آموزش، کلمه مظلوم در منابع طبیعی

اعتبارات منابع طبیعی ایلام که قابل توجه هم هست کجای این استان هزینه می‌شود که هر ساله به مدد شبکه‌های اجتماعی، مردم یکدیگر را پیدا می‌کنند و برای مهار حریق روانه جنگل‌های ایلام می‌شوند، چرا بخشی از اعتبارات را برای سازماندهی نیروهای تشکیلاتی مردمی تخصیص نمی‌دهند که حوادث تلخ و تاسف بارتری چون شهادت سرباز فداکار وطن «شهید میلاد ساقی» که در جریان اطفاء حریق چوار جان عزیزش را تقدیم کرد، نباشیم.

تا به کی مردم باید گوسفند نذر کنند که زودتر شعله‌های ناجوانمردانه آتش خاموش شود، تا درختان بلوط دیارمان را به مسلخ نابودی نکشد؟ 

اطفاء حریق با ساماندهی و آموزش نیروهای تخصصی امکان‌پذیر است و نمی‌دانم چرا مدیران ما نمی‌خواهند بپذیرند که در اثر رفتارهای غیر حرفه‌ای آنان است که هر روز بخشی از لباس تزئین شده زاگرس را با بی‌تدبیری خود به دست بی‌رحم و نامروت آتش می‌سپارند؟

بلوط‌های دیارم شرمندام اگر مدیران ما برای سوخته شدن گاه وبیگاهت، خم به آبرو نمی‌آورند.

یاداشتی از حسن نجفی