نه به آن شوری شور نه این بی‌نمکی/ اسکوچیچ قربانی علایقی رنگی و کوته بینی‌ها
درحمایت و در انتقاد اینقدر تند پیش می رویم. که متاسفانه همه چیز را از حالت منطقی خارج و احساسی می کنیم.
در ادامه رقابت‌های انتخابی جام‌جهانی ۲۰۲۲ تیم ملی فوتبال کشورمان فردا به مصاف تیم ملی لبنان خواهد رفت دیداری کاملا که شاید نتیجه آن از بعد جدولی تاثیر گذار نباشد اما در جو فوتبالی این روزهای فوتبال ایران به شدت اثر گذار است.
از همان روزی که کی روش از فوتبال ایران رفت و آن فاجعه وحشتناک قرارداد مارک ویلموتس بلژیکی رخ داد و در انتخابی عجیب اسکوچیچ به عنوان سرمربی تیم ملی انتخاب شد، وقوع طوفان در فوتبال ایران قابل پیش‌بینی بود و خیلی‌ها منتظر کوچکترین لغزشی بودن تا لبه‌های تیز قلم خود را در انتقاد از تیم ملی بروی کاغذ به حرکت درآورند، اما در کمال تعجب صعود بدون دردسر تیم ملی به جام‌جهانی این طوفان را به تاخیر انداخت تا اینکه تیم ملی در بازی تشریفاتی اما مهم، با نبود چند مهره اصلی در سئول مغلوب کره جنوبی شد و هیاهو ها آغاز گردید.
در زمان نتیجه گیری اسکوچیچ خیلی‌ها چنان او را قهرمان جلوه می‌دادند که گویی این همه ستاره تاثیر نداشته همه اتفاقات خوب حاصل اندیشه‌های اسکوچیچ است و عده‌ای دیگر هم فقط ستاره‌های لژیونر را در کسب نتایج دخیل می‌دانستند و فراموش کردند که همین تیم ملی با همین بازیکنان با سرمربی‌گری ویلموتس تا آستانه حذف و عدم صعود به جام‌جهانی پیشرفت.
اصولا جامعه فوتبالی ما با واژه تعادل و واقع‌بینی بیگانه شده و هرکسی نسبت به علایق و گرایشات خود به دنبال نتیجه‌گیری از اتفاقات است و خیلی‌ها زمانی تیم ملی برایشان اهمیت دارد که اتفاقات همسو با خواسته‌های خودشان باشد.
در اینکه تیم ملی فوتبال ایران لیاقت داشتن سرمربی بزرگ و در حد کلاس جهانی را دارد شکی نیست و گزینه های هم هستند داخلی که اعتبار و دانش فنی‌شان اگر از اسکوچیچ بالاتر نباشد قطعا هم پایین‌تر نیست با همان گزینه‌های داخلی هم می‌توانستیم چنیین نتیجه‌ای را بدست آوریم.
اما نکته اینجاست که هجمه و انتقادات وارده بر اسکوچیچ پس از شکست مقابل کره جنوبی نه منصفانه بوده و نه در دایره عدالت جا می‌گیرد؛ بخش اعظمی از این انتقادات توسط کارشناسان و هواداران فوتبال به گرایش‌های رنگی مربوط می‌شود و بازی ندادن به قائدی و رامین رضاییان و .. در شکل گیری موج تخریب اسکوچیچ توسط هواداران و برخی پیشکسوتان سرخابی بسیار موثر بوده است.
در این بین فدراسیون فوتبال می‌تواند قاطعانه ورود پیدا کند و با یک تصمیم فنی و هوشمندانه یا از اسکوچیچ حمایت کند یا اینکه گزینه‌های با اعتبار چه داخلی چه خارجی را معرفی و پای مذاکره با آنها بنشیند اما خب از فدراسیونی که خودش در بلاتکلیفی به سر می‌برد و اوضاع نابسامانی در حوزه ریاست دارد چه انتظاری می‌توان داشت.
اسکوچیچ نه آن ابر مربی افسانه‌ای بود که برایش به‌به و چه‌چه می‌کردند نه لایق این موج عجیب انتقادات و بی احترامی‌ها است.
جامعه فوتبال باید کیروش و برانکو و ویلموتس را رها کند و آنها در تاریخ دنبال کند و اگر موفقیت تیم ملی و اعتلای پرچم ایران برایش مهم است افراد بدور از علایق شخصی به اظهار‌نظر بپردازند.
تا آغاز جام‌جهانی چند ماه بیش‌تر باقی نمانده و باید هرچه زودتر تکلیف خود را برای قطر ۲۰۲۲ روشن کنیم.
اگر با اسکوجیچ ادامه می‌دهیم باید از او و کادرش حمایت کرد و انتقادات را درست، اصولی و هدفمند ارائه کرد، اگر قصد کنار گذاشتنش را داریم باید هرچه زودتر سرمربی مورد تایید را انتخاب تا در زمان اندک باقی مانده بتواند تفکراتش را در تیم ملی اجرا کند و با این نسل پر ستاره‌ای که در اختیار داریم در دوحه خوش بدرخشیم.
پوریا منصوری
برای ورود به کانال تلگرام فرتاک نیوز کلیک کنید.
