آمریکا؛ کشوری که به قطعنامه های شورای امنیت پایبند نیست

انگلیس در ماه اوت که به دلیل قرار گرفتن بین تعطیلات تابستانی کم برنامه ترین ماه های سال برای سازمان ملل متحد به محسوب می شود، ریاست شورای امنیت را عهده دار شد و تنها دراین دوره یک نشست با حضور وزیر خارجه خود برگزار کرد.

چرخش خلاف جهت کرسی های شورای امنیت، ریاست این شورا را در ماهی شلوغ به آمریکا سپرد تا دولتی که در این 21 ماه تهدیدهای جدی را متوجه پیمان ها، توافقنامه ها و حتی مصوبات الزام آور شورای امنیت و مجمع عمومی سازمان ملل کرده است، بر جایگاهی تکیه زند که پیش از این استفاده ابزاری از آن، کاملا مشهود بوده است.

اگر از خروج آمریکا در دوره ترامپ از پیمان آب و هوایی پاریس، توافق ترانس پاسفیک، پیمان نفتا و اعمال تعرفه های تجاری بگذریم اما از خروج این کشور از توافق هسته ای ایران، خروج از یونسکو، به رسمیت شناختن قدس به عنوان پایتخت رژیم صهیونیستی و انتقال سفارت آمریکا به این شهر، قطع یا کاهش کمک ها به آژانس های امدادی سازمان ملل، افزایش بدهی این کشور به سازمان ملل و خروج از شورای عالی حقوق بشر نمی توان به سادگی عبور کرد.

آمریکا مهرماه سال گذشته در حمایت از صهیونیست ها به راحتی از سازمان آموزشی ، علمی و فرهنگی ملل متحد(یونسکو) خارج شد. ، سازمانی است که در حفظ میراث فرهنگی و در مسیر پیشرفت کشورها در بخش های آموزشی، علمی، فرهنگی و تربیتی فعالیت می کند؛ آمریکا یکی از بنیانگذاران اصلی یونسکو پس از جنگ جهانی دوم است.

مناقشه آمریکا با این سازمان از آنجا آغاز شد که کمیته میراث جهانی یونسکو نام شهر باستانی 'الخلیل' را دارای ارزش جهانی فوق العاده خواند و آن را در فهرست میراث جهانی گنجاند.

این کمیته ضمنا این شهر را که در سرزمین های اشغالی فلسطین قرار دارد در فهرست 'میراث باستانی در معرض خطر ' هم قرار داد.

این اقدام نخستین نشانه ای بود که ناظران پی بردند دونالد ترامپ رئیس جمهوری فعلی آمریکا علاقه ای به ماندن این کشور در پیمان های جهانی و چند جانبه گرایی در مدیریت جهانی ندارد.

گواهی بر این ادعا را می توان در اظهارات ' ایرینا بوکووا ' دبیرکل پیشین یونسکو پس از مطلع شدن از تصمیم آمریکا برای خروج از این سازمان مشاهده کرد آنجا که گفت این تصمیم آمریکا ضربه‌ای به همه طرف‌ها و شکستی برای چند جانبه گرایی در دنیاست.

وی اضافه کرد: متقاعد شده ام یونسکو هیچگاه برای ایالات متحده اهمیت نداشته است؛ هر چند اکنون آمریکا نیز چنین حالتی را برای این نهاد پیدا کرده است.

بوکووا گفت: در دوره ای که منازعه ها جوامع را از یکدیگر جدا می کنند، باعث تاسف عمیق است که آمریکا از نهادی در سازمان ملل خارج می شود که سعی می کند آموزش برای صلح و حفاظت از فرهنگ های تحت هجوم را گسترش دهد.

رسانه های چینی از جمله خبرگزاری شین هوا نیز تصمیم دونالد ترامپ رئیس جمهور آمریکا برای خروج از یونسکو را نماد دیگری از تفکرات انزواطلبانه وی دانستند.

**نادیده گرفتن قطعنامه 2231

هشتم ماه مه (هجدهم اردیبهشت ماه) هم دونالد ترامپ در اقدامی یکجانبه و بدون ارائه مستندات لازم، اعلام کرد دیگر در توافق هسته ای سال 2015 که بین جمهوری اسلامی ایران و کشورهای عضو 1+5 منعقد شده بود، باقی نخواهد ماند.

توافقی که قطعنامه 2231 شورای امنیت هم آن را تایید و از همه طرف ها و سایر کشورها خواسته بود تا در اجرای این توافق همکاری کنند.

این درحالی بود که سه کشور اروپایی و اتحادیه اروپا به عنوان متحدان قدیمی ایالات متحده، روسیه و چین از این توافق حمایت کرده و خواستار تداوم آن بودند. در این ارتباط امانوئل مکرون رئیس جمهوری فرانسه و آنگلا مرکل صدر اعظم آلمان نیز به واشنگتن سفر کردند و سعی داشتند تا ترامپ را برای ماندن در این توافق مجاب کنند اما این بار هم یکجانبه گرایی ترامپ و اطرافیان جنگ طلب وی که متاثر از رهنمودهای صهیونیست ها و دلارهای سعودی بودند، خط بطلانی بر دستاورد دیپلماسی چند جانبه گرایی و قطعنامه شورای امنیت کشید و نشان داد این قطعنامه ها فقط در جایی اعتبار دارند که منافع کاخ سفید نشین ها را تامین کنند.

**یکجانبه گرایی درباره قدس

درست چهار روز پس از خروج از برجام، آمریکای ترامپ تصمیم خود را برای شناسایی قدس به عنوان پایتخت رژیم صهیونیستی اعلام کرد. این اقدام موج مخالفت جوامع بین المللی را برانگیخت.

مساله در شورای امنیت مطرح شد، همه اعضای شورا و دبیرکل سازمان ملل تاکید کردند که مساله قدس باید به عنوان آخرین مرحله فرایند صلح و راه حل دو کشور مطرح و دو طرف درباره آن تصمیم گیری کنند.

اما تنها یک کشور دارای حق وتو، مانع شد تا این موضوع در شورای امنیت بلوکه شود و ره به جایی نبرد اما تلاش کشورهای اسلامی و عربی متوقف نشد.

آنها این موضوع را به مجمع عمومی سازمان ملل بردند، حدود 120 کشور جهان با تصمیم آمریکا مخالفت کردند اما کاخ سفید باز هم یکجانبه گرایی و بی توجهی به ارکان سازمان ملل را پیش گرفت و با اعزام مایک پنس معاون اول، جرد کوشنر داماد و مشاور صهیونیست ترامپ، وزیر خزانه داری که خود نیز از صهیونیست ها است و دختر ترامپ، سفارت آمریکا در قدس بازگشایی شد.

**وتوی قطعنامه در حمایت از صهیونیست ها

این اقدام آمریکا باعث شد تا راهپیمایی بازگشت بزرگ فلسطینی ها که از ماه مارس آغاز شده بود شدت بیشتری به خود گیرد اما تک تیراندازهای صهیونیست که از راهپیمایی مسالمت آمیز فلسطینی ها هراس داشتند، به سمت مردم عادی و بدون سلاح غزه شلیک کردند و حدود 200 نفر را کشته و بیش از 12 هزار نفر را مجروح کردند.

برخی کشورها از جمله کویت قطعنامه ای را پیشنهاد داد که به موجب آن این جنایات محکوم و از دبیرکل سازمان ملل می خواست تا کمیته ای را برای بررسی و تحقیق درباره این حوادث روانه منطقه کند.

نیکی هیلی نماینده آمریکا در سازمان ملل، در روز رای گیری تنها کشوری بود که دست خود را در مخالفت با این قطعنامه بلند کرد در حالی که 14 عضو دیگر از جمله کشورهای اروپایی موافق آن بودند.

این بار هم کشورهای اسلامی و عرب موضوع را به شورای حقوق بشر و مجمع عمومی سازمان ملل کشاندند. در مجمع عمومی قطعنامه ای به پیشنهاد ترکیه به عنوان رئیس دوره ای سازمان همکاری اسلامی و الجزایر به عنوان رئیس دوره ای اتحادیه عرب مطرح شد؛ آمریکا که می دانست اکثریت کشورهای عضو مجمع عمومی با آنها هم نظر نیستند، سعی کرد موضوعی انحرافی را وارد قطعنامه کند اما خواست جامعه بین الملل، مخالف آن بود.

در نهایت مجمع عمومی سازمان ملل متحد به قطعنامه کشورهای اسلامی رای داد و شورای حقوق بشر هم رژیم صهیونیستی را به دلیل جنایات جنگی محکوم و کمیته ای برای تحقیق در این باره تشکیل داد. نتایج این کمیته باید به دادگاه بین المللی کیفری ارسال شود.

**خروج از شورای حقوق بشر

آمریکا که عضو دائم شورای امنیت سازمان ملل است و تنها در این شورا (حقوق بشر)حق وتو دارد که منافع خود را پیگیری می کند، در دوره ترامپ منزوی تر از همیشه شده و غیر از این شورا نمی تواند حرف خود را به کرسی بنشاند.

از این رو، مایکل پمپئو وزیر خارجه آمریکا و نیکی هیلی نماینده آمریکا در سازمان ملل متحد عصر 20 ژوئن (30 خرداد) در جمع رسانه ها حاضر شدند و با قرائت بیانیه هایی اعلام کردند که آمریکا دیگر در شورای حقوق بشر نمی ماند و از آن خارج می شود.

آنها دلیل این اقدام را «جانبداری‌های نهادینه» شورای حقوق بشر علیه رژیم صهیونیستی دانستند و هیلی این شورا را به 'خصومت بی‌پایان' با رژیم صهیونیستی متهم کرد.

وی اظهار کرد این نهاد در سال میلادی جاری پنج قطعنامه علیه اسرائیل تصویب کرده که بیش از پنج برابر تعداد قطعنامه‌هایی است که در مجموع علیه دیگران به تصویب رسیده است.

رعد الحسین کمیسیونر پیشین حقوق بشر سازمان ملل متحد درباره جنایات صهیونیستی گفته بود: مردم فلسطین نیم قرن است که تحت اشغال نظامی زندگی می‌کنند. نتیجه ادامه اشغال، محکوم بودن مردم به تحمل رنج بیشتر است.

**بدهی و قطع کمک به سازمان ملل

دولت ترامپ در حالی ریاست دوره ای شورای امنیت سازمان ملل متحد را در ماه جاری میلادی بر عهده گرفته است که علاوه بر آنچه گفته شد، این کشور جزو بدهکارترین دولت ها به سازمان ملل است و از ابتدای حضور ترامپ در کاخ سفید هم اعلام کرده است که کمک های خود را به این نهاد بین المللی کاهش می دهد.

به دنبال آن، آمریکا در راستای حمایت های بی دریغ خود از رژیم صهیونیستی نخستین هدف کاهش کمک به سازمان ملل را متوجه آژانس امداد و اشتغال آوارگان فلسطینی (آنروا) کرد که می کوشید با تامین مایحتاج اولیه ساکنان در محاصره غزه، کمی از رنجی که رژیم صهیونیستی برای آنان فراهم کرده است بکاهد.

همه این مسایل و دست پیدا و پنهان آمریکا در همه درگیری های منطقه ای و جهانی این گفته جان لیمبرت دیپلمات پیشین آمریکا را تایید می کند که گفته بود ' سیاست خارجی دولت ترامپ بر اساس زورگویی و پایمال کردن پیمان های بین المللی تعریف شده است از این رو، ریاست آمریکا بر شورای امنیت سازمان ملل توجیهی ندارد.'