یک دنیا زیبایی، یک دنیا حسرت/ از عربستان تا ایران هزاران سال فاصله‌ است

در طی یکی چند سال اخیر آنقدر پای تیم‌ و ستاره‌های بزرگ فوتبال دنیا به عربستان باز شده است که نمی‌توان حضور لیونل مسی بزرگ و لوییز سوارز را اتفاقی بهت آور تصور کرد اما آنچه در دیدار شب گذشته برای فوتبال دوستان ایرانی شگفت‌آور بود، فاصله کهکشانی مدیریت ورزش کشور ما و عربستانی‌ها است که ایران را با این همه استعداد، علاقه و منابع در حسرت امکانات و شرایط مردم عربستان قرار داده است.

بی شک کیفیت چمن، تصویر برداری و شرایط استادیوم جدید الهلالی‌ها آنقدر برای ما فوق تصور بود که در طول نود دقیقه بارها در این همه زیبایی و امکانات غرق شویم و صحنه‌های فوتبالی دیدار دیشب را از دست بدهیم.

در روزگاری که داشتن VAR و یک چمن معمولی در این کشور به آرزوی بزرگ تبدیل شده است، باید هم این چنین با حسرت به امکانات و شرایط فوتبال عربستان، قطر و دیگر کشور‌های کوچک!حوزه خلیج فارس نگاه کنیم.

کشورهای کوچکی که مدیران بزرگ و سیاست‌های درست ورزشی دارند و آنقدر در آسمان فوتبال اوج گرفته‌اند که ما و امکانات‌مان را خیلی خیلی کوچک می‌بینند و نتیجه‌اش آن اتفاقات تلخی بود که کاربران شبکه‌های اجتماعی پس از حضور نمایندگان عربستان در لیگ قهرمان آسیا در ورزشگاه‌ آزادی تهران رقم زدند و فوتبال و امکانات کشورمان را به سخره گرفتند.

آری اینچنین است برادر، مدیریت کشور در حوزه ورزش در چند دهه گذشته اینگونه نام بزرگ کشورمان را در برابر دیگر کشور‌ها کوچک کرده و آقایان هم ککشان نمی‌گزد.

پوریا منصوری