در قاموسِ ما اگر نبازی مردی!

بدون‌شک، جدا از کم و کیف رقابت‌های لیگ برتر که فقط در یک مورد از وجنات و سکناتش(!) دیدیم که، حتی می‌تواند تعداد گل‌های رد و بدل شده در یک هفته آن، از تعداد تیم‌هایش هم کم‌تر شود! استقلال و پرسپولیس هم شروع چندان فوق‌العاده‌ای را در لیگ ۲۱ نداشته‌اند و استقلالِ این‌روزها کم‌رمق‌تر از پیش‌بینی‌های ابتدای فصل بوده و تیمِ فرهاد تا مدعی کسب جام لقب گرفتن، راهِ طول و درازی را در پیش دارد، از طرفی پرسپولیسِ قهرمان پنج دوره اخیر هم با همه آن‌چیزی که از سرخ‌ها در هفت هفته آغازین لیگ ۲۱ دیدیم، تفاوت دارد از زمین تا آسمان! پس در وهله اول باید بدانیم که در لیگِ برهوت ایران، تقابل دو تیمی را خواهیم دید، که احتمالا در بالاترین کیفیت خود هم نخواهند بود.

استقلال ۴ دیدار اخیر خود را با تساوی پشت سر گذاشته و پرسپولیس هم حتی با کسب دو پیروزی متوالی برابر نفتی‌ها، در نقطه آرامش قرار ندارد، پس فشارِ بازی را هم به‌ یکی از عللی که احتمالا از آن به‌عنوانِ کسالت‌بار بودن داربی یاد خواهد شد، کنار بگذارید. چرا که اگر استقلال ببازد، باید جوابِ سلامِ بحران را علیک کند! اگر هم پرسپولیس ببازد، آن‌وقت است که شرایط برای‌ سرخ‌ها بغرنج خواهد شد.

آخرین داربی‌‌ها را که به‌یاد دارید، جدال ۹۰ دقیقه برنده نداشت و آبی‌ها در ضربات پنالتی فاتح شهرآورد حذفی شدند در لیگ هم که تک‌گل عیسی سرخ‌ها را پیروز آن نبرد حیثیتی کرد؛ در شرایط معمول آقا یحیی! باید بیاید که منتقمِ باخت حذفی شود البته در وهله اول می‌داند که نباید شکست بخورد، آقا فرهاد! هم که طبق معمول می‌آید که به اینها نبازد تا انتقام دور برگشت لیگ بیستم را هم بگیرد! حال با توجه به این نتیجه و پیوستِ آداب و رسوم نانوشته مربیان ایرانی به پاورقی این آمار، گویا جفتِ آقایان! می‌آیند که داربی را نبازند! بالاخره چندان مهم نیست که انتقام بگیری یا نگیری، در قاموسِ ما اگر نبازی مردی!

گرچه، جدا از شرایط مشروح، می‌دانیم یعنی باید بدانیم! که شرایط شهرآورد پایتخت، حداقل در فوتبال ایران متفاوت‌تر از مابقی دیدارهای لیگ است، جدا از کلیشه‌ای بودن این جمله، خدا را چه دیدید، یک‌دفعه آمد و از داربی‌های به‌یاد ماندنی هر ۱۰ سال یکبار شد، پس با علم بر وضعیت دو تیم، سرمربیان‌شان و کیفیت فوتبال‌ خودمان، این یک مورد را هم در نظر بگیرید که شاید فرجی شد! البته ناگفته نماند که چشمِ بنده چندان آب نمی‌‌خورد.

محمد رضا ولی زاده