رفیقان فابریک و پسران برانکو در پرسپولیس
پرسپولیسی که در نیمه دوم به استقبال نبرد با نفت تهران رفت، با تیمی که در نیمه اول روبروی شاگردان حمید درخشان قرار گرفته بود، تفاوتهای چشمگیری داشت.
سرخپوشان که در بازی خارج از خانه، از نفت میزبانی میکردند، از اولین ثانیههای نیمه دوم متقدر و کوبنده ظاهر شدند و تنها ثانیههایی بعد از سوت داور، صورت حریف را سرخ کردند. دوقلوهای پرسپولیس، برای اولین بار در لیگ هفدهم همکاری قدیمیشان را از سر گرفتند و خالق گلی شدند که انگیزه نفت را برای جنگیدن نابود کرد. محسن مسلمان، دوباره در نقش سازنده ظاهر شد و طارمی که حالا دیگر جزئیات پاسهای محسن را بهتر از هر بازیکن دیگری میشناسد، از این فرصت نهایت استفاده را برد و اولین گلاش در فصل جدید را به ثمر رساند. به اضلاع جادویی پرسپولیس در تختی، یک ضلع دیگر هم اضافه شد.
فرشاد احمدزاده، در نهایت قدرشناسی با پاس طلایی مهدی طارمی برخورد کرد و آخرین بارقههای امید برای بازگشت به بازی را از نفت تهران گرفت. فرشاد که هیچوقت یک بازیکن پرکار در زمینه گلزنی نبوده،در چهارمین بازی این فصل دومین گلاش را به ثمر رسانده و جالب اینجاست که هر دو گل نیز وارد دروازه نفت شدهاند. گلزنی با پای غیرتخصص برای هافبکی که تا امروز تنها با ضربه سر و یا از روی نقطه پنالتی برای تیم برانکو گل زده، آنقدر هیجانانگیز بود که او با یک تیشرت خاص، این گل را به مردم ارومیه تقدیم کند. گل سوم طارمی، پایانِ باشکوه نمایش سه تفنگدار در لباس قرمز بود. بازیکنانی که این روزها هیچ تیمی جلودارشان نیست و اگر از برندهشدن خسته نشوند، از قهرمانی فصل گذشته دفاع خواهند کرد. آنها قدرت غرق کردن هر حریفی را دارند.