زوجی که می تواند در پرسپولیس ویران کننده باشد

،دو آقای گل اول و دوم لیگ برتر در فصل شانزدهم که حالا در پرسپولیس کنار یکدیگر به میدان می‌روند و رقیب یکدیگر هستند. سرخ‌ها بعد از مصیبت‌های فصل گذشته و کمبودهای روی نیمکت در تابستان پرهیاهو، تمرکز خود را روی نیمکت و ترمیم این بخش از تیم و جذب ستاره‌های همطراز با نفرات اصلی معطوف کردند و نتیجه این هدف، جذب ستاره‌های نامدار و درجه یک بود که به پرستاره شدن پرسپولیس منجر شد. شاید مهم‌ترین و بزرگترین ورودی پرسپولیس در تابستان 96 گادوین منشا بود؛ مهاجم گریزپای پیکان که در لیگ شانزدهم عملکردی خیره کننده داشت و بعد از مهدی طارمی روی پله دوم بهترین گلزنان فصل نشست. جذب او اما در شرایطی صورت گرفت که ناز و اداهای کلیشه‌ای مهدی طارمی در تابستان داغ آغاز شده بود و آقای گل لیگ تصمیم داشت هر طور شده راهی قاره سبز شود و فوتبال خود را در اروپا دنبال کند. در چنین شرایطی مشخص بود با جدایی احتمالی طارمی، منشا مهاجم اصلی و هدف سرخ‌ها خواهد بود اما همه چیز در دقیقه 90 منتفی شد.

اصرارهای طارمی البته با مخالفت باشگاه همراه شد تا در نهایت مرد شماره 9 سرخ‌ها در پرسپولیس ماندنی شود و همین تمامی معادلات و پیش بینی‌ها را به هم ریخت. حالا پرسپولیس دو مهاجم آماده و مدعی داشت تا این ترکیب بدل به یکی از دغدغه‌های شیرین برانکو ایوانکوویچ شود. با توجه به آرایش مورد علاقه برانکو و حضور دو مهاجم در زمین، خیلی‌ها خوشبین بودند که زوج طارمی – منشا بدل به ویرانگرترین و خوفناک‌ترین خط حمله لیگ برتر شود اما این پیش‌بینی‌های خوش‌خیالانه خیلی زود جای خود را به تردیدهای بزرگ دادند. علامت سوال اول و البته کلیدی از یک شائبه مضحک نضج گرفت؛ آنجا که نزدیکی و صمیمیت طارمی با هافبک‌های پرسپولیس این شایعه را پررنگ کرد که هافبک‌های پرسپولیس هوای رفیق خود را بیشتر از مهاجم سیاه دارند و به او پاس نمی‌دهند. شایعه‌ای عجیب که چند هفته نخست بدل به موسیقی متن نمایش سرخ‌ها شده بود که البته با سمفونی هماهنگ آنها هیچ قرابتی نداشت و بیشتر شبیه یک ساز ناکوک می‌ماند. برانکو با همان ادبیات مخصوص به خود بارها و بارها کوشید این شایعه را از بیخ و بن تکذیب کند اما هر بار این فرضیه با رنگ و لعاب بیشتری روایت می‌شد.

با این وجود به نظر می‌رسد که بهترین روایت از این شایعه را محسن مسلمان دارد. هافبک بازیساز سرخ‌ها که تاکید می‌کند جنس بازی طارمی و منشا شبیه و نزدیک به هم است و همین نزدیکی سبب شده تا این دو نتوانند در کنار هم موفق باشند و زوجی طلایی را شکل بدهند. در حقیقت مسلمان اعتقاد دارد که طارمی و منشا به هیچ وجه مکمل هم نیستند و از همین رو در ترکیب اصلی پرسپولیس تنها یک جا برای یکی از این دو خواهد داشت. یعنی یا باید مسلمان بازی کند یا طارمی و حضور هر دو در کنار هم همانند یک وصله ناجور در ترکیب پرسپولیس است که منجر می‌شود هیچ‌کدام قادر به ارائه توانایی‌های خود نباشند. تحلیل مسلمان از شرایط زوج طارمی – منشا به نظر درست ترین و بهترین خوانش از این داستان پر ماجراست. تحلیلی منطقی و به دور از احساسات رایج و هیجانات کاذب که به درستی مشکل موجود را بررسی می‌کند. مسلمان به‌عنوان هافبک بازیسار و به‌عنوان ستاره‌ای که وظیفه اصلی تغذیه مهاجمان را دارد، نگاه منطقی و فنی به مشکل خط حمله پرسپولیس داشته. مشکلی که به نظر آبشخور و سرمنشا همه ماجراها و حاشیه‌های به‌وجود آمده است. این تحلیل منطقی و ساده البته در دل و کنه خود مستقیما برانکو ایوانکوویچ را نشانه می‌گیرد. سرمربی سرخ‌ها که یک تکنسین خبره و طراز اول است و باید این مشکل را به بهترین شکل ممکن حل کرده و برای آن راه حلی فنی در نظر بگیرد. این وظیفه برانکوست که بتواند برنامه و تدبیری بیندیشد که زوج طارمی و منشا در کنار هم به میدان رفته و بیشترین راندمان و بازدهی را داشته باشند. برانکو باید برای هر روی پیکان زهری خود با توجه به ویژگی‌های فنی و جنس بازی وظایفی جداگانه و کاملا تفکیک شده در نظر بگیرد تا طارمی و منشا بتوانند در کنار هم به میدان رفته و بدرخشند. نیمکت‌نشین کردن هر کدام از این دو ستاره هرگز به سود پرسپولیس نخواهد بود و یک خودزنی بزرگ و یک انتحار خودخواسته به شمار می‌رود. زوج‌سازی از آقای گل اول و دوم لیگ فصل گذشته مهم‌ترین ماموریت برانکو در فصل جاری خواهد بود. ماموریتی بس خطیر و حساس که می‌تواند پرسپولیس را بدل به خوفناک‌ترین تیم نه در لیگ برتر، بلکه آسیا کند. این کمترین انتظار ما از برانکوست.