شاه کلید گم شده برانکو در دربی کمال کامیابینیا نبود
هر دو دربی برگشت دو فصل اخیر برای پرسپولیس، بدون حضور کمال کامیابینیا برگزار شدند اما بین این دو مسابقه، تفاوتی چشمگیر وجود داشته که بیشتر از هر نقطه دیگری، در اسکوربرد آزادی نمایان شده است.
پرسپولیس که فصل گذشته بدون کمال 4 گل به استقلال زده بود، حالا 3 گل از این تیم دریافت کرد و دربی هفته بیستویکم را با شکستی تلخ به پایان رساند. محرومیت هافبک شماره 11 شاید اصلیترین دلیل بههمریختگی پرسپولیس در مسابقه روز گذشته بود اما در کنار جای خالی کامیابینیا، جای خالی احمد نوراللهی نیز در این مسابقه احساس میشد. یک سال قبل، احمد به جای کمال به عنوان هافبک دفاعی در ترکیب ثابت تیم برانکو روبروی استقلال قرار گرفت و با شوت تماشاییاش در شروع بازی، شرایط را برای گلزنی مهدی طارمی فراهم کرد. بدون تردید اگر این بازیکن از جمع سرخها جدا نمیشد، برانکو دیگر دغدغه چندانی برای جایگزینی هافبک دفاعی ثابتاش نداشت. جدایی نوراللهی، تجربهای تلخ برای هر دو طرف این ماجرا بود. پرسپولیس در روزی که به این بازیکن جوان نیاز داشت، در مقابل استقلال شکست خورد و نوراللهی نیز به دلیل محرومیت تراکتورسازی از نقل و انتقالات، شانس فوتبال بازیکردن تا پایان فصل را از دست داد. حالا شاید نوراللهی از تصمیماش برای به جریان انداختن سربازی، چندان راضی نباشد. او میتوانست به عنوان یک نیمکتنشین به حضور در پرسپولیس ادامه بدهد و در روزهای حساسی مثل روز گذشته، به تیم برانکو کمک کند و از موفقیتهای احتمالی این تیم در پایان فصل سهمی داشته باشد. احمد اما سرنوشتاش را در تبریز جستجو کرد. شهری که حالا آینده فوتبالی او را در ابهام قرار داده است. شهری که با نوراللهی مهربان نبود. درست مثل خود او، با پرسپولیس.