در بیماران روماتیسمی، احتمال بروز چه بیماری های دیگری وجود دارد؟

سطح سلول های قرمز خون که اکسیژن را به تمام قسمت های بدن می رسانند، در افراد مبتلا به کم خونی یا آنمی پایین است. کم خونی در مبتلایان به روماتوئید آرتریت شایع است و معمولا قابل درمان است.

کم خونی در بیماری های مزمن اغلب در افرادی دیده می شود که به التهاب مبتلا هستند. همچنین مبتلایان به روماتیسم کم خونی ناشی از کمبود آهن را نیز نشان می دهند. داروهایی که خاص درمان روماتیسم است می تواند باعث از دست رفتن خون در نتیجه ناراحتی معده شوند. این داروها شامل داروهای ضد التهاب یا استروئیدها می باشد.

علایم: خستگی، ضعف، سردرد و تنگی نفس از نشانه های بارز کم خونی است. مبتلایان به کم خونی گاهی اوقات رنگ پریده، ناخن های شکننده، دست ها و پاهای سرد، درد قفسه سینه یا ضربان قلب نامنظم دارند.

درمان: زمانی که یک بیمار روماتیسمی به کم خونی مبتلاست، اولین قدم کاهش التهاب و تحت کنترل در آوردن بیماری روماتیسم است. بعضی داروهای روماتیسمی نیز به درمان کم خونی ناشی از بیماری مزمن، کمک می کنند.

دیگر درمان ها شامل مکمل های آهن می باشد و این در صورتی است که فرد به کم خونی ناشی از فقر آهن مبتلاست.

کم خونی ممکن است به علت از دست دادن خون باشد. برخی از داروهای روماتیسمی باعث از دست رفتن خون در نتیجه ناراحتی معده می گردند. بنابراین بسیار مهم است که دلیل هر خونریزی مشخص شود.

بیماری های قلبی

افراد مبتلا به روماتیسم بیش از دیگر افراد جامعه در خطر ابتلا به بیماری های قلبی یا سکته مغزی هستند.

پزشکان هنوز به درستی نمی دانند علت این امر چیست. اما احتمال می دهند با التهاب رابطه ای داشته باشد.

علایم: بیماری های قلبی همیشه قبل از بحران (مثل حمله قلبی یا سکته مغزی) علایم را نشان نمی دهند و پزشک می تواند با بررسی کلسترول، فشار خون و دیگر فاکتورهای خطر نیز احتمال آن را بررسی کند.

درمان: همانطور که به افراد سالم گفته می شود رژیم غذایی سالم قلبی و ورزش منظم، کلید پیشگیری از بیماری های قلبی و سکته مغزی است، در مبتلایان به روماتیسم نیز این موضوع صادق است. گام های مهم دیگر سیگار نکشیدن، کم کردن وزن اضافه (که به سلامت مفاصلتان نیز کمک می کند) و کم کردن فشارهای عصبی و استرس هستند. همچنین ممکن است پزشک داروهایی جهت پایین آوردن کلسترول یا فشار خون، تجویز کند.

مشکلات چشم: سندرم شوگرن

سندرم شوگرن غددی که مسوول تولید بزاق و اشک در بدن هستند را تحت تاثیر قرار می دهد. این حالت به التهاب مربوط می شود و معمولا در کسانی که به روماتیسم مبتلا هستند نسبت به کسانی که روماتیسم ندارند، شدت کمتری دارد.

علایم: برای مبتلایان به روماتیسم، شایع ترین علایم شوگرن خشکی چشم ها و دهان است. بیماری همچنین می تواند با علایمی چون پوست خشک، کاهش تعریق و سرفه خشک بروز پیدا کند.

درمان: درمان اصلی برای خشکی چشم، قطره اشک مصنوعی است. برخی بیماران ممکن است به قطره های خاص دیگری نیاز پیدا کنند. در موارد شدید ممکن است نیاز به داروهایی جهت کاهش التهاب باشد. در موارد بسیار شدید با عمل جراحی به حفظ اشک بیمار کمک می کنند.

برای خشکی دهان، سعی کنید کم کم آب بنوشید. مکیدن آب نبات های بدون قند، بدن را تشویق می کند که بزاق تولید کند. در موارد شدید ممکن است نیاز به درمان دارویی باشد.

از دندان های خود به خوبی مراقبت کنید که مبادا پوسیده شوند. استفاده منظم از نخ دندان و خمیر دندان های حاوی فلوراید، کمک زیادی به سلامت دندان می کنند. و هر 6 ماه به دنداپزشک خود مراجعه کنید.

بیماری های ریوی روماتیسمی

این گروه از بیماری های ریوی شامل زخم در ریه، تجمع مایعات در قفسه سینه، غده در ریه ها یا مشکلات دیگر می باشد.

متوترکسات، که متداول ترین داروی اصلاح کننده ضد روماتیسمی است (DMARD)، می تواند باعث بروز مشکلات ریوی در تعداد کمی از بیماران شود.

علایم: علایم همیشه وجود ندارند، اما در صورت وجود، این علایم شامل سرفه، تنگی نفس یا درد قفسه سینه است. به تشخیص پزشک ممکن است از قفسه سینه تصویر اشعه ایکس یا آزمایشات دیگری گرفته شود تا وجود هرگونه مشکلی در ریه بررسی شود.

درمان: اولین قدم درمانی این است که التهاب تحت کنترل در آید. پزشک ممکن است مایع جمع شده در اطراف ریه ها را تخلیه کند. اگر بیماری ریوی درون شبکه ای داشته باشید، پزشک ممکن است برای شما استروئید یا داروهای دیگری تجویز کند که بر کاهش زخم ریه اثر دارد. اگر بافت اسکار در ریه تشکیل شده باشد امکان برگشت دادن آن وجود ندارد اما می توان با درمان دارویی آسیب ها را کمتر کرد.

مشکلات جریان خون: واسکولیت

واسکولیت به التهاب عروق خونی می گویند. این بیماری در روماتیسم پیشرفته شایع است.

میزان آسیب به اندازه شریان های تحت تاثیر بستگی دارد. التهاب عروق کوچک و متوسط، مثلا عروقی که به انگشتان و ناخن ها منتهی می شود، باعث آسیب پوست و بافت ها می گردد. وقتی واسکولیت ها به شریان های بزرگتر آسیب وارد می کنند، منجر به آسیب عصبی، از دست دادن عملکرد بازوها یا پاها، و یا آسیب به اندام های داخلی می شود.

علایم: علایم بیماری بسته به آن قسمت از بدن که تحت تاثیر قرار گرفته است، متفاوت می باشد.

از آنجا که واسکولیت به معنای بدتر شدن بیماری روماتیسم است، درمان ها معمولا بر پایه کنترل بیماری روماتیسمی استوار است.

افسردگی

علایم: علایم افسردگی در افراد مختلف، متفاوت است، اما برخی از شایع ترین علایم افسردگی شامل احساس عمیق غم و اندوه، اضطراب، پوچی، نا امیدی، بی ارزشی، گناه، از دست دادن علاقه به فعالیت ها سرگرمی هایی که قبلا از آنها لذت می بردید، بی خوابی و در نهایت اشکال در تمرکز و یا تصمیم گیری می باشد.

درمان: متداول ترین درمان برای افسردگی، داروهای ضد افسردگی و تراپی است که اغلب هر دو را با هم تجویز می کنند. اگر علایم افسردگی در شما وجود دارد، با پزشک خود مشورت کنید تا بهترین درمان برای شما صورت گیرد.

پوکی استخوان

در پوکی استخوان، استخوان ها شکننده و نازک شده و شانس آنها برای شکستن افزایش می یابد. مبتلایان به روماتیسم بیش از دیگران در معرض ابتلا به پوکی استخوان هستند. بیماری روماتیسم به خودی خود احتمال بروز پوکی استخوان را افزایش می دهد و برخی داروهای ضد روماتیسمی مثل استروئیدها نیز این احتمال را بیشتر می کنند. همچنین اگر بیماری روماتیسم باعث کمتر شدت تحرک و فعالیت بدنی شما شود، باز هم شانس شما برای ابتلا به پوکی استخوان بیشتر خواهد شد.

علایم: پوکی استخوان معمولا تا آخرین مراحل پایانی خودش، هیچ علامتی ندارد؛ یعنی درست تا زمانیکه فرد به کمر درد، خمیدگی در راه رفتن، انحنای کمر و شکستگی ها مبتلا شود. کاهش قد نیز از دیگر نشانه های بیماری است.

درمان: درمان و پیشگیری از پوکی استخوان شامل داشتن یک رژیم غذایی سرشار از کلسیم و ویتامین D، انجام ورزش های تحمل وزن مثل پیاده روی یا بلند کردن وزنه، ترک سیگار و ننوشیدن الکل می باشد. در صورت نیاز درمان های دارویی برای درمان و پیشگیری از پوکی استخوان نیز وجود دارد.