اختصاصی| از علت تا درمان حالت تهوع

میل به استفراغ اغلب با علائم دیگری نیز همراه است:

ضعف عمومی، سردرد، طعم تلخ در دهان و عرق سرد.

 این احساس ممکن است با دفع محتویات معده به پایان برسد یا خیر. با این حال، ناراحتی ناشی از این علامت پس از چند ساعت به خودی خود ناپدید می شود.

 می توان از اقدامات خاصی برای کاهش علائم استفاده کرد. با این حال، اگر ناراحتی بسیار شدید باشد یا بیش از یک روز طول بکشد یک ارزیابی پزشکی توصیه می شود.

علل میل به استفراغ:

بیشتر علل تهوع منشا خوش خیم دارند. با این حال، گاهی اوقات می تواند یک مشکل جدی باشد که نیاز به توجه تخصصی دارد.

۱. غذا

هم وعده های غذایی زیاد و هم مصرف مکرر غذاهای پرچرب می تواند باعث شروع میل به استفراغ شود.  به این دلیل که آنها فرآیند هضم را به تاخیر می اندازند و منجر به بروز یک سری علائم می شوند که در میان آنها حالت تهوع از همه  برجسته تر است.

عدم تحمل برخی از اجزای غذا نیز می تواند باعث ناراحتی شود. افراد مبتلا به بیماری سلیاک هنگام مصرف گلوتن این علائم را خواهند داشت، همانطور که افراد مبتلا به عدم تحمل لاکتوز هنگامی که محصولات لبنی مصرف می کنند این علامت را دارند.

۲. مشکلات گوارشی

تعداد زیادی از بیماری های دستگاه گوارش وجود دارند که ممکن است استفراغ به عنوان بخشی از تظاهرات بالینی آنها باشد.

 برخی از آنها عبارتند از: گاستریت، رفلاکس معده به مری و پانکراتیت.

مسمومیت غذایی هم می تواند باعث حالت تهوع و همچنین اسهال، قولنج و ضعف عمومی شود. خونریزی دستگاه گوارش، به ویژه خونریزی دستگاه گوارش فوقانی، یکی دیگر از علل شایع تهوع و استفراغ است.

۳. بارداری

بارداری یکی از شایع ترین علل میل به استفراغ در زنان در سنین باروری است که اغلب در سه ماهه اول بارداری مشاهده می‌شود.

بیشتر زنان در هفته های اول متوجه این علامت می شوند و ممکن است بعد از هفته شانزدهم از بین برود. اگرچه علت دقیق آن ناشناخته است اما اعتقاد بر این است که به دلیل تغییرات هورمونی می  باشد.

۴. بیماری حرکتی و میل به استفراغ

بیماری حرکتی هنگام سفر با ماشین، هواپیما یا قایق ظاهر می‌شود. هر فردی می‌تواند این تغییر را داشته باشد، اما در زنان، کودکان و کسانی که داروهای خاصی مصرف می‌کنند، شایع‌تر است.

آنچه اتفاق می‌افتد این است که بین آنچه توسط گیرنده‌های مشترک چشم‌ها و گوش داخلی درک می‌شود، ناسازگاری وجود دارد. از این نظر، بدن می تواند حرکت را درک کند، اما چشم ها نمی توانند و سیگنال های گیج کننده ای برای مغز تولید می کنند.

۵. میگرن

میگرن به عنوان یک سردرد با شدت متفاوت تعریف می‌شود که چندین ساعت طول می‌کشد و تکرار می‌شود. هنگامی که شدت ناراحتی بسیار زیاد باشد ممکن است افراد علائم دیگری از جمله میل به استفراغ را تجربه کنند.

۶. بیماری های عفونی و میل به استفراغ

عفونت های ویروسی و باکتریایی قادر به ایجاد علائم سیستمیک هستند. برخی از بارزترین آنها تب، کسالت عمومی و البته میل به استفراغ است.

در عفونت های دستگاه گوارش مانند گاستروانتریت ویروسی وجود دارد که خود را از طریق حالت تهوع نشان می دهد. در این مورد، مهم است که در اسرع وقت به پزشک مراجعه کنید تا درمان مناسب را دریافت کنید و از پیشرفت عفونت جلوگیری کنید.

۷. اضطراب و استرس

مشکلات روانشناختی ظرفیت ایجاد تظاهرات فیزیکی را به عنوان بخشی از فرآیند جسمانی شدن دارند. به طور مثال می توان تهوع را با ویژگی‌های اضطرابی در کودکان مرتبط کرد.

استرس بیش از حد نیز ممکن است باعث میل به استفراغ باشد. به این دلیل که هر دو اختلال باعث ایجاد تغییراتی در سیستم عصبی خودمختار و برخی هورمون‌ها در بدن می‌شوند.

۸. لابیرنتیت و میل به استفراغ

لابیرنت ساختار کوچکی در داخل گوش داخلی است که در حفظ وضعیت و تعادل نقش دارد. این قسمت می تواند به دلایل متعدد ملتهب شود و باعث ایجاد لابیرنتیت شود که همراه با آن علائمی مانند حالت تهوع و سرگیجه ایجاد می شود.

۹. خماری

خماری پس از مصرف بیش از حد مشروبات الکلی توسط فرد ظاهر می شود. علائمی که ممکن است رخ دهد بسیار متنوع است:

تهوع، سردرد، تشنگی مفرط و بی حالی عمومی.

این وضعیت به دلیل کم آبی بدن ناشی از مصرف الکل  وتلاش کبد برای دفع این ماده از بدن است.

۱۰. عوارض جانبی برخی داروها

تمام داروهایی که در حال حاضر به بازار عرضه می شوند، توانایی ایجاد اثرات ناخواسته در مصرف کنندگان را دارند. یکی از شایع ترین عوارض جانبی، میل به استفراغ است. خوشبختانه شدت آنها کم است و به خودی خود ناپدید می شوند.

از جمله داروهایی که بیشترین حالت تهوع را ایجاد می کنند، داروهای شیمی درمانی است که برای درمان سرطان استفاده می شود. در واقع ۴۴ درصد از افراد تحت درمان ممکن است این علامت را در مرحله حاد داشته باشند.

۱۱. فعالیت بدنی شدید

میل به استفراغ ممکن است در زمان تمرین بدنی شدید ظاهر شود، به خصوص اگر افراد وضعیت بدنی مناسبی نداشته باشند. به این دلیل که ماهیچه ها اسید لاکتیک بیش از حد تولید می کنند و بدن سعی می کند آن را از طریق چندین راه از جمله استفراغ از بین ببرد.

۱۲. هیپوگلیسمی

قند خون پایین یا هیپوگلیسمی یکی دیگر از علل شایع تهوع و استفراغ است. مغز عمدتاً توسط گلوکز تغذیه می شود، بنابراین هنگامی که غلظت آن در خون کاهش می یابد، علائم مشخصه ظاهر می شود.

۱۳. سایر علل احتمالی میل به استفراغ

میل به استفراغ یک علامت عمومی است که می تواند نشان دهنده وجود بسیاری از شرایط دیگر باشد که برخی از آنها شدت قابل توجهی دارند.

خوشبختانه، چنین شرایطی کمتر اتفاق می‌افتد، هرچند که همیشه لازم است آن‌ها را در نظر گرفت:

سرگیجه، سرطان، آپاندیسیت، بلع سموم، انسداد روده، زخم معده یا اثنی عشر.

اگر احساس استفراغ کردم چه کنم؟

اول از همه به خاطر داشته باشید که توصیه‌ها برای از بین بردن میل به استفراغ به علت آن بستگی دارد. با این حال، یکی از متداول ترین اقدامات کنترل رژیم غذایی با اجتناب از وعده های غذایی حجیم و چرب است.

مصرف محصولاتی که آب زیادی دارند مفید است. از سوی دیگر، نوشیدن مقادیر کم مایعات و ثابت ماندن برای چند دقیقه نیز می تواند به آرام کردن علائم کمک کند. در صورت طعم تلخ در دهان، می توان از دهان شویه استفاده کرد.

 از مصرف کافئین، الکل، نوشابه و غذاهایی با طعم تند پرهیز کنید. این غذاها می توانند حالت تهوع را بدتر کرده و منجر به استفراغ شوند.

داروهای خاصی برای رفع میل به استفراغ وجود دارد، مانند متوکلوپرامید. آنها حدود ۳۰ دقیقه پس از مصرف شروع به اثر می کنند و بدون نظارت پزشک توصیه نمی شوند.

استفراغ ممکن است به دلایل متعددی رخ دهد. بسیاری از علل جدی نیستند و به درمان خاصی نیاز ندارند. با این حال، همیشه توصیه می شود برای یافتن منبع مشکل و جلوگیری از عوارض با پزشک مشورت کنید.