استقلال، سپاهان، تراکتور؛ کدام ضلع قدرت بهتر عمل می کند؟

اگر فولاد ، مس و گل گهر و البته  پرسپولیس را که به لطف حفظ سرمربی خود تا به اینجای کار توانسته اند ثابت را روی نیمکت خود نگه دارند، وحتی خرید های هم داشته باشند، اما هنوز تکلیف نیمکت  سه ضلع قدرتمند فوتبال ایران مشخص نیست که در اینجا  مروری ساده به عملکرد سران این سه ضلع می اندازیم:

آجرلو- استقلال :

آجرلو که در سال اول مدیریت آبی های پایتخت توانست نوار قهرمانی های پیاپی رقیب سنتی  باشگاه خود (پرسپولیس)را پاره کند، و این افتخار به همراه جابه جا کردن چند رکورد در پایان فصل همراه شد. تا آجرلو حسابی در دل هواداران استقلال خود را محبوب کند، اما با جدا شدن مجیدی از کادر فنی استقلال آجرلو در مخمصه ای گیر افتاد که تا این لحظه که این مطلب را می نویسیم در آن گرفتار شده است.

او دست روی هر سرمربی می گذارد، صدای هواداران در می آید از نکونام گرفته تا عنایتی محبوب باشد یا گمنام . پر افتخار باشد یا بی افتخار تا این لحظه نتوانسته مربی ایرانی پیدا کند،که رضایت هواداران را جلب کند

در بخش جذب مربی خارجی هم هر روز یک نام دور و بر باشگاه استقلال می چرخد،از مربیان ترکیه ای گرفته تا ایتالیا و آلمان اما از سوی وزارت خانه های مجوز نشستن روی نیمکت استقلال را نمی دهند ، و از سوی دیگر هیچ مربی خطر سرمربیگری قهرمان بلامنازع فصل گذشته ایران را نمی کند

با این حال باید ببینیم چه کسی می تواند  سرمربی استقلال در لیگ بیست و دو باشد

علی خطیر - تراکتور :

تراکتور که فصل قبل در آستانه سقوط به لیگ آزادگان بود، در نهایت هفته های آخر با هدایت ساغلام مربی ترکیه توانست در لیگ بماند، خواسته هواداران تبریزی تمدید با ساغلام است

خواسته ای که تا این لحظه برآورده نشده، از طرفی هواداران تنها نماینده آذربایجان شرقی در لیگ برتر در صورت عدم توافق با ساغلام می خواهند مربی روی نیمکت تیم شان بنشیند تا ابهت از دست رفته را به این تیم برگرداند.

سپاهان - ساکت :

 محمدرضا ساکت دو سالی میشود، دوباره در راس کادر مدیریتی سپاهان دیده می شود او که در نزد هواداران طللایی دل اصفهانی به ساکت پر افتخار معروف است. در این دوسال نتوانست عملکرد اول دوره اول حضور خود در سپاهان را به نمایش بگذارد.

ساکت خوب می داند اگر می خواهد همچنان محبوب در نزد هواداران سپاهان بماند، و سال بعد هم خود  را روی نیمکت مدیر عاملی سپاهان ببینید. چاره ای جز آوردن یک یا حتی دو جام در فصل آینده به دیار زاینده رود  را ندارد .

البته ناگفته نماند نیمکت تیم های نساجی قهرمان دوره پیش جام حذفی،  هوادار هم بدون مربی باقی مانده و وضعیت نیمکت دو تیم نفتی هم چندان مشخص نیست

با این اوصاف و تفاسیر باید منتظر بمانیم و ببینیم کدام یک از این مدیران که ید طولانی در مدیریت تیم های خود دارند ، در پایان فصل نقل و انتقالات لبخند رضایت را روی لب هواداران باشگاه خود خواهند آورد