ورود افراد غیرحرفهای به آزمایشگاه، سد راه پاتولوژیستها
کمترین توجه در کتاب «ارزشگذاری نسبی خدمات سلامت» به خدمات آزمایشگاهی و بافتشناسی شده است. در چنین شرایطی متولیان سلامت با توجه به سختی و دقت کار متخصصان باید تعرفهها را بازنگری کنند.
به گزارش فرتاک نیوز، مهناز ربیعی متخصص پاتولوژی گفت: در کتاب ارزشگذاری نسبی خدمات سلامت، کمترین توجه به خدمات آزمایشگاهی و بافت شناسی شده است و جامعه آزمایشگاهی و پاتولوژی نیازمند بازنگری تعرفه خدمات آزمایشگاهی و بافت شناسی از سوی نظام پزشکی و سیاستگذاران سلامت هستند.
وی ادامه داد: وظیفه متخصص پاتولوژی که پزشک و متخصص آسیب شناسی بالینی و جراحی است، اداره کردن، کنترل و تصحیح جوابهای آزمایش بیماران در آزمایشگاه است که متخصص پاتولوژی که دوره پزشکی و تخصص آزمایشگاه را گذرانده میتواند با تطبیق اطلاعات پزشکی و آزمایشگاهی صحیحترین جواب آزمایش را تهیه و به دست بیمار دهد.
متخصص پاتولوژی گفت: انجام یک پروسیجر مثل آسپیراسیون سوزنی از تیرویید قیمت بالاتری از بررسی پاتولوژی همان نمونه دارد، در حالیکه انجام آسپیراسیون با یک سوزن و در عرض ۱۰ دقیقه با ۸ تا ۱۵ لام تهیه میشود و بررسی آنها توسط پاتولوژیست حداقل ۲۰ تا ۳۰ دقیقه زمان میبرد و نگاه کردن با میکروسکوپ بسیار چشم را اذیت میکند یا بررسی لام خون محیطی در آزمایشگاه برای هر لام حدود ۶۰۰ تومن است که نسبت به انجام این کار بسیار ارزان است و نحوه کار در برخی موارد سخت و طاقت فرساست و نیاز به مطالعه و تجربهی بالا دارد، ولی ارزش نسبی آن بسیار پایین است.
وی افزود: با وجود حجم کار بالا، تخصصی بودن کار تطبیق اطلاعات پزشکی، آزمایشگاهی و صحت جواب آزمایش دیده شده که پرسنل آزمایشگاه که کاردان، کارشناس آزمایشگاه و بعضا کارشناس ارشد و دکترا آزمایشگاه هستند کار پاتووژیستها را با روشهایی که یاد گرفتند انجام میدهند.
پاتولوژیست کشورمان در ادامه اظهار داشت: دکتراهای غیر پزشک معتقدند که آنها کار آزمایشگاه را بهتر و درستتر از پزشک آزمایشگاه هدایت میکنند و از وزارتخانه بهداشت درخواست کردند مجوز مسئولیتی که پاتولوژیست انجام میدهد را به آنها دهند که متاسفانه با زد و بند کردن در وزارتخانه این مسلهی خلاف قانون را جلو برده اند.
ربیعی گفت: پزشک متخصص پاتولوژی، با ۷ سال درس خواندن در دورهی عمومی، ۲ سال طرح، ۴ سال درس تخصصی و ۲ سال طرح تخصص که حداقل زمان است با افراد کاردان و کارشناسی، ارشد و دکترا که جمعا (۱۰ سال) درس خواندند و مهمتر اینکه به بالین بیمار هم آگاهی ندارند، بسیار متفاوت هستند و مدیریت آنها با دید بالینی و آزمایشگاهی باید برای متولیان سلامت نیز جا بیفتد.
وی اظهارداشت: پزشکان با ۷ سال درس درمان بیماریها را یاد میگیرند؛ لذا آشنایی خواندن، بر بالین بیمار بودن، استفاده از تجربیات پزشکان استاد، روشهای تشخیص و بر بالین بیمار با یکی دو سال درس خواندن و دوره دیدن بدست نمیآید که امیدواریم در بحث سلامت این موضوعات لحاظ شود.
ربیعی افزود: به طور کلی تعرفه خدمات آزمایشگاهی در بخش دولتی بسیار پایین است و با توجه به اینکه در حال حاضر در مورد تجهیزات آزمایشگاهی و تنوع شرکتهای وارد کننده و سازنده مشکلی در خود تجهیزات نداریم، ولی قیمتها بسیار بالاست و امکان خرید در بخش دولتی به سختی امکانپذیر است.
وی همچنین گفت: در بیمارستانهای دولتی برای خرید دستگاه جدید و جایگزینی با دستگاههای فرسوده حداقل یک سال باید منتظر بمانیم. از طرفی در سیستم دولتی کار پاتولوژیست به خوبی ارزشگذاری نمیشود به عنوان مثال در رشتههای تخصصی ۸۰ درصد از جزو حرفهای هر عمل را به متخصص مربوطه میدهند، ولی در کار تخصصی پاتولوژی، ۶۰ درصد از جزو حرفهای با ۸ تا ۱۰ ماه تاخیر به پاتولوژیستها میرسد.
ربیعی همکاری بیمهها در پرداخت بهنگام مطالبات آزمایشگاه ها، همکاری روسای بیمارستانها برای رشد آزمایشگاهها، دیده شدن کار پاتولوژیست به عنوان مسئول فنی آزمایشگاه و مدیریت پاتولوژیستها در آزمایشگاهها را از عوامل ارتقاء آزمایشگاههای دولتی در نظام بهداشت و درمان و زمینه ساز تقویت طرح تحول دانست.