اسفناج، گیاهی سمّی؛ قاتل کودکان و نوزادان

این پرسشی است که متخصصان آلمانی پس از مشاهده مسمومیت های سختی‌ که در عده‌ای از اطفال دو تا نه ماهه بروز کرده، از خود می‌کنند. حتی در یک مورد مسمومیت‌ به مرگ منتهی شد. همه این حوادث به یک نحو روی داده است. چند ساعت پس از خوردن اسفناج، اطفال به نفس تنگی مبتلا شده‌اند، پوست بدنشان کبود شده، حالت خفگی پیدا کرده‌اند. سیزده نفر از 14 نفر این اطفال به موقع به بیمارستان منتقل شدند و در بیمارستان زیر چادر اکسیژن جا داده شدند و از مرگ نجات یافتند.

خفگی آنان بهیچوجه به شُش‌ها مربوط نبود. فقط خون اطفال بیمار ناسازگاری‌ شدیدی پیدا کرده بود که مانع می‌شد گلوبول‌های قرمز(گویچه‌های سرخ)، به‌طور عادی‌ اکسیژن را به اعضاء برسانند و عمل خود را انجام دهند، سمی که گلبولها را از عمل بازداشته‌ بود،از املاح شوره محتوی در اسفناج حاصل شده بود.

شرط استفاده از اسفناج چیست؟

این مسمومیت،که برای نخستین بار دیده می‌شد، غیرقابل توضیح می‌نمود. پزشکان‌ آلمانی به تحقیق پرداختند تا معلوم کنند که این سبزی در چه شرایطی خورده شود. ملاحظه کردند که در همه حالاتی که مسمومیت تولید شده به علت آبی بوده که در آن اسفناج را پخته‌اند به صورت چاشنی به کار برده‌اند و اسفناج بیست و چهار تا 48 ساعت پس از پختن مصرف‌ گردید. پس از این ملاحظات متوجه شدند طول مدت موجب شده که املاح شوره در آب ظاهر شوند و تولید مسمومیت کنند. دکتر سینیوس که این تحقیقات زیر نظر او انجام شده، چنین نتیجه گرفته که اسفناج بی ضرر است به شرطی که بعد از پختن زودتر مصرف‌ شود و مدت پخت بدون آب نگاهداری شود خوردن آن ضرری ندارد.