راه رفتن آرام ممنوع

 اطلاعات مورد استفاده در این تحقیقات از یک مطالعه بلند مدت با مشارکت نزدیک به هزار نفر انجام گرفت که همگی در یک سال در نیوزیلند به دنیا آمده بودند.

در این مطالعه تمام زندگی داوطلبان مورد بررسی و آزمایش قرار گرفت و وضعیت سلامت آن‌ها به ویژه در دو سال اخیر که منتهی به ۴۵ سالگی این افراد بوده است، به دقت تحت بررسی قرار گرفت.

در ارزیابی‌های اخیر داوطلبان با استفاده از MRI مشخص شد افرادی که با سرعت کمتری راه می‌روند، حجم مغز کمتری دارند، قشر مغز آن‌ها نازک‌تر است، سطح مغز کمتری دارند، ضایعات ناشی از بیماری رگ‌های کوچک مغزی در آن‌ها بیشتر است و در مجموع مغز پیرتری دارند.

علاوه بر این در ارزیابی دیگری که توسط ۸ ناظر با ارزیابی تصاویر مربوط به چهره داوطلبان انجام گرفت مشخص شد افرادی که با سرعت کمتری راه می‌روند، چهره پیرتری دارند.

بر اساس این تحقیقات سرعت پیر شدن مغز افرادی که با سرعت کمتری راه می‌روند، بالاتر از سایرین است و وضعیت سلامت ریه‌ها، دندان‌ها و سیستم ایمنی بدن آن‌ها در مقایسه با افرادی که با سرعت بیشتری راه می‌روند، بدتر است.

به گفته محققان با استفاده از آزمایشات عصبی شناختی در سن سه سالگی و امتیازات به دست آمده در رابطه با IQ، درک زبان، تحمل خستگی، توانایی‌های حرکتی و کنترل احساسات می‌توان سرعت راه رفتن افراد را در سن ۴۵ سالگی پیش‌بینی کرد.