پشت پرده خبر ادعایی انفجار تروریستی یازدهم محرم در بحرین به نفع چه کسانی است؟

 درخصوص خبر مخابره شده توسط وزارت کشور بحرین مبنی بر انفجاری تروریستی ای که به مجروحیت پنج پلیس انجامیده است ذکر چند نکته ضروری است.

خبر ادعایی وزارت کشور بحرین از این قرار است: «انفجار تروریستی منجر به مجروحیت سطحی پنج نفر از نیروهای پلیس شد که در حال تامین امنیت مراسم عزاداری در منطقه الدیه بودند».

نکته قابل توجه اینکه زمان انتشار این توییت هم تقریبا دو ساعت پس از سرکوب حرکت جوانان بسوی میدان اللولوء است.

در این خصوص باید پرسید: پشت پرده انفجار تروریستی ادعایی در روز یازدهم محرم و در طی مراسم عزاداری منطقه الدیه (دِه) بحرین چیست؟ این خبر به نفع کیست؟

با کنار هم گذاشتن قطعات پازلی که نظام آل خلیفه طی دهه محرم امسال در جلوی چشمان ما قرار داده است به راحتی می توان به چیستی خبر ادعایی پی برد:

نیروهای امنیتی، لباس شخصی ها و مزدوران نظام حتی پیش از آغاز ماه محرم اقدام به تخریب نمادهای محرمی در بسیاری از مناطق بحرین نمودند.

بسیاری از مسوولین حسینیه ها، مداحان و خطیبان پیش از آغاز مراسمها و در طول دهه احضار، تهدید و یا بازداشت شدند.

رژیم در روز هشتم محرم اقدام به توقیف مسجد الخواجه منامه که محل اقامه نماز شب عاشورا و قرائت خطبه عاشورا بود نموده و متولیان آن را تهدید کرد که حق بازگشایی و استفاده از امکانات آن را ندارند.

فیلمها و تصاویر بسیاری از این اقدامات تجاوزگرانه رسمی نظام، در گیری آنان با اهالی مناطق و توسل آنها به گاز اشک آور و اسلحه ساچمه ای در مقابله با مردم در طول دهه محرم به طور وسیع نشر شد که تا روز یازدهم محرم نیز ادامه داشت.

انعکاس این اخبار رژیم آل خلیفه را متهم به اعمال سیاست تبعیض گرایانه در قبال اکثریت شیعه بحرین و نقض آشکار آزادی های دینی و عقیدتی نموده است.

مردم بحرین در حرکتی تاریخی در شب عاشورا با حمل تصاویر آیت الله عیسی قاسم در منامه و اطراف مسجد الخواجه تجمع نموده در خیابان نماز جماعت اقامه کردند و به طرق مختلف خطبه عاشورا را که شیخ حسین الدیهی معاون دبیرکل جنعیت الوفاق از خارج از بحرین قرائت می کرد در سراسر منامه بطور مستقیم پخش نمودند.

همچنین مردم شعارهایی به حمایت از آیت الله عیسی قاسم سر داده و سپس دسته عزاداری علما بطور منسجم و با همراهی پرشور مردم در منامه حرکت نمود.

صبح عاشورا نیروهای امنیتی منامه و تمامی مغازه ها و منازل و اماکن حوالی مسجد الخواجه و مسجد را به دقت تفتیش نمودند تا امکانات و منابع مردم برای پخش خطبه عاشورا را کشف نمایند.

اهالی منطقه الدراز ظهر عاشورا به طرف منزل آیت الله عیسی قاسم حرکت کرده و سعی به شکستن محاصره آن نمودند و با وجود مواجهه با سرکوب شدید نظامیان ایستادگی نموده و خود را تا نزدیکی منزل ایشان رساندند.

غروب عاشورا علمای بحرین در بیانیه ای حرکت مردم را ستوده و آن را حماسه ای حسینی و پیام عاشورای بحرین و نوید بخش روزهایی سراسر آمادگی در خط اصلاح حسینی خواندند.

همچنین علمای بحرین اعلام کردند تمامی تحرکات سیاسی در بحرین را در راستای نصرت به قضیه امام حسین ع و مبادی اسلامی می دانند.

شب عاشورا فیلمی کوتاه و خبری مختصر در خصوص حضور سفیر آمریکا بطور ناشناس در مراسمهای منامه توسط شبکه های اجتماعی مخابره شد که کاربران و شخصیات های سیاسی از دو بعد مختلف به آن واکنش نشان دادند، عده ای آن را مکاری و حیله‌ رژیم برای آرام‌ نشان دادن منامه برای سرپوش گذاشتن بر اقدامات تجاوزگرانه اش که تا آن روز منتشر شده بود خواندند، و عده ای هم تاکید داشتند سفیر آمریکا با چشمان خود دید که شیعیان بحرین مسالم اند و هیچ عمل خرابکارانه ای در مجالس و مراسمهای محرم صورت نمی گیرد.

باتوجه به اینکه طبق رسم دیرینه عزاداری مرکزی بحرین در روز یازدهم محرم در منطقه الدیه(دِه) صورت می گیرد و باتوجه به خطبه های حماسی ای که سالهای پیش در این مراسم توسط علما و فی المثال شیخ علی سلمان القا شده است و با در نظر گرفتن نزدیکی این منطقه به میدان اللولوه، از صبح روز یازدهم محرم (روز انفجار ادعایی) نیروهای امنیتی بصورت گسترده در اطراف این منطقه و میدان اللولوه مستقر شده و منطقه را تحت کنترل داشتند.

عصر روز یازدهم جوانان پس از پایان مراسم عزاداری به طرف میدان اللولوه حرکت کردند که به شدت توسط نیروهای امنیتی سرکوب شده و مورد هدف گازهای اشک آور و اسلحه ساچمه ای قرار گرفتند که به مجروحیت عده زیادی انجامید.

تمامی این موارد حکایت از آن می کند که رژیم آل خلیفه باید طبیعتا از ماه محرم و بخصوص عاشورا واهمه داشته و خود را در این ایام مورد خطر بیشتر و قوی تری ببیند که چه بسا به سرنگونی آن ولو در بلند مدت بیانجامد. چرا که به خوبی درک کرده است قیام امام حسین (ع) روشنگر راه و نیروی محرک شیعیان است که هرگز خاموش شدنی نیست.

بدیهی است که نظام به هر بهانه ای برای محدود کردن و نهایتا برچیدن این دستگاه متوسل شود. چه بهانه ای بهتر از اتهام تروریسم و اعمال خرابکارانه. اتهامی که هم در عرصه بین المللی و هم داخلی برای آن دست آوردهایی دارد.

همچنین این مطلب در عرصه بین المللی توجیهی بر اقدامات تجاوزگرانه نظام بوده و در داخل راه را برای سرکوب شدیدتر و اعمال محدویت بیشتر بر شؤونات مذهبی شیعیان هموارتر می کند.