لباس جذب و خجالت آور ساره بیات / ساره خانم شما هم شوهر کردی دیگه همه چی از یادت رفت !!! + عکس

ساره بیات، بازیگر ایرانی ۴۲ ساله ایرانی همسر علیرضا افکاری است. ساره بیات از بازیگران سوپراستار ایرانی است. همسر ساره بیات مانند خودش هنرمند است. علیرضا افکاری آهنگساز بنام کشورمان همسر ساره بیات است. 

ازدواج ساره بیات و علیرضا افکاری

علیرضا افکاری اردیبهشت امسال خبر ازدواجش با ساره بیات را اعلام کرد. او آهنگساز ایرانی است و با خواننده‌های مطرحی مثل احسان خواجه امیری کار کرده است.

ساره بیات نیز از اوایل دهه ۸۰ کار بازیگری را با تئاتر آغاز کرد و در کارنامه او فیلم و سریال‌های معروفی مثل «جدایی نادر از سیمین» و «عاشقانه» دیده می‌شود.

ساره بیات یک خواهر کوچکتر از خودش به نام سروین دارد. سروین با رضا قوچان‌نژاد بازیکن پیشین تیم ملی فوتبال ازدواج کرده و ساکن کشور هلند است.

روز چهارشنبه تولد ساره بیات بود و بازیگران مطرحی مثل رضا گلزار و … تولد او را با انتشار استوری تبریک گفتند.

ساره بیات (زاده۱۳۵۸) بازیگر سینما و تلویزیون اهل ایران است. او فارغ‌التحصیل رشتهٔ بازیگری از مؤسسه کارنامه است. نخستین کار ساره حضور در مجموعهٔ تلویزیونی یک مشت پر عقاب بود و بعد از اتمام آن با فیلم سینمایی مقلد شیطان وارد سینما شد. بیات در سال ۱۳۸۹ برای بازی در فیلم جدایی نادر از سیمین انتخاب شد و بازی درخشانی را ارائه داد و در ادامه نیز، خود جایزهٔ بهترین بازیگر نقش مکمل زن انجمن منتقدان فیلم لندن و به همراه لیلا حاتمی، سارینا فرهادی و کیمیایی حسینی خرس نقره‌ای بهترین بازیگر زن جشنواره فیلم برلین را دریافت کرد.

گفت و گو با ساره بیات

وقتی به کارنامه «ساره بیات» نگاه می کنیم، آنچه بیش از هر چیزی به چشم می خورد شم غیرقابل انکار او در انتخاب هایش است که نقش هایش چه کوتاه و چه بلند، از نقاط برجسته آن کارها به حساب می آیند. بیات اگرچه در تلویزیون با مجموعه «یک مشت پر عقاfب» دیده و با «بانو» مطرح شد اما روند درخشش را با حضور در فیلم تحسین شده «جدایی نادر از سیمین» پی گرفت. او در نقشی مکمل چنان توانایی هایش را به رخ کشید که حتی در جشنواره های خارجی هم تحسین شد؛ اتفاقی که با فیلم «ناهید» برای او افتاد. او در حالی این روزها «خداحافظی طولانی» را در اکران دارد که منتظر نمایش پروژه عظیم و تاریخی «محمد (ص)» است.

رد شدن از سد مخالفت ها

ساره بیات: من کارم را با تئاتر شروع کردم، خیلی سال پیش بود که برای جشنواره پلیس کار تئاتر می کردم. حدود 2سال تئاتر کار کردم و بعدش چند سالی کار نکردم. دلیلش درس و دانشگاهم بود و یکسری کارهای شخصی. از طرفی چون بعد از نخستین کار تئاترم در جشنواره پلیس به عنوان نفر اول بازیگر زن انتخاب شدم پیشنهادات کاری زیاد شد ولی خانواده ام مخالف بودند و نگذاشتند کار کنم. با خود گفتم سنم بالاتر برود تا زورم به آنها بچربد (باخنده) چون اگر سنم بالا برود دیگر با من کار ندارند.

شاگرد اول کلاس

ساره بیات: وقتی که بعد از آن وقفه تصمیم به بازگشت گرفتم، با کلاس های آقای پرستویی در موسسه کارنامه شروع کردم. آنجا هم جزو شاگرد اول ها بودم و درسم خوب بود. بعد از آنجا برای «یک مشت پر عقاب» که یک سریال تاریخی معاصر بود کارم کردم. سریال «یک مشت پر عقاب» نخستین کار تصویری من بود ولی در کنار آدم های حرفه ای قرار گرفتم؛ مثلا نخستین پلانم با رضا کیانیان را هیچ وقت فراموش نمی کنم و در طول کار خیلی از ایشان یاد گرفتم اما به دلیل اینکه نخستین کارم بود و به دلیل حرفه ای بودن اکیپ برایم سخت بود.

حدود یک سال و نیم سر آن پروژه بودیم. یکسری از سکانس ها حذف شد، در ممیزی، در تدوین و خیلی اتفاقات خاصی برای سکانس ها و پلان های من افتاد و نمی دانم به چه دلیل همه هم در سکانس های من بود. ولی به طور کلی برای نخستین تجربه، کار راضی کننده ای بود.

هنر به شکل یواشکی

ساره بیات: خانواده من خیلی با بازیگری مخالف بودند و من پنهانی رشته تحصیلی دانشگاهم را هنر انتخاب کردم که از راه هنر یواشکی وارد بازیگری بشوم ولی نشد و دانشگاه هنر خواندم و بعد که دانشگاه تمام شد، با کلاس های بازیگری ذهن خانواده ام را آماده کردم. خانواده من همیشه به من اعتماد داشتند و دوستان صمیمی من هستند اما هنر را جزء مشاغل نمی دانند.

جایگاه عزیز، دردانه خانواده

ساره بیات: فکر می کنم به هر چیزی که در این حرفه می خواستم تا به امروز رسیده ام. شاید خیلی کم توقع باشم ولی به آن چیزی که خواستم رسیدم. خیلی سخت به اینجا رسیدم و شاید برای همین است که خیلی جایگاهم را دوست دارم. در کارهایی که کردم آنقدر اتفاقات عجیب و غریب و سخت افتاد که شاید هرکس دیگری غیر از من بود امکان نداشت بیشتر از این پیش برود ولی فکر می کنم که این سختی ها را لازم داشتم به خصوص برای من که یک آدم عزیزدردانه بودم و سختی های مختلف را تجربه نکرده بودم. خیلی راضی ام از اینکه در زندگی کاری ام صبور بودم و موانع زیادی را پشت سر گذاشتم.