی‌زند.

با شرایط فعلی اما هم لیگ ایران خیلی دیر آغاز خواهد شد و به دلیل تعطیلی‌های زیادی که برسرراهش قراردهد باز هم باید شاهد یک لیگ بسیار فشرده و فرسایشی باشیم که از آن سو هم مدت زمان زیادی بعد از لیگ‌های دیگر به پایان می‌رسد. مشکل بزرگ دیگر این است که با توجه به صعود پرسپولیس به مرحله بعدی لیگ قهرمانان آسیا هفته اول لیگ در غیاب این تیم برگزار می‌شود. اگر دو نماینده ایران هم صعود می‌کردند یعنی لیگ باید در غیاب سه تیم آغاز می‌شد که مشکلات بسیار زیادی را ایجاد می‌کرد.

در این شرایط شاید حداقل انتظار این باشد که با برگزاری سوپرجام در فرصت موجود، یکی از بازی‌های عقب افتاده پرسپولیس کم شود تا این تیم با دو بازی عقب‌مانده فصل جدید را شروع نکند.