انتظار دیگر بس است

بهاره رسایی؛ رفع معضل بیکاری از وعده تا عمل، از تولید تا اشتغال شعاری که این روزها زیاد در محافل مختلف زده می‌شود ولی هیچ وقت عملی نشده است.

هرچند در نشست اصحاب رسانه استان کرمانشاه با جمعی از مسئولان شهرستان صحنه که نورالدین فرزادی‌پور فرماندار شهرستان صحنه نیز عنوان کرد که در نیمه‌ی دوم سال 96 گام‌های مثبتی از طرف فرمانداری و با همکاری مسئولین برخی ادارت دولتی برای حل و رفع مشکل بیکاری در این شهرستان برداشته شده است و با اینکه در شش ماه گذشته تعداد افرادی که بیمه تأمین اجتماعی دارند در سطح شهرستان صحنه چهار درصد رشد داشته‌اند، این رشد را مساوی با کاهش چهار درصدی بیمه بیکاری دانست و خرسند شدیم که در این مدت کوتاه این میزان از اشتغال در شهر صحنه ایجاد شده است.

به گفته فرزادی‌پور در همین مدت شهرستان صحنه بعد از شهر کرمانشاه در بین شهرستان‌های تابعه کرمانشاه رتبه‌ی اول را از نظر جذب اعتبار و اعطای تسهیلات خود اشتغالی به کشاورزان، دامداران و روستاییان را کسب کرده است برای رفع مشکل بیکاری باید یکایک مردم و مسئولین عزمی جهادی داشته باشند.

هرچند که در شهرستان صحنه 47 واحد تولیدی صنعتی راکد وجود دارد که حتی برخی از این واحدها از حیث تولیدات‌شان در کشور تک هستند و با توجه به مشکلاتی که در راه تولید و گام‌های عرضه‌ی تولیدات به بازار برای آنها به وجود آمده، فعالیت خود را تعطیل کرده‌اند و رایزنی‌هایی برای بازگشایی دوباره‌ی این واحدهای تولیدی انجام شده  و اظهار امیدواری کردند که با از سرگیری فعالیت‌های این واحدها گامی در جهت اشتغال جوانان شهرستان صحنه برداشته شود.

اما در جمع‌بندی نهایی این گونه به نظر می‌رسد که فرمانداری شهرستان صحنه گام‌های مؤثری در راه حل کردن مشکل بیکاری در این شهرستان برداشته‌اند و گام‌هایی که نیازمند توجه، همکاری و حمایت و همدلی سایر ارگان‌های دولتی و ملی می‌باشد.

 پس با این تفاسیر بالا باید دید که آیا فرصت‌های بالقوه شهرستان صحنه تبدیل به فرصت‌های واقعی و عملی برای اشتغال جوانان این شهر  خوهد شد؟!

 آیا در آینده نزدیک شاهد بازگشایی واحدهای تولیدی راکد این شهر خواهیم بود؟

 آیا در فرصت‌های شغلی که با راه‌اندازی مجدد این واحدها ایجاد می‌شوند جایی برای اشتغال بومی جوانان صحنه‌ای هم وجود دارد؟

یا این که این شعار هم مانند سایر شعاره توشالی است و فقط برای دلخوشی و دگرمی و امیدواری جوانان زده می‌شود تا مسکنی باشد برادی دردهای آنان.

یا این که این هم شعاری است که  همانند سایر مسئولانی که بارها در نشست‌ها، سمینارها و همایش‌های مختلف گفته‌اند و هیچ وقت هم عملی نشد و هر روز هم به خیل بیکاران اضافه می‌شود ولی هنوز امید دارند که روزی سرکار بروند.

باید در انتظار نشست تا ببینم این وعده‌ها عملی می‌شود یا در حد همان شعار دیگر مسئولان باقی خواهد ماند.

پس انتظار دیگر بس است.