علائمی که می گویند آرتروز گردن دارید

درد، سوزش و صدای مهره های گردن

 در ابتدای بروز مشکل آرتروز گردن، دردهایی در این ناحیه احساس می شود.

این درد زیاد نیست و با ماساژ پشت گردن از بین می رود. به خاطر اینکه عضلات این قسمت با ماساژ دادن گرم شده و درد تسکین پیدا می کند.

اما با این حال گردن درد اولین نشانه ی احتمال ساییدگی پیش از موعد غضروف مفاصل است. در موارد دیگر، درد سریعا زیاد و شدید می شود.

افرادی که دچار این مشکل می شوند، درد در ناحیه ی گردن را مانند ضربه کارد، سوزش و گاهی احساس سر و صدایی مانند خرد ریزه ی شن در گردن توصیف می کنند.

بی حسی بین شانه و انگشت ها

زمانی که غضروف مفاصل در اثر آرتروز دچار ساییدگی می شود، بدن با تولید استخوان از خود مراقبت می کند. این وضعیت یعنی پیدایش خارهای استخوانی در لبه ی مهره ها را «استئوفیت» می گویند که امکان دارد روی هر کدام از مهره های پشت بروز کند.

اگر استئوفیت به طور جانبی روی یکی از مهره های گردن رشد کند امکان اینکه یکی از عصب ها را تحت الشعاع قرار داده و باعث بروز علائم بیماری های نوروپاتی (اختلال درعملکرد اعصاب محیطی بدن) شود، بالا می رود.

در این صورت علائمی مانند درد، سوزش یا بی حسی در منطقه ی بین شانه تا نوک انگشت ها بروز می کند.

سفت و خشک شدن گردن هنگام چرخاندن سر

آرتروز گردن به دلیل از بین رفتن تدریجی غضروف مفاصل بروز می کند. هر چه این تخریب بیشتر شود، بیماری بیشتر احساس سفتی در ناحیه ی گردن خواهد کرد. امروزه هیچ جایگزینی برای غضروف تخریب شده وجود ندارد.

در نتیجه لازم است که به فکر پیشگیری از این تخریب باشید. در ابتدای سایش و تخریب غضروفی و ابتلا به آرتروز گردن، سفتی گردن در حرکات چرخشی گردن از چپ به راست و بالعکس احساس می شود. سپس این حالت در خم و راست کردن گردن نیز ایجاد می شود.

از خوابیدن روی بالش های بلند بپرهیزید. این مسئله باعث بروز فشار در ناحیه ی مهره های گردن می شود.

میگرن های پشت سر

میگرن و سردردهایی که به طور رایج بروز می کنند نیز می توانند از علائم آرتروز گردن باشند.

در حالت کلی، این سردردها زمانی که بیماری در ناحیه ی مهره های بالا یعنی در دومین عصب گردن باشد ایجاد می شوند.

در این صورت سردردهایی در پشت گردن ایجاد شده و به سمت پشت جمجمه و بالا انتشار می یابند.

علاوه بر سردرد، امکان دارد بیمار دچار گوش درد شده و احساس کند در چشم هایش شن وجود دارد.

سرگیجه در حین حرکت های شدید

در حالت کلی سرگیجه جزو علائم اصلی آرتروز گردن محسوب نمی شود. این علامت بسیار نادر است، اما می تواند در نتیجه تشکیل اوستئوفیت یا همان خارهای استخوانی لبه ی مهره ها بروز کند.

این زائده های استخوانی در اثر تخریب غضروف ایجاد می شوند. اوستئوفیت ها در حالت رشد می توانند تا عروق مهره ها را نیز درگیر کنند.

در این صورت زمانی که فرد جنب و جوش افراطی و زیاد دارد احساس سرگیجه می کند، به خاطر اینکه این مسئله باعث افزایش فشار خون بیمار می شود.

مشکل در بلع غذا

در آرتروز گردن پیشرفته، بیمار دچار مشکلاتی مانند مشکل در بلع غذا نیز می شود. این مسئله در نتیجه ی اوستئوفیت (پیدایش خارهای استخوانی در لبه ی مهره ها) بروز می کند.

در صورت پیشرفت بیماری، رشد استخوان های زاید در ناحیه ی بالای گردن باعث بسته شدن راه عبور غذا خواهند شد و مشکل بلع غذا پیش می آید.

پیشگیری از بروز آرتروز گردن

برای پیشگیری از بروز آرتروز گردن، در گام اول به باری که حمل می کنید دقت داشته باشید.

نباید کیف یا بارهای سنگین را روی یک دوش بیاندازید، چون این کار باعث به هم زدن تعادل بدن شده و برای گردن مشکل ایجاد می کند. در واقع تحمل وزن زیاد باعث بروز درد، فشار عضلانی و تورتیکولیز یا همان کجی گردن می شود.

علاوه بر این توصیه می کنیم از خوابیدن روی بالش های بلند بپرهیزید. این مسئله باعث بروز فشار در ناحیه ی مهره های گردن می شود.

از قرار گرفتن طولانی مدت در یک حالت و همچنین از قرار دادن بدن در وضعیت هایی که می تواند باعث ایجاد درد و ناراحتی در گردن شود (بخصوص در حالت خواب که مدت زمان طولانی بدن در یک وضعیت قرار می گیرد) بپرهیزید.

توصیه می شود از بالشت های استاندارد و مناسب برای خوابیدن استفاده کنید.

افرادی که مجبور به انجام فعالیت های جسمی زیاد هستند، باید تا حد امکان از انجام حرکات ناگهانی، تند و شدید بپرهیزند، چون این حرکات شدید، مهره های گردن را تحت فشار قرار می دهد.

برای پیشگیری از آرتروز گردن، ورزش هایی مانند ایروبیک، ورزش های کششی و جلسات ریلکسیشن توصیه می شود.

در حین ورزش حواستان به حرکات باشد و همیشه گردن را صاف نگه دارید. از استرس و فشارهای روحی بپرهیزید.