عوارض و مضرات مصرف زیاد زینک (روی) چیست؟

مقامات بهداشتی سطح بالای مصرف قابل تحمل (UL) روی را 40 میلی گرم در روز برای بزرگسالان سالم 19 ساله و بالاتر تعیین کرده اند. سطح بالای مصرف قابل تحمل بالاترین مقدار توصیه شده روزانه یک ماده مغذی است. برای اکثر افراد، این مقدار بعید است که عوارض جانبی منفی ایجاد کند.

منابع غذایی سرشار از روی شامل گوشت، ماهی، غذاهای دریایی و برخی غلات غنی شده هستند. صدف دارای بالاترین مقدار روی است.

اگرچه برخی از غذاها می توانند مقادیر بسیار بالاتر از سطح بالای مصرف قابل تحمل را فراهم کنند، هیچ مورد گزارش شده ای از مسمومیت روی ناشی از روی موجود در غذاها وجود ندارد.

با این حال مسمومیت با روی می تواند از مکمل های غذایی از جمله مولتی ویتامین ها یا مصرف تصادفی محصولات خانگی حاوی روی رخ دهد. مقادیر بالای روی نیز در برخی از چسب های دندان مصنوعی یافت می‌ شود.

مقادیر سمی روی می تواند به روش های دیگری از جمله قرار گرفتن در معرض پوست و استنشاق جذب شود. سطوح خطرناک قرار گرفتن در معرض روی ممکن است در برخی مشاغل صنعتی مانند فلزکاری امکان پذیر باشد.

مسمومیت با روی ممکن است بسته به مقدار ماده معدنی مصرفی و اینکه آیا آن را در مدت زمان کوتاهی یا در مدت زمان طولانی تر مصرف کرده اید متفاوت به نظر برسد.

آیا مصرف زیاد زینک ضرر دارد؟

1. حالت تهوع و استفراغ

تهوع و استفراغ از عوارض جانبی شایع سمیت با روی هستند.

مروری بر 17 مطالعه در سال 2012 در مورد اثربخشی مکمل‌ های روی برای درمان سرماخوردگی نشان داد که روی ممکن است مدت سرماخوردگی را کاهش داده باشد اما عوارض جانبی رایج بود.

در واقع این بررسی نشان داد که شرکت کنندگان در مطالعه دریافت کننده روی نسبت به افراد گروه کنترل 64 درصد بیشتر در معرض خطر تهوع بودند.

اگر فکر می کنید ممکن است مقادیر سمی روی مصرف کرده باشید به اورژانس مراجعه کنید.

استفراغ به این معنا نیست که بدن شما می تواند مقادیر سمی روی را از بین ببرد. مراقبت های پزشکی هنوز برای درمان سمیت روی و جلوگیری از عوارض بیشتر مورد نیاز است.

هنگامی که فردی مقدار سمی روی مصرف کرده است، ممکن است باعث شود که خون در استفراغ او نیز وجود داشته باشد.

خون در استفراغ شما ممکن است گاهی شبیه تفاله قهوه باشد. استفراغ خون یک بیماری جدی است که نیاز به مراقبت فوری پزشکی دارد.

2. درد معده و اسهال

مسمومیت با روی همچنین می تواند باعث درد معده و اسهال شود. فردی که مقدار سمی روی را بلعیده است ممکن است اسهال آبکی را نیز تجربه کند.

هنگامی که مقادیر مضر روی مصرف شود تحریک روده و خونریزی گوارشی ممکن است رخ دهد.

اگر متوجه علائم خونریزی در روده خود شدید مانند استفراغ خونی یا مدفوع سیاه و قیری مهم است که فورا به پزشک مراجعه کنید.

3. علائم شبه آنفولانزا

قرار گرفتن در معرض روی می تواند در محیط های کاری صنعتی به ویژه آن هایی که شامل فلزکاری هستند رخ دهد. به عنوان مثال می توان به جوشکاری، لحیم کاری و تولید آلیاژ اشاره کرد. کارگرانی که بخارهای فلزی خاصی را تنفس می کنند ممکن است مقادیر سمی روی را استنشاق کنند.

استنشاق دود روی می تواند علائمی شبیه آنفولانزا مانند تب، لرز، سرفه، سردرد و خستگی ایجاد کند.

این علائم در بسیاری از شرایط از جمله سایر سمیت های معدنی رخ می دهد. در نتیجه تشخیص سمیت روی می تواند دشوار باشد.

پزشک شما ممکن است به شرح حال دقیق پزشکی و رژیم غذایی و آزمایش خون برای بررسی سمیت مواد معدنی نیاز داشته باشد.

اگر در مکانی کار می کنید که ممکن است در معرض روی قرار بگیرید حتما این موضوع را به متخصص مراقبت های بهداشتی خود گزارش دهید.

4. کلسترول HDL یا کلسترول خوب پایین

کلسترول HDL با پاکسازی کلسترول از سلول های شما خطر ابتلا به بیماری قلبی را کاهش می دهد. این امر از ایجاد پلاک مسدود کننده شریان جلوگیری می کند.

برای بزرگسالان مقامات بهداشتی HDL بیش از 40 میلی گرم در دسی لیتر برای مردان و 50 میلی گرم در دسی لیتر برای زنان را توصیه می کنند. سطوح پایین تر شما را در معرض خطر بیشتر بیماری قلبی قرار می دهد.

تحقیقات نشان می دهد که مصرف روی در مقادیر بالاتر از سطح بالای مصرف قابل تحمل توصیه شده ممکن است اثراتی بر بدن داشته باشد که منجر به کاهش HDL شود.

با این حال برخی از مطالعات همچنین نشان می‌ دهند که مکمل‌ های روی ممکن است سطح کلسترول را در افرادی که بیماری هایی مانند چاقی یا دیابت دارند بهبود بخشد.

نشان داده شد که مصرف روی در مقادیر استاندارد باعث کاهش کلسترول LDL و افزایش HDL می شود. به طور کلی گزارش شده است که دوزهای بالای روی اثر منفی بر کلسترول HDL دارد.

در حالی که عوامل متعددی بر سطح کلسترول تاثیر می‌ گذارند اگر مکمل‌ های روی را به طور منظم مصرف کنید این یافته‌ ها باید در نظر گرفته شوند.

اگر بیماری دارید مهم است که با پزشک خود در مورد مناسب بودن این مکمل ها صحبت کنید.

5. اختلال در حس چشایی

روی برای حس چشایی شما مهم است. در واقع کمبود روی می تواند منجر به اوپامزه ای شود – اختلال در توانایی حس چشایی شما.

مکمل های روی به ویژه قرص ها و شربت ها می توانند باعث ایجاد طعم بد در دهان شوند. این علامت در مطالعاتی که مکمل‌ های روی را برای درمان سرماخوردگی بررسی می‌ کنند گزارش شده است.

برخی از مطالعات نشان می دهد که مکمل های روی ممکن است زمان لازم برای غلبه بر سرماخوردگی را کوتاه کنند.

با این حال اگر تصمیم دارید این روش را امتحان کنید احتیاط لازم است. دوز روی که از داروهای خاص سرماخوردگی دریافت می کنید ممکن است بالاتر از 40 میلی گرم در روز باشد. به علاوه اثرات نامطلوب رایج هستند.

از آنجایی که مکمل ها و داروهای روی ممکن است حاوی روی بیشتر از مقدار توصیه شده سطح بالای مصرف قابل تحمل باشند، مهم است که قبل از امتحان با پزشک خود صحبت کنید.

6. کمبود مس

دوزهای روی بالاتر از سطح بالای مصرف قابل تحمل تعیین شده می تواند در توانایی بدن شما برای جذب مس اختلال ایجاد کند. با گذشت زمان، این می تواند باعث کمبود مس شود.

مس یک ماده معدنی ضروری است. به جذب و متابولیسم آهن کمک می کند و آن را برای تشکیل گلبول های قرمز خون ضروری می کند. همچنین در تشکیل گلبول های سفید خون نقش دارد.

گلبول های قرمز خون اکسیژن را از طریق بدن شما حمل می کنند در حالی که گلبول های سفید خون کلید عملکرد سیستم ایمنی شما هستند.

کمبود مس ناشی از روی با چندین اختلال خونی مرتبط است :

• کم خونی ناشی از فقر آهن : کمبود گلبول های قرمز سالم به دلیل مقادیر ناکافی آهن در بدن

• کم خونی سیدروبلاستیک : کمبود گلبول های قرمز سالم به دلیل ناتوانی در متابولیسم صحیح آهن

• نوتروپنی : کمبود گلبول های سفید سالم به دلیل اختلال در تشکیل آن ها

اگر از مکمل‌ های مس استفاده می‌ کنید یا وضعیت سلامتی مرتبط با کمبود مس دارید قبل از مصرف روی با پزشک خود صحبت کنید.

7. عفونت های مکرر

روی نقش مهمی در عملکرد سیستم ایمنی دارد و کمبود روی می تواند بر عملکرد آن تاثیر بگذارد. با این حال زیاده روی در مصرف روی ممکن است پاسخ ایمنی شما را سرکوب کند.

در مطالعات لوله آزمایش روی اضافی باعث کاهش عملکرد سلول‌های T – نوعی گلبول سفید می‌ شود. سلول‌ های T با اتصال به پاتوژن‌ های مضر و از بین بردن آن‌ ها نقش کلیدی در پاسخ ایمنی شما ایفا می‌ کنند.

این بدان معنی است که مصرف زیاد روی ممکن است توانایی بدن شما را برای مبارزه با عفونت ها کاهش دهد.

درمان عوارض مصرف زیاد زینک

اگر فکر می کنید ممکن است مسمومیت روی را تجربه کنید بلافاصله به اورژانس مراجعه کنید. مسمومیت با روی به طور بالقوه تهدید کننده زندگی است و مهم است که فورا به دنبال کمک پزشکی باشید.

در بسیاری از موارد پزشکان می توانند مسمومیت با روی را با مراقبت های حمایتی درمان کنند. داروها می توانند به مدیریت علائم و کاهش میزان روی جذب شده توسط بدن کمک کنند.

به عنوان مثال برای کمک به جلوگیری از جذب روی از طریق معده پزشک ممکن است مسدود کننده های H2 یا مهار کننده های پمپ پروتون را برای کاهش تولید اسید معده تجویز کند.

در موارد دیگر پزشک ممکن است از طریق تزریق داخل وریدی دارویی به نام کلسیم دی سدیم ادتا استفاده کند. این دارو به خلاص شدن بدن از روی اضافی با اتصال به آن در خون کمک می کند. سپس بدن آن را به جای اتصال به سلول های دیگر از طریق ادرار دفع می کند. این روش به عنوان درمان کیلاسیون شناخته می شود.

اگر فردی به طور تصادفی اقلام حاوی روی را بلعیده باشد ممکن است برای برداشتن آن ها به جراحی نیاز داشته باشد.

از داروها نیز برای درمان عوارض فیزیکی مسمومیت با روی استفاده می شود. به عنوان مثال پزشکان ممکن است مسمومیت روی ناشی از مصرف خوراکی را با داروهای ضد استفراغ درمان کنند تا استفراغ و حالت تهوع را متوقف کنند.

اگر فردی به دلیل استنشاق مسمومیت روی داشته باشد، پزشکان ممکن است داروهایی برای کاهش علائم آنفولانزا و باز نگه داشتن راه های هوایی تجویز کنند.

خلاصه

اگرچه برخی از غذاها حاوی روی بسیار بالاتر از سطح بالای مصرف قابل تحمل 40 میلی گرم در روز هستند، هیچ موردی از مسمومیت با روی طبیعی گزارش نشده است.

با این حال مصرف بیش از حد روی می تواند از مکمل های غذایی یا مصرف تصادفی بیش از حد روی رخ دهد. همچنین جذب دوزهای بالای روی به روش‌ های دیگری مانند تماس با پوست یا تنفس دود ممکن است.

سمیت روی می تواند هم اثرات حاد (فوری) و هم اثرات طولانی مدت (مزمن) داشته باشد. شدت علائم شما می تواند به دوز و مدت مصرف بستگی داشته باشد.

مصرف دوزهای بالای روی ممکن است باعث علائم حاد گوارشی مانند استفراغ، اسهال و درد شکم شود. در موارد شدید خوردگی دستگاه گوارش و خونریزی گوارشی ممکن است رخ دهد.

استفاده طولانی مدت ممکن است عوارض جانبی کمتر فوری اما جدی ایجاد کند مانند کاهش کلسترول HDL، کمبود مس و سرکوب سیستم ایمنی بدن.

به طور کلی شما باید فقط تحت نظارت یک متخصص پزشکی از سطح بالای مصرف قابل تحمل تعیین شده تجاوز کنید.