حالا دستِ بالا برای تراکتور است؛ هنر حفظ صدر در فشار، راز قهرمانی پرشورها

آخرین بازی هفته بیست‌وسوم رقابت‌های لیگ برتر فوتبال ایران در تبریز به انجام رسید و تراکتور موفق شد با نتیجه 2 بر یک از سد گل‌گهر سیرجان بگذرد و ضمن گرفتن انتقام باخت در جام حذفی از حریف سرسختش، علی‌رغم یک بازی کم‌تر مجددا به صدر جدول رده‌بندی بازگردد و فاصله‌اش با پرسپولیس و سپاهان را به یک و 2 امتیاز برساند.

حالا دستِ بالا برای تراکتور است

تی‌تی‌ها با این پیروزی ارزشمند، ضمن فراموشی حذف تلخ از لیگ نخبگان، صدر جدول لیگ را به انقیاد خود درآوردند تا حالا دستِ بالا را نسبت به پرسپولیس و سپاهان در اختیار بگیرند. حالا همه‌چیز به تیم تحت هدایت دراگان اسکوچیچ مرتبط است. آن‌ها بی‌اعتنا به نتایج 2 رقیب اصلی خود می‌توانند به سمت کسب اولین قهرمانی قدم بردارند. پرشورها تمام بازی‌های خود مقابل پرسپولیس و سپاهان را به انجام رسانده‌اند و می‌دانند که باید نسبت به پرسپولیس اندوخته امتیازی بیش‌تری داشته باشند (چرا که در 2 مصاف رودررو تیم تهرانی عملکرد بهتری داشته است) ولی با امتیاز برابر نسبت به طلایی‌پوشان نیز می‌توانند رتبه بالاتر را به خود اختصاص دهند (به این دلیل که در 2 مسابقه رفت‌وبرگشت عملکرد بهتری از خود نشان داده‌اند).

تراکتور هنوز یک بازی عقب‌افتاده برابر فولاد خواهد داشت که این دیدار اوایل اردیبهشت برگزار می‌شود. دوئلی فوق‌العاده دشوار که موفقیت در آن، در صورتی که همچنان وضعیت جدول به همین گونه باقی مانده باشد، می‌تواند یک فرصت خطا را هم در اختیار نماینده تبریز قرار دهد.

سه بازی در تبریز و پنج دیدار خارج از خانه دشوار

سرخ‌پوشان تا رسیدن به قهرمانی 8 بازی فاصله دارند. آن‌ها می‌بایست 3 دیدار را در خانه به انجام برسانند که به ترتیب مقابل استقلال، ملوان و نساجی خواهد داد. دوئل‌هایی که به به ظاهر از نظر جدولی نمی‌تواند دردسر خاصی برای‌شان ایجاد کند اما به هر حال آبی‌های پایتخت در بدترین فصل‌شان هم می‌توانند برای هر تیمی مشکل‌ساز شوند و نساجی نیز خطر سقوط را حس می‌کند و هر دیدار برایش حکم مرگ‌وزندگی را خواهد داشت.

5 رقابت دیگر باید در خارج از تبریز به انجام برسد. تی‌تی‌ها باید با تیم‌هایی دوئل کنند که یا در خانه خیلی سخت می‌بازند و یا برای اهداف بزرگی می‌جنگند. آن‌ها در فروردین‌ماه و طی هفته‌های بیست‌وچهارم و بیست‌وششم، میهمان آلومینیوم و چادرملو هستند. ایرالکو، تنها تیمی است که هنوز در خانه نباخته و تیم سعید اخباری هم همیشه در یزد برای رقبایش چالشی جدی ایجاد کرده است. فولاد، شمس آذر و استقلال خوزستان هم دیگر تیم‌هایی هستند که باید پذیرای صدرنشین کنونی لیگ باشند. شاگردان یحیی گل‌محمدی هنوز روی کاغذ شانس قهرمانی دارند و در غیر این صورت هم می‌توانند برای هر حریفی عرصه را تنگ کنند. نماینده قزوین و دیگر تیم اهوازی نیز هدف‌شان بقا است و در هفته‌های پایانی همین تیم‌ها می‌توانند خطرناک‌تر از بالای جدولی‌ها باشند.

دراگان و تیمش باید فشار را تحمل کنند

حضور در صدر جدول همان‌گونه که مزیت‌های فراوانی دارد، همراه خود فشاری طاقت‌فرسا هم خواهد داشت که باید به خوبی کنترل شود. همواره در رقابت بین 2 یا چند تیم برای قهرمانی، تیمی که صاحب رتبه نخست است باید بتواند فشارهایی که از سوی رقبایش دریافت می‌کند را به خوبی تحمل کند و اجازه ندهد خللی در عملکردش به وجود بیاید. پیش از این نیز شاهد بوده‌ایم که چند فصل تیم‌هایی که صاحب جایگاه اولی بودند، در روزهای پایانی با لغزشی بدموقع و غیرمنتظره، فرصت را در اختیار رقیب‌شان گذاشتند تا از آن‌ها سبقت بگیرند. تراکتور اما بازیکنان و کادر باتجربه‌ای دارد که می‌توانند در این هفته‌های حساس نقش مهمی را ایفا کنند. باید دید در نهایت سرانجام لیگ 24 به کجا خواهد انجامید و کدام تیم صاحب جام قهرمانی می‌شود.