«کرونای طولانی مدت» و علامت های آن

بزرگ ترین مطالعه بین المللی روی افراد مبتلا به کووید طولانی مدت بیش از 200 علامت را شناسایی کرده است.

این مطالعه نشان داد که علائم بیشمار کووید طولانی - از مه مغزی و توهم گرفته تا لرزش و وزوز گوش - 10 سیستم اندام بدن را در بر می گیرد و یک سوم از علائم همچنان بیماران را برای حداقل شش ماه تحت تاثیر قرار می دهد.

به گفته محققان، یک برنامه غربالگری در سطح وسیعی از جوامع به درک بهتری از تعداد افراد مبتلا و نوع حمایتی که آنها نیاز دارند کمک خواهد کرد.

محققان همچنین خواستار گسترش دستورالعمل‌های بالینی برای ارزیابی بیماران مشکوک به کرونای طولانی مدت فراتر از آزمایش‌های قلبی عروقی و عملکرد ریه شدند.

آتنا اکرمی متخصص علوم اعصاب در دانشگاه کالج لندن و نویسنده ارشد این مطالعه گفت: «بسیاری از کلینیک‌ها پس از آغاز همه گیری کرونا در بریتانیا بر توانبخشی تنفسی تمرکز کرده‌اند. درست است که بسیاری از مردم دچار تنگی نفس هستند، اما مشکلات و انواع علائم دیگری نیز دارند که کلینیک ها باید رویکرد جامع تری به آن ها ارائه دهند.»

وی با بیان اینکه برخی افراد16 ماه پس از ابتلا به ویروس کرونا همچنان علائم بدنی را تجربه می‌کنند، افزود: «احتمالاً ده‌ها هزار بیمار بهبودیافته کرونایی از علائم طولانی مدت رنج می‌برند و مطمئن نیستند که علائم آنها به کووید-19 مرتبط است یا خیر.»

شایع ترین علائم کرونای طولانی مدت خستگی، ضعف پس از تمرین (که در آن سلامت افراد پس از فعالیت فیزیکی یا ذهنی بدتر می شود) و مه مغزی بود. سایر اثرات شامل توهم بینایی، لرزش، خارش پوست، تغییر در چرخه قاعدگی، اختلال عملکرد جنسی، تپش قلب، مشکلات کنترل مثانه، زونا، از دست دادن حافظه، تاری دید، اسهال و وزوز گوش بود.

محققان همچنین پیشرفت علائم را در طول زمان ثبت کردند. اکرمی گفت: «بعد از 6 ماه بیشتر علائم باقی مانده سیستمیک هستند یعنی  مواردی مانند تنظیم دما، خستگی، کسالت پس از تمرین  و مشکل در اعصاب مربوط به مغز.»

مطالعه جهانی دیگر نشان داده بود در طول دوره بیماری کرونا، علائم بیماران به طور متوسط ​​بر 9 سیستم اندام آنها تاثیر گذاشت. اکرمی دراینباره گفت: «این برای محققان پزشکی که به دنبال یافتن منشا بیماری های زمینه‌ای هستند و همچنین برای پزشکانی که مراقبت و درمان را ارائه می‌دهند مهم است، زیرا نشان می‌دهد که آنها نباید فقط روی یک سیستم اندامی تمرکز کنند.»

حدود 22 درصد از افرادی که در این نظرسنجی شرکت کردند، گزارش دادند که به دلیل بیماری خود قادر به کار نبودند و اخراج شدند و یا اینکه مرخصی طولانی استعلاجی یا ناتوانی گرفتند و یا در نهایت مجبور به ترک کار شدند. 45 درصد نیز نیاز به کاهش برنامه کاری داشتند.

در همین حال، یک بررسی انجام شده توسط محققان دانشگاه بیرمنگام که در مجله انجمن سلطنتی پزشکی منتشر شد نشان داد افرادی که بیش از پنج علامت ویروس کرونا را در هفته اول بیماری تجربه کرده‌اند به طور قابل‌توجهی در معرض خطر تجربه دردناک علائم طولانی کرونا هستند. در این تحقیق سن و جنسیت مهم نبود.

از سویی دیگر این نظریه مطرح شد که پذیرش در بیمارستان با مشکلات تنفسی به خودی خود یک عارضه نیست، عارضه آن در صورت ابتلا به ذات الریه یا لخته خون یا آسیب حاد کلیه است.

مطالعه دیگری که در مجله The Lancet منتشر شد نشان داد بیش از 70 هزار نفر در بیمارستان های بریتانیا بعد از ابتلا به کرونا به دلیل مشکلات ناگهانی کلیه بستری شده اند.

این مشکل (بیماری کلیوی) یک نفر از هر چهار نفری که با کووید شدید در بیمارستان بستری شده بودند را تحت تاثیر قرار داد. به دنبال آن عوارض ریوی مانند ذات الریه یا التهاب شدید ریه‌ها وجود داشت که از هر پنج بیمار یک نفر را تحت تأثیر قرار می‌داد. و عوارض قلبی، مانند حمله قلبی، التهاب اطراف قلب یا ریتم غیرطبیعی قلب، که کمی بیش از یک نفر از هر هشت (12 درص کل مبتلایان) را تحت تاثیر قرار داد.

این مطالعه که در مجله Lancet’s EClinicalMedicine منتشر شد.