شانه خالی کردن دولت از تخلفات صندوق ذخیره فرهنگیان

 آموزش و پرورش عیال‌وارترین وزارتخانه کشور است و نزدیک به یک سوم کارمندان دولت را شامل می‌شود، کارمندانی که در دورافتاده ترین نقاط کشور هم حضور فعال دارند و همواره تأثیرگذار و منشأ خدمت بوده‌اند و نفوذ فکری و فرهنگی آنها در دانش‌آموزان به صورت مستقیم و خانواده‌های آنان به صورت غیرمستقیم، غیرقابل انکار است.

شاید به دلیل همین تاثیرگذاری است که هر زمان که تنور انتخابات داغ می‌شود، معلمان یکی از اقشاری هستند که مخاطب بیشترین وعده‌ها که معمولا از جنس معیشتی است، می‌شوند. نفس وعده و جدی گرفتن این قشر مهم اقدامی زیبا و فرهنگی است و نشان از توجه به مسئله مهم تعلیم و تربیت دارد اما چرا فقط در آستانه انتخابات این اتفاق می‌افتد سایر مواقع معلمان تنها دلخوش به وعده‌ها هستند.

در کنار ناخرسندی معلمان از وعده‌های تحقق نیافته یا در آستانه انتخابات تحقق یافته مسئولان، مسئله صندوق ذخیره فرهنگیان هنوز برای آنها گنگ و غیرشفاف است.

*مسئولان وزارت آموزش و پرورش؛ ارباب وعده‌ها

معلمان همواره با وعده دلخوش بودند، وعده پرداخت معوقات پاداش فرهنگیان بازنشسته تا آخر ماه، وعده پرداخت حقوق حق التدریسی‌ها تا آن ماه، وعده افزایش حقوق و ... که طبیعتا بعد از خلف وعده‌های احتمالی آنها را بدبین و دلسرد می‌کرد.

یک معلم ایلامی که دانشجوی دکتراست و هفت سال سابقه تدریس دارد در مورد وعده‌های داده شده می‌گوید: مسئولان وزارت آموزش و پرورش در رسانه‌ها گفتند که حداقل حقوقی که به معلمان بعد از اجرای طرح رتبه‌بندی معلمان اضافه شد سیصد هزار تومان است اما برای نمونه به حقوق من تنها ۷۰ هزار تومان اضافه شد! هرچند به حقوق برخی از معلمان سیصد هزار تومان اضافه شد اما نباید درمورد همه معلمان چنین آماری داد زیرا اعتماد آنها را از بین می‌برد.

 یک آموزش دهنده نهضت سواد آموزی می‌گوید: بین ۷۰۰ تا یک میلیون تومان حقوق می‌گیرم و منتظر اجرایی شدن مصوبه مجلس در مورد استخدامم هستم اما دولت به آن عمل نمی‌کند.

معلم دیگری که ۱۶ سال سابقه تدریس دارد و کارشناسی ارشد روان‌شناسی است، می‌گوید: در طرح رتبه‌بندی به حقوق من حدود ۲۰۰ هزار تومان اضافه شد و طرح رتبه‌بندی آن گونه که تبلیغش را می‌کردند، اجرا نشد.

*اعتماد بر باد رفته فرهنگیان در موضوع صندوق ذخیره و دریغ از یک عذرخواهی ساده!

یکی از سؤال‌های مهم فرهنگیان این روزها این است که سرانجام سوءاستفاده مالی صندوق ذخیره چه شد و چرا شفاف سازی در این زمینه صورت نمی‌گیرد و آموزش و پرورش در مورد تخلفات توضیح نمی‌دهد؟

یک معلم تنکابنی گفت: معلمان معترضند که رسم امانتداری در صندوق ذخیره انجام نگرفت و بعد از افشای سوءاستفاده گسترده مالی در صندوق ذخیره فرهنگیان، شفاف‌سازی پیرامون این مسئله هم به عمل نیامد. همکاران آرزو به دل هستند که یک عذرخواهی ساده از آنها صورت گیرد.  

وی افزود: اکنون تخلفات را به بانک سرمایه نسبت می‌دهند اما یک کسی بیاید با مستندات درباره تمام تخلفاتی که مطرح شده در بانک سرمایه و صندوق ذخیره فرهنگیان توضیح دهد تا اصل همه چیز مشخص شود.

یک معلم شاغل در خدابنده زنجان در مورد بی اعتمادی معلمان به صندوق ذخیره فرهنگیان گفت: همکاران من بعد از افشای سوءاستفاده مالی در صندوق کم کم سرمایه‌هایشان را از صندوق بیرون آورده‌اند و من هم به این فکر افتاده‌ام. کاش حداقل یک عذرخواهی از معلمان در مورد این تخلفات صورت می‌گرفت.

علت عدم این عذرخواهی که کمترین انتظار فرهنگیان پس از فروریختن کوه اعتماد آنهاست مشخص نیست. آیا هنوز هم دولتی‌ها معتقدند که تخلفی در صندوق ذخیره صورت نگرفته و آنچه اتفاق افتاده یک معوقه بوده است؟

اسدالله عباسی عضو کمیسیون آموزش و تحقیقات مجلس در گفت‌وگو با فارس با محرز دانستن تخلفات صندوق ذخیره فرهنگیان بیان داشت: تاکنون هزار میلیارد تومان از تخلفات صندوق ذخیره مستندسازی شده و به نظر می‌رسد ادامه بررسی تخلفات دو ماه دیگر طول بکشد.

به نظر می‌رسد دولتی‌ها با توجیه‌های متعدد در آستانه انتخابات به دنبال شانه خالی کردن از تخلفات صندوق ذخیره هستند، از انداختن آن به دوش دولت قبل تا معوقه دانستن فساد مالی کلان و ناچیزدانستن تخلفات و منحصر کردن آن در بانک سرمایه. رویه‌ای که اعتماد معلمان را بیش از پیش مخدوش می‌کند به گونه‌ای که حتی وعده‌های انتخاباتی فراوان هم از آزردگی آنها نخواهد کاست.