دو غار وحشتناک با میلیونها خفاش؛ یکی در ایران، یکی در مالزی!
دو غار تاریک و وهمانگیز، یکی در مالزی و دیگری در ایران، هر دو پناهگاهی برای میلیونها خفاش، سوسک و موجودات عجیب دیگر. آیا جرات ورود به دل تاریکی را دارید؟

در دل جنگلهای بارانی مالزی، جایی هست که میلیونها خفاش، سوسک، مار و حتی هزارپاهای سمی زندگی میکنند. این غار که به «جهنم روی زمین» معروف شده، تنها غار وحشتناک دنیا نیست. در ایران، غاری در دهلران وجود دارد که با صحنههایی مشابه، نفس را در سینه حبس میکند.
غارهای گومانتونگ، مالزی
غارهای گومانتونگ در مالزی، از شگفتیهای خالص جغرافیایی هستند؛ دیوارههای سنگآهکی آن در برخی نقاط تا ۳۰۰ فوت (نزدیک به ۹۰ متر) ارتفاع دارند—اما بازدیدکنندگان اغلب این مکان را به عنوان یکی از «چندشآورترین» تجربههای حیاتوحش توصیف میکنند که تاکنون داشتهاند.
قبل از هر چیز باید بدانید که گومانتونگ خانهی بیش از دو میلیون خفاش است، که همین موضوع منجر به لایههای بسیار ضخیمی از کود خفاش (که به آن «گوانو» گفته میشود) روی زمین شده است. حتی فکر نکنید که ممکن است سُر بخورید، چون نردههای محافظ به اندازهی کف زمین کثیف هستند.
اگر موفق شوید از این «رودخانهی فضولات خفاش» عبور کنید، آنگاه با چندین میلیون سوسک مالزیایی روبهرو میشوید که اینطرف و آنطرف میدوند. هرجا که گوانو باشد، همانجا سوسک هم هست (یعنی: همهجا).
در نهایت، اگر از بوی خفاشها و سوسکهایی که از پایتان بالا میروند جان سالم به در ببرید، ممکن است با موجودات شگفتانگیز دیگری هم مواجه شوید، از جمله مارها، عقربها، خرچنگهای آب شیرین، و هزارپای معروف اسکوتیگرا غولپیکر—جانوران سمیای که دستکم سه اینچ (حدود ۸ سانتیمتر) طول دارند.
غار خفاشها، دهلران
غار خفاش دهلران، در استان ایلام ایران، از آن دسته مکانهایی است که طبیعت وحشی و رازآلودش بیشتر شبیه صحنهای از یک فیلم ترسناک است تا جاذبهای توریستی. این غار با دهلیزهای متعدد، عمقهایی تا ۴۰۰ متر، و هزاران خفاشی که در دل تاریکی پرسه میزنند، تجربهای است که نه برای همه، بلکه فقط برای ماجراجویان واقعی ساخته شده است.
پیش از هر چیز باید بدانید که غار خفاش خانهی بیش از سه هزار خفاش از گونههای مختلف است، که در زمان غروب، بهصورت دستهجمعی از دهانهی غار خارج میشوند و آسمان اطراف را برای لحظاتی به سیاهی مطلق تبدیل میکنند. این صحنه که تلفیقی است از ترس و شگفتی، برای بعضیها یک نمایش طبیعی خارقالعاده است و برای برخی دیگر، کابوسی از جنس پروازهای مرموز.
اما چالشهای این غار فقط به حضور خفاشها محدود نمیشود. مسیرهای درون غار با استالاگتیتها و استالاگمیتهای تیز و لغزنده، هوایی مرطوب و بویی خاص از زیستگاه پنهان هزاران پستاندار شبزی پر شده است. حتی تصور گشتوگذار در چنین فضایی، جایی که سکوت و تاریکی تنها همراهان شما هستند، خود بهتنهایی میتواند ضربان قلبتان را بالا ببرد.
اگر بتوانید از فضای مرطوب، تاریک و صدای بیوقفهی بال زدن خفاشها عبور کنید، تجربهای خواهید داشت که بهراحتی فراموش نخواهد شد. غار خفاش دهلران، اگرچه مانند گومانتونگ مالزی پر از سوسک یا هزارپاهای سمی نیست، اما فضای وهمآلود و زیستگاه طبیعی پر رمز و راز آن، بهخوبی میتواند با عجیبترین نقاط گردشگری دنیا رقابت کند. اینجا، جایی است که طبیعت با بیپردهترین چهرهاش به شما خوشآمد میگوید—و یا شاید هم هشدار میدهد!
تقابل تاریکی و وحشت: شباهتها و تفاوتهای این دو غار
غار خفاش دهلران در ایران و غار گومانتونگ در مالزی هر دو بهعنوان زیستگاه طبیعی هزاران خفاش شناخته میشوند و با فضای تاریک، مرطوب و بوی خاص حاصل از تجمع فضولات این موجودات، تجربهای دلهرهآور و در عین حال شگفتانگیز برای بازدیدکنندگان رقم میزنند. از نظر شباهت، هر دو غار محل زندگی گروههای بزرگ خفاش هستند که در زمان غروب بهصورت جمعی از غار خارج میشوند و صحنهای طبیعی و خیرهکننده خلق میکنند. اما تفاوت اصلی آنها در میزان تنوع و شدت حیاتوحش است: در حالی که غار گومانتونگ با میلیونها خفاش، لایههای ضخیم فضولات، میلیونها سوسک، مار، عقرب و حتی هزارپای سمی ترکیبی ترسناکتر و چندشآورتر ارائه میدهد، غار دهلران بیشتر از جنبه طبیعی و تحقیقاتی خود شناخته میشود و موجودات همراه آن به گستردگی و شدت گومانتونگ نیستند. بهنوعی میتوان گفت دهلران نسخهای آرامتر و کمهیاهوتر از تجربهای است که در گومانتونگ در اوجش میبینید.