لزوم برنامهریزی راهبردی برای توسعهی گردشگردی
چرا ایران آنچنان که بایسته و شایسته است بر انواع گردشگری، سرمایهگذاری چشمگیر نمیکند؟
امروزه مفاهیمی مانند "جنگ" فقط در کارزار بهوقوع نمیپیوندد؛ دستکم در سالهای اخیر با جنگ رسانهای و جنگ اقتصادی آشنایی لازم یافتهایم.
اما یکی از پدافندهای مهم در جنگ بهره از تبلیغات واقعی توسط گردشگران است، چرا که اگر مخالفان توسعهی ایران، آن را توسط بنگاههای خبر پراکنی خود نا امن معرفی کنند در نهایت گردشگران در سفرنامهها و دیدارهای خود با شهروندان خواهند توانست واقعیت ما را آینگی کنند، چنان که تا کنون چندین و چند ویدیو در فضاهای مجازی بهصورت گسترده پخش شده حاوی محتویاتی اینچنین که :"ایران دوستت دارم" و "ایران کشوری بزرگ و دیدنیست با امنیت بالا" و اینکه "مهربانی ایرانیها بینظیر است"...
واقعیت این است که ما نیازمند سرمایهگذاری کلان در این صنعت هستیم، چرا که بسترهای لازم برای تبدیل ایران به بهشت گردشگران مهیاست. تنوع آب و هوایی و اقلیم متنوع و دیرسالی دیدنیهای آن پراکندگی شگفت انگیزی دارد که میتواند هر گردشگری را ترغیب به دیدن از آن کنند.
هم از این رو شایسته است نسبت به توسعهی گردشگری توجهی ویژهای مترتب شود و در فهرست مهمترین دستورهای کاری گردانندگان کشور قرار گیرد. صنعتی که شک نیست به قویتر شدن بیشتر توان اقتصادی ما یاری خواهد رساند و موازی با درآمد نفتی، میتواند بر درآمد ارزی ما بیفزاید.
هم از این روست که بایسته است موانع را با بلند نظری از پیش روی برنامهریزان برداریم، چرا که هزینهکرد گردشگران در ایران خواهد توانست به ارتقای ارزش پول ملی ما یاری قابل ملاحظهای رساند.
گردانندگان کلان کشور اگر برای گردشگری فکری نکنند با توجه به تمرکز جهان سرمایهداری روی نفت ما، ما ناگزیر به بازی در زمین آنها خواهیم بود.
بنابراین همینک نیز دیر شده که سیاستگذاران کلان بر گردشگری نگاه کلانتر و جدیتر داشته باشند. ایران در یک برنامهریزی راهبردی برای ایجاد بسترهای لازم رشد گردشگری نیازمند همکاری و همآهنگی متمرکز هر چه بیشتر قوای بالادستیست.
بهره از نخبگان و کارشناسان خبره و دلسوز برای تهیهی این کلانپروژه، از جایگاه و اهمیت ویژهای برخوردار است که غفلت از آن در این مقطع حساس نابخشودنیست. پاری..
بادا که توجه و تمرکز بر توسعهی گردشگردی در مناسبات اینزمانی، بهمثابهی مفری رو به توسعهی پایدار نقشآفرینی کند.