ریه هم در تولید خون نقش دارد
محققان دانشگاه کالیفرنیا سانفرانسیسکو به این نتیجه رسیدهاند که ریه نیز در تولید خون نقش دارد در حالی که پیش از این تولید خون صرفا وظیفه مغز استخوان قلمداد میشد.
به گزارش فرتاک نیوز، بدن انسان همچنان رازهای زیادی دارد که با پیشرفت علم و فناوری هر روز ابعاد تازهای از آنها کشف میشود.
محققان دانشگاه کالیفرنیا سانفرانسیسکو در آزمایشهای خود بر روی موشها به این نتیجه رسیدهاند که حجم زیادی از پلاکتهای خون در ریهها تولید میشود و میتواند به عنوان یک مخزن پشتیبان برای زمانی که مغز استخوان به خشکی میگراید استفاده شود.
پیش از این تصور میشد گلبولهای قرمز که وظیفه حمل اکسیژن، گلبولهای سفید که وظیفه مقابله با عوامل خارجی و پلاکتها که وظیفه جلوگیری از خونریزی را بر عهده دارند همگی در مغز استخوان تولید میشوند. با وجود اینکه نمونههایی از پلاکت در بافت ریه دیده شدهبود اما همواره تولید آن وظیفه مغز استخوان قلمداد میشد.
در این تحقیق محققان دانشگاه آمریکایی برای مشاهده روند حرکت پلاکتها در ریه و نقش آنها در سیستم ایمنی اقدام به عکسبرداری از ریه موشها کردند. پلاکتهای این موشها در عکسبرداری به رنگ سبز در آمده بود که نشان دهنده حجم بالای "مگاکاریوسیت" است. مگاکاریوسیتها سلولهای سازنده پلاکتها هستند.
با بررسی تصاویر و انجام آزمایشهای دقیقتر محققان به این نتیجه رسیدند که این سلولها در هر ساعت بیش از 10 میلیون پلاکت تولید میکنند که بیش از نیمی از پلاکتهای مورد نیاز یک موش را شامل میشود.
مارک لونی محقق ارشد این تحقیق گفت: مشاهدات ما نشان میدهد که ریه علاوه بر تنفس در تولید خون نیز نقش کلیدی دارند و با توجه به آزمایشهای انجام شده این موضوع در رابطه با ریههای انسان نیز صادق است.
ممکن است نتایج این تحقیق این موضوع را به ذهن متبادر کند که مغز استخوان نقش کمتری در تولید خون دارد اما اینگونه نیست زیرا منشاء اصلی مگاکاریوسیتها مغز استخوان است و پس از تولید شدن بخش عمدهای از آنها راهی ریه میشوند.
دلیل حرکت این سلولها به ریه برای تولید پلاکت ممکن است به خاطر نیروی مکانیکی وود در خون و یا سیگنالدهی مولکولی باشد و در حال حاضر به طور کامل دلیل آن مشخص نشده است.
لونی خاطرنشان کرد: نتایج این تحقیق میتواند برای درمان بیماران ترومبوسیتوپنی که از کمبود شدید پلاکت خون و عدم انعقاد خون رنج میبرند بسیار تاثیرگذار باشد.
نتایج این تحقیق در ژورنال علمی Nature منتشر شده است.