ماجرای مالیات بر خرید سکه چیست؟

"مالیات قطعی خریدارن سکه از سیستم بانکی" درحالی در روزهای اخیر خریداران سکه  های پیش فروشی را شوکه کرد و باعث انتشار نقدهایی به این طرح شد که مضمون همه ی آنها به اتفاق این بود که بانک مرکزی در زمان پیش فروش، اعلام کرده بود این سکه ها مالیات ندارند.

بانک مرکزی در زمان پیش فروش سکه رسماً اعلام کرد: سکه های پیش فروشی مشمول مالیات بر ارزش افزوده نمی شوند و  آنچه سازمان مالیاتی ابلاغ کرده است تضادی با آنچه بانک مرکزی قبلاً اعلام کرده بود، ندارد چراکه بخشنامه جدید سازمان مالیاتی نشاندهنده آن است که باید خریداران سکه های پیش فروشی، مالیات عایدی بر سرمایه شان را پرداخت کنند.

ماجرا از این قرار است که عده ای در زمان پیش فروش سکه که طبق سیاست های مدیریت وقت بانک مرکزی انجام شد، قدرت خرید بالایی داشتند و توانستند تعداد زیادی سکه را بانک مرکزی بخرند و سودهای بالایی هم نصیب شان شد. این گروه حال که سرمایه شان چند برابر شده باید مالیات سرمایه شان را به دولت پرداخت کنند.

 آنطور که سازمان مالیاتی اعلام کرده، خریداران تا 20 سکه که طی سال 97 سکه خود را دریافت نموده‌اند، مشمول مالیات نمی‌باشند.

اما برای افرادی که بیش از 20 سکه دارند، مالیات مقطوعی وضع شده است که براساس آن نسبت به مازاد 20 سکه تا میزان 60 سکه به ازای هر سکه یک میلیون و 500 هزار ریال مالیات مقطوع تعیین شده است.

ضمن اینکه نسبت به مازاد 60 سکه تا میزان 100 سکه به ازای هر سکه 2 میلیون ریال مالیات مقطوع تعیین شده و نسبت به مازاد 100 سکه تا میزان 200 سکه به ازای هر سکه 2 میلیون و 500 هزار ریال مالیات مقطوع وضع شده است.

به گزارش تسنیم، در بسیاری از کشورهای جهان، بر درآمد حاصل از سرمایه گذاری در تملک دارایی های سرمایه ای مالیات وضع می شود که تحت عنوان مالیات بر عایدی سرمایه (Capital Gains Tax) به عنوان یکی از اجزای نظام مالیاتی شناخته می‌شود.

ایران طی سال‌های اخیر از ظرفیت این نوع مالیات استفاده نکرده که این موضوع همراه با نرخ تورم بالا و افزایش در حجم نقدینگی و نبود فضای کسب و کار مناسب، ایران را به بهشت سوداگران مبدل کرده است.

با عنایت به تحولات اقتصادی کشور در یک سال اخیر، بسیاری از صاحب نظران اقتصادی معتقدند از علل عمده آشفتگی بازار برخی دارایی ها نظیر بازار مسکن، سکه، ارز و خودرو فقدان یک نظام کارآمد مالیات بر عایدی سرمایه در کشور بوده و سبب شده تا سفته بازان علاوه بر کسب درآمدهای سرشار به افزایش هرچه بیشتر قیمت دامن بزنند.

لذا به تعبیری می‌توان مالیات بر عایدی سرمایه را نوش دارویی برای مقابله با غارت دسترنج مردم تعبیر کرد. خالی از لطف نیست بدانیم مجموعاً در سه قاره آسیا، آفریقا و اروپا تنها 11 کشور نظام مالیات بر عایدی سرمایه را نداشته و ایران یکی از این کشورها است که مالیات مذکور در آن پیاده سازی نشده است.

به طور خلاصه برخی از مهمترین دلایل اخذ مالیات بر عایدی سرمایه می توان به ایجاد عدالت مالیاتی در امتداد تحقق عدالت اجتماعی، کنترل سوداگری و سفته‌بازی در بخش‌های سرمایه‌پذیر از جمله مسکن، جلوگیری از فرار مالیاتی درآمدهای سایر منابع مشمول مالیات و کمک به توزیع صحیح درآمد بین اشخاص جامعه اشاره کرد.