راهکار‌های درمانی برای کودکان دچار اختلال تحصیلی

اگر کودکی دچار مشکل خوانش پریشی باشد انواع درمان‌های مختلف برای انجام می‌شود تا به بهبود مهارت خواندن و نوشتن کودک کمک کند.

بنا بر آخرین یافته‌های محققان، هرچه شناسایی بیماری زودتر انجام شود، درصد موفقیت درمان بیشتر خواهد بود، اما حتی افراد بزرگسال مبتلا به مشکل خوانش پریشی هم درصورت دریافت کمک های درمانی می توانند درمان شوند یا عارضه در آنها کاهش یابد.

این اختلال با نام Dyslexia شناخته می‌شود و سبب دشواری در یادگیری و خواندن می‌شود؛  این اختلال زمانی روی می‌دهد که مشکلی در نحوه پردازش مغز با نماد‌های گرافیکی روی می‌دهد.

اختلال مشکل در شناسایی کلمه هاست و افراد دچار آن از ضریب هوشی مناسبی برخوردارند؛ بنا بر آمار‌ها برخی از مبتلایان به این اختلال دارای ضریب هوشی بسیار بالا هستند.

فرد مبتلا به نارسا خوانی معمولاً دچارمشکل‌های درتشخیص کلمه ها، املا و رمزگشایی از کلمه هاست؛ در مغز این فرد کلمه‌ها به شیوه‌ای متفاوت پردازش می‌شوند که سبب ناتوانی در تشخیص کلمه ها، هجی کردن و رمزگشایی از آنها می‌شود.

این اختلال از طیف بیماری‌های عصبی و با ریشه ژنتیکی است و معمولاً امکان دارد در خانواده چندین نفر به این مشکل دچار باشند؛ ابتلا به خوانش پریشی در نتیجه آموزش و یادگیری ضعیف نیست.

شناسایی این عارضه معمولاً از زمان خردسالی و با مشاهده مشکل کودک درخواندن کلمات و درک معانی آنها شناسایی می‌شود؛ به گفته کارشناسان انجام برخی تمرین‌ها و بهره گرفتن از راهنمایی مشاوران می‌تواند سبب بهبود مهارت‌های خواندن و نوشتن کودک شود.

درصورتی که این احتمال را می‌دهید که فرزند شما مبتلا به مشکل خوانش پریشی ابتدا به متخصص مراجعه کنید؛ محققان انواع سوال‌ها و شیوه‌های تشخیصی برای شناسایی این مشکل را دارند همچنین بهره گیری از یک روانشناس آموزشی به کودک کمک می‌کند تا با مشکل خود مواجه شود و دچار افسردگی و انزوای اجتماعی در کنار دیگر همسالان خود در مدرسه نشود.

از جمله آزمایش‌های تشخیصی برای شناسایی این عارضه می‌توان به مواردی چون بررسی اطلاعات عمومی کودک، بررسی ضریب هوشی، اندازه گیری مهارت‌های شفاهی، بررسی میزان تشخیص کلمه ها، رمزگشایی، توانایی خواندن کلمه ها، بررسی پردازش واژ کلمه ها، تسلط برکلمه ها، درک مطلب، دانش واژگان و مواردی از این دست اشاره کرد.

برخی پژوهش‌ها نشان می‌دهند ارتباطی بین خوانش پریشی با ابتلا به افسردگی و ADHD وجود دارد و پس از تشخیص قطعی عارضه پزشکان و والدین کودک می‌توانند بهترین راهکار برای کمک به کودک را در نظر بگیرند.

خردسالان دچار خوانش پریشی ممکن است زودتر از همسالان خود موفق به راه رفتن، صحبت کردن و یا حتی مهارت هایی، چون دوچرخه سواری شوند.

از جمله راهکار‌های درمانی استفاده از برنامه‌های خواندن است؛ کودک مبتلا به نارساخوانی، در تطابق دادن حروف با اصوات  و تطبیق کلمه‌ها با معانی آنها دچارمشکل است.

آنها به ابزار‌هایی برای خواندن و نوشتن بیش از همسالان خود نیاز دارند و برای رفع مشکل خود نیازمند تمرین مستمر و داشتن پشتکار هستند.

با شرکت در جلسه‌های درمانی به تدریج کودک مهارت هایی چون خواندن واژه به واژه کلمه ها، سریع خواندن کلمه ها، درک معانی، املای درست کلمه‌ها و بهبود دستخط را می‌آموزد.

آموزش چند حسی هم یکی دیگر از راهکار‌های درمانی برای کمک به رفع مشکل خوانش پریشی کودکان است؛ در این شیوه درمانی کودکان می‌آموزند تا از تمامی حواسشان برای درک معانی کلمه‌ها بهره بگیرند؛ حس لامسه، بینایی، شنوایی، بویایی و حرکت به آنها کمک می‌کند تا کلمه‌ها را شناسایی و به یاد بسپارند.

برای کمک به یادگیری بهتر درس‌ها و رفع مشکل کودک درمدرسه، لازم است والدین با معلمان و مربیان کودک درمدرسه گفت‌وگو داشته باشند تا معلمان توجه ویژه‌ای به کودک داشته و او را دچار استرس نکنند.

استفاده از برخی فناوری‌ها ازجمله کتاب‌های صوتی هم می‌تواند به درک بهتر کلمه‌ها به وسیله کودک مبتلا به خوانش پریشی کمک کند و به این ترتیب کودک آسان‌تر با کلمه‌ها ارتباط برقرار کند.

کودک دچارخوانش پریشی معمولاً دچار مشکل هایی چون خستگی مزمن به ویژه پس از تمرکز روی کلمه هاست و کارشناسان توصیه می‌کنند والدین و مربیان با آرامش وحوصله با کودک تمرین کنند تا او دچار بی انگیزگی نشود.

برخی از مبتلایان به اختلال خوانش پریشی دچارمشکل هایی، چون حساسیت فصلی، آلرژی غذایی، آسم و اگزما هستند.

متخصصان به والدین توصیه می‌کنند کمک به کودک و آموزش او را محدود به محیط مدرسه و کلاس‌های درمانی نکنند، بلکه از هر فرصتی حتی در خانه برای کمک به کودک و یادگیری کلمه‌ها به او استفاده کنند.

از جمله مواردی که می‌تواند به کودک دچار خوانش پریشی برای بهبود دریادگیری و استفاده از کلمه‌ها کمک کند می‌توان مواردی، چون مطالعه درمکانی آرام و کم سروصدا، مطالعه با کمک ابزارهایی، چون CD، رایانه، کتاب صوتی و گوش دادن به فایل‌های صوتی، همراه داشتن کتاب قصه و کاغذ‌های کوچک حاوی معانی لغت ها، دور کردن کودک از استرس، سرزنش و نگرانی، تغذیه مناسب کودک با مواد سالم و مغذی و استراحت به اندازه کودک را نام برد.