اهمیت مزاج شناسی در طب ایرانی/ مزاج گرم و تر

مزاج شناسی، یکی از مهمترین  اصول حفظ تندرستی است که به بررسی مزاج یا میزان تعادل عناصر مختلف در بدن انسان می پردازد. انواع مزاج هادر طب سنتی ایرانی، به دسته های مزاج گرم و تر (دموی)، مزاج سرد و تر(بلغمی) مزاج سرد و خشک (سوداوی) و مزاج گرم و خشک(صفراوی)  تقسم می شود.

مزاج گرم

افراد با مزاج گرم دارای جسم درشت اندام، پوست سرخ و سفید با موهای پر پشت، نبض پر و قوی و خواب خوب هستند. این افراد تحمل کم خوابی و گرما و سرمای زیاد را دارا بوده و به شیرینی ها و ترشی ها علاقه مند هستند.

افراد با طبع گرم و تر، شجاع، جسور، پیشرو و رهبر گروه هستند. این افراد انسان های آرامی هستند، ولی در زمان عصبانیت رفتارهای مخاطره آمیزی دارند.

افراد دارای مزاج گرم و تر برای ابتلا به بیماری های سردرد، پر خوابی، چاقی، تپش قلب، سکته و فشار خون بالا مستعد هستند.

برای دوری از بیماری ها در مزاج گرم و تر می توان تدابیری از جمله استفاده مساوی از میوه ها با سبزی ها و گوشت، مصرف غذاهای دریایی، پیاده روی یا دویدن صبحگاهی(15-30دقیقه)، 6-7 ساعت خواب شبانه، نیم ساعت چرت استراحت بعد از غذا، استفاده از غذا با فیبر بالا، پرهیز از آب و هوای گرم و مرطوب، پرهیز از فعالیت های افزایش دهنده گرمی و تری مانند پرهیز از نگرانی، خشم و هیجان زیاد، پرهیز از مصرف مستمر و زیاد غذاهای گرم و تر را مورد توجه قرار داد.

اگر شما فردی با مزاج دموی یعنی طبع گرم و تر هستید، می‌توان با اصلاح برنامه غذایی و استفاده از گیاهان و عرق های گیاهی و خوراکی های طبیعی، طبع خود را به سمت معتدل شدن ببرید و میزان دما در بدن خود را  کنترل کنید.