پروژه مهندسی شده فرهاد برای استقلال! (عکس)

 ۳۳٪ از گل‌های این فصل استقلال به صورت مستقیم یا غیرمستقیم حاصل ضربات کرنر بوده‌اند و به نظر می‌رسد آبی‌ها با اتکا به نفرات بلند قد و تنومند خود و البته ارسال‌های بسیار دقیق مهدی‌پور، الگوی بسیار خطرناکی را در ضربات شروع مجددشان به نمایش می‌گذارند.

آنالیز کرنر‌‌های استقلال؛ آسمان آبی پررنگ!

به گزارش ورزش سه، آمار گل‌هایی که سالیانه روی ضربات شروع مجدد در سراسر جهان به ثمر می‌رسد( ۱/۸٪)، بیش‌ از گل‌هایی‌ست که از مالکیت توپ تیم‌ها نشأت می‌گیرد( ۱/۱٪). این آمار احتمالاً در فوتبال ایران با توجه به ضعف اغلب مدافعان میانی و دروازه‌بان‌های ایرانی در بازی با پا و کیفیت بد بسیاری از چمن‌های ایران از سوی دیگر، که بازی را به سمت توپ‌های هوایی سوق می‌دهد، بدتر هم خواهد بود.

آمار بالای گل‌های رقم خورده روی ضربات شروع مجدد، باعث شده آنالیز ضربات شروع مجدد تیم خودی و حریف در علم آنالیز امروز بسیار حائز اهمیت باشد و بسیاری از تیم‌های مطرح اروپایی، مربیان و آنالیزور‌های اختصاصی برای ضربات شروع مجدد خود استخدام کنند.

در لیگ برتر خودمان، استقلال یکی از تیم‌هایی‌ست که این فصل در استفاده از ضربات شروع مجدد موفق عمل کرده است؛ از 9 گل فصل آبی‌ها، 2 گل روی ضربات کرنر، یک گل روی پنالتی حاصل از ضربه‌ی کرنر و یک‌ گل روی ضربه‌ی ایستگاهی به دست آمده است. قطعاً بخشی از آمار درخشان استقلال روی ضربات شروع مجدد، به ارسال‌های عالی مهدی مهدی‌پور، چه با کات داخل و چه با کات بیرون پا برمی‌گردد. مسئله‌ی بعدی هم به حضور مدافعان میانی بلند قدی مثل مرادمند، یزدانی، چشمی و‌ دانشگر و مهاجمان قلدری مثل ژستد و یامگا مربوط است. اما از همه‌ی این موارد که بگذریم، به نظر می‌رسد آبی‌ها از بازی با فجر سپاسی، الگوی خاصی را به هنگام زدن ضربات کرنر خود پیاده می‌کنند که منجر به رقم خوردن حداقل یک موقعیت جدی روی کرنر در هر دیدار برای استقلال شده است.

در فوتبال سه روش برای دفاع از ضربات کرنر وجود دارد که در تصویر زیر می‌بینید:

تصویر ۱: دفاع نفر به نفر تاتنهام مقابل آژاکس. تنها دله علی در شش قدم و سون کمی جلوتر از او، با کسی یارگیری نکرده‌اند. در نهایت در ادامه‌ی این صحنه دروازه‌ی تاتنهام روی ضربه‌ی سر دلیخت روی سر علی باز می‌شود.

تصویر ۲: دفاع منطقه‌ای خنک بلژیک مقابل لیورپول. 4 بازیکن لیورپول به سمت این دفاع منطقه‌ای حرکت می‌کنند و با ایجاد یک بلاک، مانع دسترسی بازیکنان خنک به فن‌دایک می‌شوند، اما فن‌دایک در زدن ضربه‌ی نهایی روی نقطه‌ی پنالتی ناموفق است.

تصویر ۳: دفاع ولورهمپتون در این صحنه ترکیبی از دفاع منطقه‌ای و نفر به نفر است؛ دفاع منطقه‌ای در ناحیه‌ی هایلایت قرمز و دفاع نفر به نفر 4 به 4 در ناحیه‌ی هایلایت زرد.

در فوتبال ایران اغلب تیم‌ها ضربات کرنر را یا به صورت نفر به نفر یا به‌صورت ترکیبی از منطقه‌ای و نفر به نفر دفاع می‌کنند. یکی از روش‌های مناسب برای شکستن دفاع نفر به نفر هنگام ضربات کرنر، ایستادن اتوبوسی بازیکنان پشت هم است که در تصویر پایین توسط تیم ملی انگلیس هم اجرا شده است.

تصویر ۴: 5 بازیکن انگلیس به‌صورت اتوبوسی ایستاه‌اند، یک بازیکن انگلیس در شش قدم حضور دارد که بعد از زدن ضربه، به سمت تیر یک حرکت می‌کند تا مدافع حریف را با خود بکشد، هری کین از میان صف 5 نفره‌ی اتوبوسی انگلیس خارج می‌شود و درست به منطقه‌ای حمله می‌کند که مدافعش با بازیکن انگلیس به تیر یک رفته است.

استقلال هم از بازی با فجر، روی به استفاده از این الگو آورده است؛ 3 مدافع مرکزی استقلال به همراه ژستد معمولاً به صورت اتوبوسی بیرون از شش قدم می‌ایستند، بعد از ارسال ضربه هر یک به جهات مختلفی حرکت می‌کنند( ژستد اغلب به سمت تیر 1 می‌رود) و با توجه به دفاع نفر به نفری که اغلب تیم‌های ایرانی در بیرون از شش قدم دارند، یار خود را گم می‌کنند. نکته‌ی بعدی این است که 3 یا 4 بازیکنی که در این چند دیدار در اتوبوس استقلال قرار گرفته‌اند، نشان داده‌اند با بهره از قدرت بدنی و قد‌ و قامت مناسبشان خیلی راحت می‌توانند یار مستقیم خود را جا بگذارند و این کار تیم حریف را در دفاع از ضربات کرنر استقلال سخت‌تر هم می‌کند. با هم چند صحنه از کرنر‌های آبی‌ها در چند هفته‌ی اخیر را ببینیم:

تصویر ۵: این صحنه‌ی اعلام پنالتی برای استقلال مقابل فجر است؛ تیم شیرازی کلاً به صورت نفر به نفر دفاع می‌کند و فقط یک نفر( هایلایت قرمز) را در تیر دوم گذاشته است. مرادمند، یزدانی، دانشگر و ژستد به صورت اتوبوسی ایستاده‌اند؛ بعد از زدن ضربه، ژستد به سمت تیر یک می‌رود، یار مستقیم دانشگر روی او خطا می‌کند، یار مستقیم مرادمند هم او را گم می‌کند و مرادمند ضربه‌ی سر می‌زند که به بیرون می‌رود.

تصویر ۶: نفت آبادان از ناحیه‌‌ی زرد به صورت منطقه‌ای و از ناحیه‌ی قرمز به‌صورت نفر به نفر دفاع می‌کند. ژستد، یزدانی، چشمی و مرادمند، نفراتی هستند که به‌صورت اتوبوسی ایستاده‌اند، ارسال مهدی‌پور به تیر دوم می‌رود و مرادمند بدون این که یار مستقیمی داشته باشد، به راحتی ضربه‌ی سر می‌زند که توسط دروازه‌بان نفت به کرنر می‌رود.

تصویر ۷: پرسپولیس از ناحیه‌ی قرمز به صورت نفر به نفر دفاع می‌کند، تنها ترابی( هایلایت مشکی) برای دفع توپ جلوتر از بقیه ایستاده و عالیشاه( هایلایت مشکی) برای جمع کردن ریباند بیرون از محوطه قرار دارد. استقلال با حضور ژستد، چشمی، یزدانی، دانشگر و مرادمند، صف 5 نفره را تشکیل داده است. در حالی که حتی پرسپولیس نفرات کافی را در منطقه‌ی قرمز قرار نداده و قبل از ضربه هم مرادمند آزاد است!

تصویر ۸: بعد از ارسال ضربه، ژستد به تیر یک حرکت می‌کند و به توپ ضربه می‌زند که لک آن را در دو مرحله مهار می‌کند. نکته‌ی جالب این است که به جز ژستد، چشمی و مرادمند هم در منطقه‌ای که پرسپولیس به صورت نفر به نفر دفاع می‌کرده است، آزاد مانده‌اند! باز هم آرایش اتوبوسی آبی‌ها باعث برهم زدن دفاع نفر به نفر حریفان شده است.

تصویر ۹: پرسپولیس از ناحیه‌ی قرمز به صورت منطقه‌ای و از ناحیه‌ی زرد به صورت نفر به نفر دفاع می‌کند. ارسال به ناحیه‌ی زرد می‌آید، یزدانی به راحتی روی سر یار مستقیمش بلند می‌شود و ضربه‌ی سر می‌زند که توپش به بیرون‌ می‌رود.

تصویر ۱۰: پیکان با 4 نفر از ناحیه‌ی زرد رنگ به‌صورت منطقه‌ای دفاع می‌کند، اما بیرون از ناحیه‌ی زرد رنگ، استقلال با حضور ژستد و خاقانی و البته آقاسی، یزدانی و دانشگر که به صورت اتوبوسی ایستاده‌اند، مقابل 4 بازیکن پیکان برتری عددی دارد. بعد از ارسال ضربه، ژستد مانند بسیاری از صحنه‌های قبل، به سمت تیر یک حرکت می‌کند، یزدانی به راحتی یار مستقیمش را کنار می‌زند و به تیر دوم می‌رود، عجیب آن که هیچ یک از 4 بازیکن پیکان که به صورت منطقه‌ای از ناحیه‌ی زرد رنگ دفاع می‌کردند، مراقب حرکت یزدانی به آن منطقه نیستند تا سیاوش بدون مزاحمت دروازه را باز کند.

راهکار مقابله با این سبک از کرنر‌‌های استقلال، دفاع تمام منطقه‌ای تیم حریف و تشکیل یک بلاک دفاعی به تعداد نفراتی‌ست که در اتوبوس استقلال قرار می‌گیرند.

تصویر ۱۱: دفاع تمام منطقه‌ای تیم سفید؛ 3 بازیکن از شش قدم‌ محافظت می‌کنند و یک بلاک 4 نفره‌ هم در جلوی آن‌ها مقابل 4 نفر تیم سبز تشکیل شده است؛

الگوی مناسب آبی‌ها در زدن ضربات کرنر به آن‌ها کمک کرد در روزی که زمین نامناسب دستگردی از یک سو و پرسینگ از بالای پیکانی‌ها به هنگام ضربات شروع مجدد از سوی دیگر، اجازه‌ی ساخت بازی را از آبی‌ها گرفته بود، آن‌ها با یک‌ کرنر قفل دروازه‌ی شاگردان مجتبی حسینی را بشکنند و اتفاقاً گل دوم خود را هم روی یک ضربه‌ی ایستگاهی به ثمر برسانند. آبی‌ها با بردن 38 نبرد هوایی مقابل تنها 19 نبرد هوایی برنده‌ی پیکانی‌ها، تسلط کاملی روی هوا داشتند. نکته‌ی جالب توجه دیگر این است که استقلال در تمام دیدار‌های این فصل به جز بازی با گل‌گهر، بیش از رقبا نبرد‌های هوایی را برده است و این مسئله هم به خطرناک‌تر شدن آبی‌ها در ضربات شروع مجدد کمک شایانی کرده است.

علی کمانگری
منبع داده‌های آماری: «مجموعه‌ی یازده»