دیابتی ها این کار را مدام انجام دهند

نوروپاتی دیابتی یکی از مهم‌ترین عوامل در ایجاد زخم پای دیابتی است. این بیماری به دلیل آسیب به اعصاب محیطی ناشی از سطح بالای قند خون در طولانی‌مدت رخ می‌دهد و می‌تواند منجر به کاهش یا از دست دادن حس در پاها شود.

خوشبختانه، چندین قدم وجود دارد که می توانید برای جلوگیری از آسیب عصبی انجام دهید. در کنار بررسی منظم پا، کنترل سطح قند خون می تواند علائم نوروپاتی را بهبود بخشد و پیشرفت آسیب عصبی را به تاخیر بیندازد.

آشنایی با نوروپاتی محیطی دیابتی

سطوح بالای گلوکز خون (قند) در مدت زمان طولانی می تواند به اعصابی که به بازوها، دست ها، پاها و پاها می رود آسیب برساند – این اعصاب به عنوان اعصاب محیطی شناخته می شوند.

این آسیب مانع از رسیدن مواد مغذی مهم به این مناطق می شود، در نتیجه اعصاب دیگر نمی توانند به درستی عمل کنند یا از بین می روند.

نوروپاتی محیطی دیابتی خطر زخم پا و قطع عضو را افزایش می دهد. افراد مبتلا به دیابت که آسیب عصبی در پاها و انگشتان پا دارند، اغلب متوجه بریدگی‌ها، زخم‌ها یا تاول‌های جزئی در این نواحی نمی‌شوند.

در صورت عدم درمان، این زخم های کوچک به راحتی می توانند عفونی شوند، منجر به قانقاریا شوند و در نهایت ممکن است نیاز به قطع ناحیه آسیب دیده داشته باشند.

عوامل افزایش خطر قطع پای دیابتی

اگر سیگار می کشید و اگر موارد زیر را داشته باشید، احتمال ابتلا به نوروپاتی محیطی دیابتی یا آسیب عصبی بیشتر است.

سطح قند خون بالا

تری گلیسیرید بالا (نوعی چربی در خون شما)

اضافه وزن بدن

فشار خون بالا

علائم آسیب عصبی

آسیب عصبی می تواند علائمی را در قسمت های مختلف بدن ایجاد کند. شایع ترین علائم، احساسات غیرعادی در انگشتان پا و پا هستند، مانند:

دردهای تیز و تیراندازی

سوزاندن

سوزن سوزن شدن

احساس سوزن سوزن شدن

ضربان دار

بی حسی (ناتوانی در احساس درد، گرما یا سرما)

پیشگیری و مدیریت آسیب عصبی

اگرچه هیچ درمانی وجود ندارد، اما راه های زیادی وجود دارد که می توانید نوروپاتی محیطی دیابتی را به طور موثر مدیریت یا به تاخیر بیندازید:

به درستی از پاهای خود مراقبت کنید

سطح قند خون خود را در حد هدف نگه دارید

پاهای خود را به طور مرتب چک کنید

از پزشک خود در مورد گزینه های دارویی سوال کنید