معاون وزیر بهداشت: اجازه به پزشکان برای انجام مداخلاتی در درمان بیماران مبتلا به کرونا

 بر اساس بند 27 بیانیه هلسینکی، که به تأیید انجمن جهانی پزشکی رسیده و یک سند مورد استناد بین‌‌المللی است، برای درمان هر بیمار، در زمانی که درمان استانداردی وجود ندارد و یا درمان‌‌های فعلی پاسخگو نیست، پزشک معالج می‌‌تواند مداخلات تأیید نشده مورد نظر خود را که بر اساس شواهد موجود که امید قابل توجهی برای تأثیر مثبت آنها در جهت نجان جان بیماران وجود دارد، براساس قضاوت بالینی و پس از مشورت با سایر همکاران و کسب رضایت آگاهانه از بیماران و یا تصمیم‌‌گیرنده جایگزین آنها انجام دهد.

دکتر رضا ملک‌‌زاده، معاون تحقیقات و فناوری وزارت بهداشت، با ابلاغ نامه‌‌ای به دانشگاه‌‌های علوم پزشکی کشور، ضمن تأکید بر لزوم انجام استاندارد مراحل پژوهش در قالب طرح‌‌های پژوهشی، نوشت: لازم است پزشکان محترم مطلع باشند که برای نجات جان بیماران در خطر جانی جدی، می‌‌توانند مداخلاتی را با در نظر گرفتن بند 27 بیانیه هلسینکی انجام دهند.

وی در این نامه تأکید کرد: لازم است پزشکان صلاحیت بالینی لازم را داشته باشند و در عین حال، کلیه این اقدامات و نتیجه مشورت با سایر پزشکان، در پرونده بیماران ثبت شود. پزشک تجویزکننده موظف است تمام این اطلاعات را در اولین فرصت ممکن در قالب یک پژوهش برای ارزیابی ایمنی و اثربخشی، مدون کند. بدیهی است مداخلات انجام شده باید بر اساس شواهد و اصول علمی باشد و پزشک معالج، مسئول اطمینان از وجود شواهد کافی برای انجام مداخله است.

ملک‌‌زاده درباره این نامه گفت: در حال حاضر برای بیماری کرونا درمان ثابت‌‌شده‌‌ای وجود ندارد و برخی بیماران به مراحل نهایی بیماری می‌‌رسند که در این‌‌صورت اگر مداخلاتی صورت نگیرد، ممکن است بیمار فوت کند؛ بر همین اساس، بنده از پزشکان خواستم در چنین شرایطی که جان بیماران مبتلا به کرونا در خطر است، داروهایی که برای ویروس‌‌های دیگر مانند آنفلوآنزا، سارس و مرس و... قبلاً نیز تجویز می‌‌شدند را بر اساس قضاوت بالینی خود، برای بیماران مبتلا به کرونا جهت نجات جان آنها، تجویز کنند.

وی افزود: البته همه درمان‌‌هایی که پزشکان مد نظر قرار می‌‌دهند در کمیته اخلاق بررسی و تصویب می‌‌شوند و در حال حاضر نزدیک به 20 نوع معالجه را برای بیماران مبتلا به کرونا امتحان می‌‌کنیم تا بدانیم کدام روش درمانی مؤثرتر است زیرا این ویروس جدید است و در هیچ کتاب مرجعی، درمان آن نوشته نشده است اما به پزشکان نیز اجازه دادیم که بر اساس تشخیص خود داروهای مؤثر را تجویز کنند.